Πόσο αξίζει ένα εκατοντάευρω;

Παίζουμε με τις λέξεις;
📷 Unsplash/ Markus Spiske

Ίσως πολύ περισσότερο απ’ όσο μπορούμε να φανταστούμε. Και πρέπει να οπλιστούμε με ψυχραιμία και ρεαλισμό. Αν μπορούμε με αυτό το κείμενο να απευθυνθούμε σε κάποιους, θα είναι αυτοί που βάζουν τους εαυτούς του στη θέση του Πρωθυπουργού και που συμφωνούν με το μέτρο, διατείνοντας κιόλας ότι άργησε να θεσπιστεί.

Είναι φρικτό να υποχρεώνεσαι να εμβολιαστείς με ένα σκεύασμα στο οποίο δεν έχεις εμπιστοσύνη.

Είναι απαίσιο να φοβάσαι ότι το εμβόλιο μπορεί να σε σκοτώσει, και να πρέπει οπωσδήποτε να βρίσκεις 100 ευρώ το μήνα για να μείνεις ανεμβολίαστος.

Αρκετοί πιστεύουν ότι μαζί με το m-RNA, θα μπει μέσα τους και η αμαρτία. Θα ήταν κωμικό, αν δεν έπρεπε να αναγκαστούμε να το πάρουμε στα σοβαρά. Με την ψυχή (τους) δεν παίζει κανείς.  

Σε μια ηλικία των 60 και άνω, που κάποιος υποχρεούται να δουλεύει μέχρι περίπου τα 70, με τους πενιχρούς μισθούς και τις επίσης λιγοστές συντάξεις, ένα κατοστάρικο λιγότερο κάθε μήνα που δεν αποφασίζει να εμβολιαστεί, είναι ακόμη μια μαχαιριά στην τσέπη.

Και μ’ αυτή την άθλια κυβερνητική απόφαση, τα ραντεβού για εμβολιασμό αυξήθηκαν κατακόρυφα. Αρκετός κόσμoς έχει τρομοκρατηθεί και σπεύδει να κάνει την πρώτη, τη δεύτερη ή και την τρίτη δόση.

Είναι λέει, το κατοστάρικο, «αντίτιμο υγείας». Από πού κι ως πού; Με τις λέξεις παίζουμε;

Τι «αντίτιμο υγείας»; Αντί να τους καθησυχάσεις, τους φοβερίζεις κιόλας ότι αν δεν πληρώσουν, δε θα έχουν «πού την κεφαλή κλίναι» σε νοσοκομείο ή Εντατική, αν – ο μη γένοιτο- κολλήσουν από κάπου ή από κάποιον;

100 ευρώ κάθε μήνα από τους ανθρώπους που ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ένα εμβόλιο;

100 ευρώ κάθε μήνα από τα περήφανα γηρατειά, που δούλεψαν σαν τα σκυλιά για να κάνουν κάποια περιουσία και να την αφήσουν στα παιδιά και τα εγγόνια τους;  

100 ευρώ κάθε μήνα από χαμηλοσυνταξιούχους ή χαμηλόμισθους που δεν μπόρεσαν να έχουν το δικό τους σπίτι, και που το πιο πιθανό είναι να πληρώνουν – κατ’ αναλογία- και υψηλό ενοίκιο;

Και εντάξει, είδες ότι αρκετοί τρομοκρατήθηκαν και έσπευσαν στα εμβολιαστικά κέντρα για να μην έχουν αυτό το ανούσιο έξοδο.

Ξέρεις επίσης ότι αρκετοί άλλοι θα βρουν τον τρόπο να έχουν το ποσό αυτό, μπροστά στο φόβο του εμβολίου.

Αλλά νομίζεις ότι θα τα πάρεις από μια γιαγιά ή έναν παππού, που ζει σ’ ένα ορεινό χωριό, τέρμα Θεού, που δεν βλέπει κανέναν; Κι έτσι δεν κινδυνεύει να κολλήσει;

Ή από κάποιον που μπορεί να έχει αυτοάνοσο ή αλλεργία, και μπορεί ένα άγνωστο συστατικό να τον στείλει αδιάβαστο και να βλέπει τα ραδίκια ανάποδα;

Τί θα λες τότε; «Ευτυχώς, δεν πέθανε από τον ιό»;

Και για να έχουμε καλό ερώτημα, αυτούς γιατί δεν τους δωροδοκείς με 150άρι ή με voucher, όπως έκανες με τα εφηβάκια; Να μου πεις, δεν έπιασε με το καλό. Κι έτσι από την πειθώ, για την οποία δεν υπάρχουν επιχειρήματα, περάσαμε στην επιβολή.

Το ακόμη πιο εξοργιστικό είναι ότι κατά πάσα πιθανότητα αυτό το μέτρο, αντί να καταργηθεί, θα επεκταθεί και σε άλλες ηλικιακές ομάδες.

Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι (και) στην παραγωγική ηλικία που όμως δυσκολεύονται κι αυτοί πολύ από οικονομικής άποψης. Η υγεία τους επίσης δεν τους επιτρέπει να πειραματιστούν με άγνωστα συστατικά. Μερικοί μπορεί να βρουν το ποσό. Οι άλλοι τί θα γίνουν; Κλέφτες, ή ζητιάνοι;

Και το σημαντικότερο; Άντε πείσε σα μάνα ή πατέρας ένα παιδί 5, 6 ,7 χρονών ότι πρέπει να εμβολιαστεί. Που τα πιο πολλά, μόνο που βλέπουν τη βελόνα, σκιάζονται και κλαίνε.

Ή έναν έφηβο, στον οποίον δεν έπιασε εν πρώτοις η δωροδοκία. Και βάζοντας μπροστά το «εγώ» του, μπορεί να σου κουρελιάσει τα νεύρα.

Είναι τόσο εύκολη η εύρεση του 100ευρου;

Προσωπικά, δεν το νομίζω.

Τουλάχιστον όχι γι’ αυτούς που μας πιάνουν στα Μ.Μ.Μ. και μας ζητούν ένα ευρώ για να καπνίσουν… μπάφο.

[Μη γελάτε, το ακούσαμε κι αυτό.].

Κατά τ’ άλλα, το καλάθι της νοικοκυράς ακριβαίνει πολύ. Το ρεύμα στα ύψη. Οι σπιτονοικοκύρηδες ζητούν τα μαλλιοκέφαλά τους για ενοίκια. Στα Μ.Μ.Μ – που λέγαμε παραπάνω- οι επιβάτες παστώνονται σα σαρδέλλες, με τις μάσκες να είναι διακοσμητικές. Τα καύσιμα έχουν βγάλει φτερά και πετάνε. Ο καθένας σκοτώνει όποιον θέλει και πέφτει στα μαλακά. Οι εκδόσεις των νέων συντάξεων περνούν από σαράντα κύματα.

Δεν ανοίγει ρουθούνι για όλα αυτά.

Κι εσύ, θες να αφαιρούνται 100 ευρώ ΤΟ ΜΗΝΑ, από ανθρώπους που μόνο ευκατάστατοι δεν μπορούν να είναι. Αν αυτό δεν είναι κάτι σοβαρό, σίγουρα υπάρχει μια δυσκολία στη συνεννόηση. Ξέρουμε ότι οι αλλαγές δε γίνονται με το πάτημα ενός κουμπιού. Αλλά είμαστε σίγουροι ότι οι φόβοι και οι προκαταλήψεις μας είναι υπεράνω κάθε αντιτίμου.

Για δες εδώ

Μπορεί να σε ενδιαφέρει

Είμαστε

ΠΑΝΤΟΥ