Κάποτε ήμουν φοβισμένη να πω την άποψη μου.
Φοβισμένη για πολλούς λόγους. Όμως ένας ήταν ο λόγος που κυριαρχούσε στο υποσυνείδητο μου. Αν πω όσα σκέφτομαι… δεν θα μαι πια αποδεκτή!
Δεν θα έχω τόσους φίλους, παρέες, αγόρια, likes. Σιγά σιγά καταπίεσα τον φόβο απώλειας της κοινωνικής αποδοχής και κάποια στιγμή αποφάσισα να μιλήσω για όσα δεν τολμούσε κανείς γύρω μου.
Το έκανα για μένα. Το έκανα όμως και για εσένα. Για εσένα που φοβάσαι μη χάσεις τη δουλειά σου επειδή θα σε πουν φασίστα και ρατσιστή χωρίς να είσαι.
Για εσένα που προτιμάς να πεις πόσο διαφωνείς με κάποιον πίσω από την πλάτη του, επειδή φοβάσαι μην τον χάσεις, παρότι μπορεί να μην σου προσφέρει τίποτα ουσιώδες.
Για εσένα που έχεις βαρεθεί έναν επιφανειακό κόσμο γεμάτο υποκριτές, ινφλουένσερ και μοντέλα της διπλανής πόρτας.
Για εσένα που καταπίεσες όσα σκέφτεσαι και ανέβαινε το αίμα σου στο κεφάλι κάθε φορά που ο κολλημένος «προοδευτικός» καθηγητής ή εργοδότης σου έλεγε δυναμικά τις δικές του προπαγανδιστικές θεωρίες και δεν ήθελες να δημιουργήσεις εντάσεις.
Το έκανα για εμένα και για όλους όσους όταν θα έρθουν στην ηλικία μου ή βρίσκονται ήδη δεν θα έχουν μια φωνή να τους εκφράζει.
Δεν χρειάζεται να συμφωνούμε σε όλα. Αρκεί να συμφωνούμε σε ένα. Όντως υπάρχει κοινωνική καταπίεση προς μια μερίδα ανθρώπων της κοινωνίας που δεν θέλει να δέχεται αμάσητη όση τροφή της δίνουν.
Ένας-δυο-τρεις όμως δεν αρκούν! Πρέπει να γίνουμε πολλοί για να μην φοβάσαι…
- Απαγόρευσαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά της Συμφωνίας Πρεσπών για να μη χαλάσουν το… πάρτι του Τσίπρα
- Πρώην διευθύντρια “διαφορετικότητας” του Facebook έφαγε ένα χρόνο φυλακής για κάθε εκατομμύριο από τα 5 που απαλλοτρίωσε
- Warhammer 40K: Η Games Workshop ανακοίνωσε τους θηλυκούς Custodians
Ένας ένας με το λιθαράκι του…Και μάντεψε. Δεν έχασα φίλους…ούτε αγόρια…ούτε likes!
Έχασα υποκριτές, επιφανειακούς και δειλούς ανθρώπους και κέρδισα νέους φίλους κοντά στους αληθινούς μου και νέα likes (πολύ περισσότερα από παλιά αλλά και πολύ πιο ουσιώδη…Όχι πως θα έπρεπε να σε ενδιαφέρει αυτό!)
