Ένα όχημα που εκμεταλλεύτηκαν οι θιασώτες της σύγχρονης μάστιγας που ταλαιπωρεί και τη χώρα μας πρόσφατα είναι αυτό του δικαιωματισμού ή αλλιώς ενός ιδιαίτερα αποτελεσματικού εργαλείου ελέγχου της μάζας από την οικονομική ελίτ. Εντάσσοντας τον δικαιωματισμό σε ένα δήθεν προοδευτικό ρεύμα, επιδιώκει να διατηρήσει την ισχύουσα κυριαρχία της στην πυραμίδα της κοινωνικής ιεραρχίας. Στόχος δεν είναι η επέκταση του κρατισμού, όπως υποστηρίζεται από συντηρητικούς υπέρμαχους του φιλελευθερισμού. Αν και εν μέρει ισχύει, το κράτος δεν είναι ο μόνος φορέας που προωθεί την αντίληψη της κοινωνικής αλληλεπίδρασης των πολιτών υπό το πρίσμα του δικαιωματισμού. Τουναντίον, οι κύριοι εκφραστές του είναι οι πολυεθνικές κολοσσοί.
Ήδη την τελευταία πενταετία διαφαίνεται και στην Ελλάδα μία προσπάθεια των εταιρειών να προωθήσουν τα προϊόντα τους στον καταναλωτή υπό τον μανδύα της ψευδούς προοδευτικότητας του δικαιωματισμού. Η προοδευτικότητα αυτή άλλοτε εκφράζεται με την υπερβολική έμφαση στην ατομικότητα του καταναλωτή κι άλλοτε με την έμφαση σε μειονοτικές ομάδες που εκφράζουν μια αποκλίνουσα διαφορετικότητα π.χ. lgbt, παχύσαρκους, αλλόφυλους, ζωόφιλους, γενικά όποιους δεν αποπνέουν την αίσθηση της κανονικότητας ή αδυνατούν να ταιριάξουν σ’ αυτήν που η συντριπτική πλειοψηφία των συνανθρώπων μας ταυτίζεται.
Η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη σε ένα τέτοιο κλίμα καθώς ο μέσος καταναλωτής έρχεται για πρώτη φορά απέναντι σε ένα αξιακό σύστημα που έχει ήδη απορρίψει. Κυρίως γίνεται αποδέκτης από διαφημίσεις ύμνους στην ατομικότητα:
->Η έκφρασης ακραίας σεξουαλικότητας παραθέτεται ως κανονικότητα.(Εικ.1)
-> Ο ναρκισσισμός προβάλλεται ως αρετή.(Εικ.2)
->Το ΕΓΩ τοποθετείται υπεράνω κάθε κοινωνικής αξίας.(Εικ.3)
->Η ομαλοποίηση της αποκλίνουσας εμφάνισης ως εναλλακτική επιλογή κάλλους (εκτεταμένη δερματοστιξία). (Εικ.4)
->Η παρά φύση σεξουαλικότητα ως προς την επιλογή συντρόφου καθίσταται ως ομαλή. (Εικ.5)
Σε ορισμένες περιπτώσεις ο δικαιωματισμός δεν αφορά τον άνθρωπο αλλά αφηρημένες έννοιες.
->Εταιρεία τροφίμων προτάσσει νέο διατροφικό προϊόν στον καταναλωτή προκειμένου να αποφευχθεί πιθανή κλιματική μεταβολή, μολονότι οι ίδιες οι βιομηχανίες προκαλούν οικολογική καταστροφή. (Εικ.6)
->Εταιρεία ένδυσης απενοχοποιεί αποκρυφιστική θρησκεία προβάλλοντας τα σύμβολά της, πιθανόν αποσκοπώντας είτε στη διεκδίκηση της αποπεριθωριοποίησης και εξίσωσής της με τις άλλες θρησκείες είτε στο χλευασμό της μάζας. (Εικ.7)
Όλα υπαρκτά παραδείγματα δικαιωματισμού στη χώρα μας.
Απροσδόκητος σύμμαχος στην οικονομική ελίτ και τον αγώνα υπέρ του δικαιωματισμού αποδείχτηκε η υπολογίσιμη ομάδα των ορθοεμμονικών συμπολιτών μας. Κυρίως της ηλικιακά νεότερης γενιάς που θα ήθελε να αποτελεί κομμάτι της κοινωνικής ελίτ κι όχι μερίδα της λαϊκής τάξης. Βάσει της ανώτερης και ανώτατης μόρφωσης τους (πτυχία και μεταπτυχιακά με ελάχιστο αντίκρισμα μόρφωσης, παρά μόνο εγγραμματισμού) δηλώνουν αντικομφορμιστές, απαρνούνται τη λαϊκή τους καταγωγή και γλυκοκοιτάζουν την ηγεμονία της παντοδύναμης οικονομικής ελίτ (πολυεθνικές). «Αφού το είπε έτσι στη διαφήμιση η αλυσίδα super market, έτσι θα είναι», σκέφτεται ο κάθε υποτακτικός συνάνθρωπός μας, ενώ στην ουσία κρύβει τη δειλία του και κάθε διάθεση να αντιταχθεί στον παραλογισμό των δυνατών. Του διαφεύγει, όμως, ότι είναι ο ίδιος γρανάζι του συστήματος που, ναι μεν επιτρέπει να ακούγεται η κραυγή του, αλλά μόνο όσο εξυπηρετεί τη διατήρηση της οικονομικής ελίτ στην εξουσία.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι εταιρείες χρησιμοποιούν ως οχήματα στα διαφημιστικά τους ανθρώπους που αποκλίνουν από το χαρακτηρισμό του ιδανικού μοντέλου. Μεταξύ άλλων:
->Ακραία παχύσαρκη διαφημίζει εταιρεία ένδυσης.(Εικ.8)
->Μοντέλο με διάστημα (κενό στα δόντια) γίνεται πρεσβευτής οδοντόπαστας. (Εικ.9)
->Μοντέλο με δερματική πάθηση διαφημίζει υποδήματα. (Εικ.10)
->Μοντέλο, με σωματική τροποποίηση (εκτεταμένη δερματοστιξία και πίρσινγκ) διαφημίζει σοκολάτα. (Εικ.11)
Ενώ κάποτε ο κανόνας στα διαφημιστικά ήταν να προσλαμβάνονται για την προώθηση προϊόντων άνθρωποι προικισμένοι με ιδανική ομορφιά, που φρόντιζαν με πολύ κόπο και θυσίες τη σωματική τους εμφάνιση, σήμερα η κατάσταση δείχνει να παρεκτρέπεται. Η εξύμνηση της κλασικής ομορφιά από τους προγόνους μας επέτρεψε, δια μέσου της συλλογικής μνήμης, να μπουν οι βάσεις για την αισθητική του λαού μας. Θα ήταν λάθος να την απαρνηθούμε.
Είναι ανάγκη να αναλογιστεί η κάθε εταιρεία που ασπάζεται τον δικαιωματισμό και δραστηριοποιείται στη χώρα μας ότι συνάνθρωποί μας με ιδιαιτερότητες δεν τυγχάνουν άνισης μεταχείρισης ή περιφρόνησης. Η προσπάθειά τους να «περάσουν» στον καταναλωτή αυτή τη λανθάνουσα εικόνα ενός εμφανισιακά ή συμπεριφορικά αποκλίνοντα συνανθρώπου μας ως μοντέλο δεν πείθει.
Αλλά και οι ορθοεμμονικοί συμπολίτες μας που θα γυρίσουν χωρίς δισταγμό να σε χαρακτηρίσουν «φασίστα» αν τολμήσεις να θίξεις το φαινόμενο, καλό είναι να αντιληφθούν ότι έτσι, μόνο οι ίδιοι εκτίθενται, καθώς εκφράζουν μισαλλοδοξία και αδυναμία προτάσεων απέναντι στα κοινωνικά προβλήματα που διατείνονται ότι αντιμετωπίζουν.
Μια γενική αρχή που θα ήθελα να θυμάται ο αναγνώστης είναι ότι οι εταιρείες δεν μπορούν να υποκαταστήσουν το κράτος ούτε να γίνουν θεματοφύλακες της ηθικής.
Η εξύμνηση της ατομικότητας δεν ωφελεί το γενικό συμφέρον. Προέχει η εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων. Με τον ίδιο τρόπο που απειλεί την εθνική ασφάλεια μια κοινωνία εκθηλυμένων αντρών, απειλεί και τη συνέχεια του έθνους μία πλειοψηφία από άτεκνες φεμινίστριες. Ο δικαιωματισμός, εξάλλου, έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με τη φύση. Ο παχύσαρκος περιφρονεί το σώμα του και οδηγείται στη φυσική κατάληξη της ζωής γρηγορότερα απ’ ότι πρέπει. Η φυσική ένωση ομοφυλόφιλων δεν οδηγεί στην τεκνοποίηση, που είναι η φυσική κατάληξη μιας σχέσης. Η φανατική υπέρμαχος του φεμινισμού απαρνιέται το ανώτατο φυσικό χρέος στο έθνος με τη δημιουργία οικογένειας.
Οι κοινωνικές ισορροπίες θα διατηρηθούν μόνο αν ακολουθήσουμε τον χρυσό κανόνα που παρέδωσαν οι πρόγονοί μας, το μέτρο.
«Φρονήσης μεν μηδέποτε επί σεαυτώ μέγα, αλλά μηδέ καταφρονήσης σεαυτού».
Ποτέ μην έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου αλλά και ποτέ μην περιφρονήσεις τον εαυτό σου.