Το μεταναστευτικό είναι ένα τρομαχτικά περίπλοκο πρόβλημα. Παρόλο που στην πολιτική κυριαρχούν δημαγωγικές θέσεις οι οποίες διαφημίζουν ότι “τα περίπλοκα προβλήματα, λύνονται με ιδιαίτερα απλό τρόπο”, η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική.
Η επιστήμη, η πολιτική και η καθημερινότητα, μας έχουν δείξει ότι τα δυσεπίλυτα προβλήματα συνήθως έχουν και ιδιαίτερα περιπλεγμένα αλλά και επίπονα μονοπάτια για την λύση τους. Μειδιώ όταν διαβάζω “απλές” προτάσεις για “άμεση λήξη του μεταναστευτικού”, όπως χρήση ξερονησιών συνδεδεμένων με ιδιαίτερα φορτισμένες στιγμές της πρόσφατης ιστορίας μας (Μακρόνησος, Γαύδος) λες και είναι η κατάλληλη στιγμή να αναβιώσουμε πολιτικά φορτισμένες καταστάσεις ρεβανσισμού (αλήθεια, γιατί κανείς δεν έχει προτείνει την Σπιναλόγκα;), ή η εν ψυχρώ θανάτωση όλων των ανατολίτων και αφρικανών που αποπειρώνται να εισέλθουν (σε αυτή την πρόταση ξεχνάμε ότι ανήκουμε στον δυτικό κόσμο που ούτε σε καταστάσεις πολέμου δεν φονεύεις αμάχους).
Ποιο όμως είναι το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσουμε για την λύση του μεταναστευτικού προβλήματος; Το σοβαρό θέμα που πρέπει να επιλύσουμε είναι ο στόχος που έχουμε: επιθυμούμε σαν Έθνος το “μπόλιασμα” μας από αλλοεθνείς ώστε μεσοπρόθεσμα να μεταλλαχτούμε σε πολυπολιτισμική κοινωνία αλλά και να ανέβει – όπως ευαγγελίζονται οι “ειδικοί” φιλελεύθεροι οικονομολόγοι- το ΑΕΠ μας; Ή θα θωρακίσουμε την Εθνική μας ταυτότητα και θα αποτρέψουμε με κάθε μέσο την εισροή μεταναστευτικών ροών έστω και αυτή την καθυστερημένη στιγμή;
Σε αυτό το ερώτημα πρέπει να απαντήσει ειλικρινά ο Πρωθυπουργός. Η σημερινή κυβέρνηση δεν είναι ειλικρινής με τον εαυτό της αλλά και με τον λαό. Από την μία ο κ.Μητσοτάκης βάλλει κατά του Ούγγρου εθνικιστή Πρωθυπουργού Ορμπάν και της πολιτικής κλειστών συνόρων του, μας λέει ότι επιθυμεί πολυπολιτισμική κοινωνία, η αδελφή του κα.Μπακογιάννη εξέφρασε πρόσφατα πως “δεν αισθάνεται καμία απειλή από την Τουρκία”, συγγενείς του Προέδρου της ΝΔ εργάζονται σε ΜΚΟ που στηρίζονται από χρήματα του Τζωρτζ Σόρος και παλεύουν για την συνέχεια των μεταναστευτικών ροών. Από την άλλη όταν ο κόμπος έφτασε στο χτένι, δραστηριοποιήθηκε (επιτέλους) ο Στρατός μας στα σύνορα και με δυναμισμό τα έκλεισε. Τι θέλουμε όμως πραγματικά κ.Πρωθυπουργέ; Δεν μπορείτε να πατάτε σε δύο βάρκες ταυτόχρονα χωρίς να χάσετε την ισορροπία σας και να πνιγείτε. Θέστε τον στόχο που θεωρείτε καλύτερο για το Έθνος μας, και μείνετε προσανατολισμένος σε αυτόν.
