Μαθητές και γονείς παρόντες στον Αγιασμό

Η Ορθοδοξία άντεξε

Τεράστια συγκίνηση ένιωσα την ημέρα του Αγιασμού στα σχολεία. Ο δεκάχρονος γιος μου, “πεμπτάκι” πια στο δημοτικό, είχε άγχος από την Κυριακή για το πώς θα ξεκινήσει το σχολείο. Είχε ξυπνήσει από τα χαράματα της Δευτέρας από μόνος του και ανυπομονούσε να επιστρέψει στο σχολείο για να δει τους συμμαθητές του.

Είχα και εγώ ένα μικρό άγχος γιατί μετά από δύο χρόνια απόλυτης καραντίνας λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, είχε απαγορευτεί στους γονείς να συμμετέχουμε στην ιερή τελετή έναρξης για την σχολική χρονιά. Πολλές σκέψεις γύρναγαν στο μυαλό μου. Είχα διαβάσει και πρόσφατα μια άκρως ανησυχητική έρευνα που έγινε στις ΗΠΑ για μαθητές δημοτικού και κατέληγε ότι η καραντίνα και η τηλεκπαίδευση επέφερε αρνητικά αποτελέσματα στην μαθησιακή εξέλιξη των μικρών παιδιών. Ήμουν και εγώ στρεσαρισμένος. Άραγε θα συμμετείχαν οι γονείς στον Αγιασμό ή το καθεστώς καραντίνας μας αποκοινωνικοποίησε εντελώς και χάσαμε επαφή με τις παραδόσεις μας και την θρησκεία μας;

Θυμήθηκα και τις εξαγγελίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ πριν λίγα χρόνια όπου με μανία έβαλλε κατά της Ορθοδοξίας στα σχολεία μας και προσπαθούσε με κάθε τρόπο να εκριζώσει τόσο το έθιμο του Αγιασμού όσο και την πρωινή προσευχή σε μια προσπάθεια “εκμοντερισμού” και επίδειξη ανεξιθρησκείας των σχολείων (που ουσιαστικά ήταν στοχευμένο έργο αντιχριστιανισμού). Όλα αυτά βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ τα προσπάθησε με τις πλάτες διαφόρων ελιτιστικών φιλελευθέρων κύκλων που πρόσκεινται και σε άλλα κόμματα. Ευτυχώς, η ορθοδοξία μας άντεξε, παρόλο που λαβώθηκε λόγω της απομείωσης της σημασίας του μαθήματος των θρησκευτικών.

Με ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση λοιπόν διαπίστωσα ότι όλοι οι γονείς συμμετείχαν στον αγιασμό. Ούτε ένας μαθητής στο δημοτικό δεν ήταν μόνος του, ο πατέρας του μαζί με την μητέρα του στεκόταν λίγα μέτρα μακριά κατά την λειτουργία από τον Ιερέα, και δείχνανε το φωτεινό παράδειγμα στο παιδί τους. Όλοι μαζί δεχτήκαμε την ευλογία του Ιερέα της ενορίας μας, και στο τέλος ακούσαμε με προσοχή και ευλάβεια το σύντομο κήρυγμα του και τις συμβουλές που έδινε στους μαθητές. Ρομαντικές σχεδόν εικόνες από μια άλλη Ελλάδα, όπου η Ορθοδοξία,  οδηγούσε και προστάτευε τη νεολαία.

Οι ανησυχίες μου ήταν έωλες, κατάλαβα ότι τα παιδιά προσαρμόζονται ακόμα και σε καταστάσεις καταστροφής που βιώσαμε ως κοινωνία λόγω της πανδημίας, οι θεσμοί -το σχολείο, οι δάσκαλοι, οι ιερείς μας- λειτουργούν απρόσκοπτα, και προστατεύουν τα τέκνα μας.

Εύχομαι ολόψυχα καλή σχολική χρονιά σε όλους τους μαθητές, με φώτιση, πρόοδο και αγάπη.

Περισσότερα απο

Απόστολος Κρητικόπουλος

Είμαστε

ΠΑΝΤΟΥ