Απο: Ανδρέας Μουντζουρούλιας

Directus Αποκλειστικό: Αναλυτές “καρφώνουν” Ερντογάν για την λεωφόρο Ιστικλάλ

16 Νοεμβρίου, 2022
2:27 μμ

"Χρειάζεται απεγνωσμένα ένα αφήγημα για να αποσπάσει την προσοχή από τα οικονομικά προβλήματα"

Ερωτήματα γύρω από την δολοφονική έκρηξη στην λεωφόρο Ιστικλάλ στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης διατυπώνουν ξένοι αναλυτές

”Τρομοκρατική επίθεση συγκλόνισε το κέντρο της Κωνσταντινούπολης την Κυριακή, σκοτώνοντας τουλάχιστον έξι και τραυματίζοντας δεκάδες άλλους. Το βίντεο φαίνεται να δείχνει μια γυναίκα να ρίχνει μια τσάντα σε έναν πολυσύχναστο εμπορικό πεζόδρομο ένα ή δύο λεπτά πριν την έκρηξη. Δεν μπορεί να υπάρχει καμία δικαιολογία για τέτοιο τρόμο. Είναι σημαντικό να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι”, αναφέρει ο Dr. Michael Rubin σε άρθρο του.

Αναλυτικά:

Το ερώτημα είναι πώς θα καθοριστεί ποιος είναι υπεύθυνος.

Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν (Recep Tayyip Erdogan) συχνά κατηγορεί τους αντιπάλους για τρομοκρατία με ελάχιστα ή καθόλου στοιχεία. Το 2013, για παράδειγμα, κόλλησε την ετικέτα της τρομοκρατίας σε περιβαλλοντικούς διαδηλωτές που ήταν αναστατωμένοι από τα σχέδιά του να στρώσει έναν χώρο πρασίνου στο πάρκο Γκεζί (Gezi). Δύο χρόνια αργότερα, το Ισλαμικό Κράτος σκότωσε περισσότερους από 100 στο κέντρο της Άγκυρας. Ο Ερντογάν προσπάθησε να κουνήσει το δάχτυλο στους Κούρδους, αλλά οι πληροφορίες που ακολούθησαν υπέδειξαν ότι το Ισλαμικό Κράτος ήταν υπεύθυνο. Ήταν ντροπή που η μητέρα του βομβιστή προσπάθησε να παραδώσει τον γιο της εκ των προτέρων, αλλά η τουρκική αστυνομία αρνήθηκε να δεχτεί την υπόδειξη της επειδή ο Ερντογάν δεν θεωρούσε το Ισλαμικό Κράτος τρομοκρατική ομάδα.

Αφού ο Ερντογάν και ο άλλοτε σύμμαχός του Φετουλάχ Γκιουλέν (Fethullah Gulen) ήρθαν σε σύγκρουση πριν από μια δεκαετία, οι συνεργάτες του Γκιουλέν μέσα στις υπηρεσίες ασφαλείας άρχισαν να διαρρέουν στοιχεία για τη διαφθορά του Ερντογάν, συμπεριλαμβανομένων φερόμενων τηλεφωνικών μεταγραφών που έδειχναν τον Ερντογάν και τον γιο του Μπιλάλ να συζητούν πού και πώς να κρύψουν μετρητά.

Στη συνέχεια, ο Ερντογάν επαναδιατύπωσε τους οπαδούς του Γκιουλέν ως μέλη μιας άθλιας τρομοκρατικής ομάδας, τους οποίους στη συνέχεια κατηγόρησε ότι ήταν ο εγκέφαλος της αποτυχημένης απόπειρας πραξικοπήματος του 2016. Στην πραγματικότητα, αυτό το επεισόδιο έμοιαζε περισσότερο με σχέδιο πυρκαγιάς του Ράιχσταγκ παρά ένα νόμιμο πραξικόπημα.

Με τον πληθωρισμό να ξεπερνά το 85% και το τουρκικό νόμισμα σε ελεύθερη πτώση, ο Ερντογάν χρειάζεται απεγνωσμένα να αποσπάσει την προσοχή. Ίσως θα κατηγορήσει τους Γκιουλενιστές όπως έκανε όταν ένας από τους μαχητές οπαδούς του δολοφόνησε τον Ρώσο πρεσβευτή. Ή, έχοντας εμμονή με την κουρδική αυτοδιοίκηση, μπορεί επίσης να επιδιώξει να χαρακτηρίσει τους Σύρους Κούρδους ως τρομοκράτες συνδέοντας τον βομβιστή με την Αυτόνομη Διοίκηση της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας.

Μπορεί επίσης να επιδιώξει να χρησιμοποιήσει την αιματοχυσία και την κατηγορία της ενοχής των Κούρδων για να εκβιάσει παραχωρήσεις από τη Σουηδία. Πράγματι, στις 14 Νοεμβρίου 2022, η αστυνομία του παρέλασε έναν Σύρο υπήκοο τον οποίο κατηγόρησαν ότι ενεργούσε κατόπιν εντολών των συριακών Κούρδων αρχών. Ποιός ξέρει; Θα μπορούσε ακόμη και να προτείνει ότι ο ύποπτος (ή ο αποδιοπομπαίος τράγος) είναι Σύρος Κούρδος Γκιουλενιστής με δεσμούς τόσο με τον διεθνή Εβραίο όσο και με τους Κεμαλιστές του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος.

Ο Ερντογάν δεν θα ήταν ο πρώτος που θα χρησιμοποιούσε την τρομοκρατία για τέτοιους κυνικούς σκοπούς. Ο τότε πρωθυπουργός της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν χρησιμοποίησε μια υποτιθέμενη τσετσενική αυτονομιστική βομβιστική επίθεση σε πολυκατοικία της Μόσχας για να εδραιώσει την εξουσία. Σήμερα, πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι ο ίδιος ο Πούτιν ήταν πίσω από την επίθεση.

Ο Ερντογάν αναπόφευκτα θα κουνήσει το δάχτυλο στον έναν ή τον άλλον ύποπτο. Ωστόσο, εάν θέλει πραγματικά την υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας, θα πρέπει να επιτρέψει στη διεθνή κοινότητα να διερευνήσει ανεξάρτητα. Με απλά λόγια, ο Ερντογάν και το Υπουργείο Εσωτερικών του δεν έχουν την αξιοπιστία για το ΝΑΤΟ ή την Ευρωπαϊκή Ένωση να τους δεχτεί τον λόγο τους. Και, αν ο Ερντογάν δεν έχει τίποτα να κρύψει, τότε δεν πρέπει να αρνηθεί την ευκαιρία να επιβεβαιώσει την έρευνά του εξωτερικοί εταίροι.

Είναι απαραίτητο να καταδικάσουμε την τρομοκρατία στην Κωνσταντινούπολη. Οι Τούρκοι αξίζουν την ίδια ασφάλεια με τους πολίτες οποιουδήποτε άλλου κράτους. Οι απλοί πολίτες θα πρέπει να μπορούν να περπατούν στο δρόμο, να ψωνίζουν και να επισκέπτονται καφετέριες χωρίς να φοβούνται τη βία και τη δολοφονία.

Οι Τούρκοι και η διεθνής κοινότητα πρέπει να αποδώσουν δικαιοσύνη στους υπεύθυνους, όπου κι αν ζουν: στις ερήμους της Συρίας, στις φτωχογειτονιές της Κωνσταντινούπολης, στα βουνά του Ιράκ ή στο προεδρικό μέγαρο στην Άγκυρα.