Ένα πείραμα που διεξήγαγαν οι επιστήμονες της NASA πριν από σχεδόν 50 χρόνια σε δείγματα εδάφους του Άρη μπορεί να ήταν τελικά… πολύ κακή ιδέα
Το εξαιρετικά σοβαρό -κυριολεκτικά- ενδεχόμενο να μην αντιληφθήκαμε πως ανακαλύψαμε ζωή στον πλανήτη Άρη και να την καταστρέψαμε κατά λάθος, εξετάζουν πλέον οι επιστήμονες της NASA.
Αυτή η θεωρία προκύπτει από τα διφορούμενα αποτελέσματα των πειραμάτων ανίχνευσης ζωής που διεξήχθησαν από τα δυο διαστημικά σκάφη “Βίκινγκ” (Viking) της NASA στα μέσα της δεκαετίας του 1970, το «Βίκινγκ-1» που προσεδαφίστηκε στον Αρη στις 20 Ιουλίου 1976 και το «Βίκινγκ-2» ενάμιση μήνα αργότερα, στις 3 Σεπτεμβρίου.
Τα σκάφη εντόπισαν μικρές ποσότητες χλωριωμένων οργανικών ουσιών, που αρχικά οι επιστήμονες πίστευαν ότι ήταν μόλυνση από τη Γη. Ωστόσο, μεταγενέστερες αποστολές επαλήθευσαν την παρουσία φυσικών οργανικών ενώσεων στον Άρη, αλλά σε χλωριωμένη μορφή. Η ζωή στον Άρη θα μπορούσε κάλλιστα να είχε προσαρμοστεί στο άνυδρο περιβάλλον του Κόκκινου Πλανήτη μέσα σε αλμυρά πετρώματα και την απορρόφηση νερού απευθείας από την ατμόσφαιρα. Τα πειράματα που διεξήγαγαν όμως τα “ρομπότ” των Βίκινγκ, στα οποία περιλαμβανόταν η προσθήκη νερού σε δείγματα εδάφους, μπορεί να “κατέπνιξαν” αυτά τα πιθανά μικρόβια, οδηγώντας στην πρώιμη… εξαφάνισή τους.
Την αποκάλυψη έκανε στο επιστημονικό site Bigthink ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Γουϊνσκόσιν και συνεργάτης της NASA Δρ. Ντερκ Σουλτζ-Μάκουτς (Dirk Schulze-Makuch). Ο καθηγητής είχε την ευκαιρία να συμμετέχει σε ένα επιστημονικό συμπόσιο του Ιδρύματος του Βασιλικού Παλατιού του Άμστερνταμ με θέμα την αναζήτηση εξωγήινης ζωής. Εκεί, έριξε την ιδέα πως “βρήκαμε ήδη ζωή στον Άρη πριν από σχεδόν 50 χρόνια —αλλά την σκοτώσαμε άθελά μας”.
«Την εποχή αυτών των προσγειώσεων, οι επιστήμονες είχαν πολύ λίγη κατανόηση για το περιβάλλον του Άρη. Δεδομένου ότι η Γη είναι ένας υδάτινος πλανήτης, φαινόταν λογικό ότι η προσθήκη νερού θα μπορούσε να πείσει τη ζωή να εμφανιστεί στο εξαιρετικά ξηρό περιβάλλον του Άρη. Εκ των υστέρων, είναι πιθανό ότι η προσέγγιση ήταν πολύ καλή», αναφέρει ο καθηγητής Σουλτζ-Μάκουτς, και συνεχίζει:
«Τώρα το ερώτημα είναι, τι θα γινόταν αν ρίχναμε νερό σε αυτά τα προσαρμοσμένα στην ξηρότητα μικρόβια. Θα μπορούσε κάτι τέτοιο να τα καταστρέψει; Με τεχνικούς όρους, θα λέγαμε ότι τα υπερενυδατώσαμε, αλλά με απλά λόγια, θα ήταν περισσότερο σαν… να τα πνίγαμε. Θα ήταν σαν να σε έβρισκε ένα εξωγήινο διαστημόπλοιο να περιπλανιέσαι μισοπεθαμένο στην έρημο και οι επίδοξοι σωτήρες σου να λέγανε “αυτός ο άνθρωπος χρειάζεται νερό! Ας ρίξουμε στη μέση του ωκεανού για να τον σώσουμε!».
Όμως ο καθηγητής έχει ακόμα τις επιφυλάξεις του για το ότι άνθρωπος, χωρίς να έχει βγει ακόμα καλά καλά από τα όρια της ατμόσφαιρας του, έχει ήδη μια καταστροφή εξωγήινου είδους στο ιστορικό του.
- Δήλωση σοκ της Αστυνομίας του Βερολίνου: “Η πόλη δεν είναι ασφαλής για Εβραίους και ομοφυλόφιλους”
- O Ραφαήλ Καλυβιώτης μιλάει για τις αμερικανικές εκλογές
- Η Ρωσία μόλις έριξε στην Google πρόστιμο αξίας 2,500000000000000000000000000000000000 δολαρίων
«Πολλά από τα πειράματα των Βίκινγκ περιλάμβαναν την εφαρμογή νερού στα δείγματα του εδάφους, κάτι που μπορεί να εξηγήσει τα αινιγματικά αποτελέσματα. Ίσως τα υποτιθέμενα μικρόβια του Άρη που συλλέχθηκαν, δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν αυτή την ποσότητα νερού και πέθαναν μετά από λίγο […] Ακολουθώντας αυτή τη γραμμή σκέψης, θα πρέπει να ρωτήσουμε εάν το έδαφος του Άρη που δοκιμάστηκε από τους Βίκινγκς περιείχε πράγματι υγροσκοπικά άλατα και εάν η σχετική υγρασία σε αυτές τις τοποθεσίες είναι αρκετά υψηλή. Οι Βίκινγκς έπεσαν στην ισημερινή περιοχή του Άρη όπου η περιεκτικότητα του εδάφους σε αλάτι είναι μάλλον χαμηλή. Αλλά υπάρχουν πολλά υπεροξείδια του υδρογόνου και υπερχλωρικά στο έδαφος, και οι δύο αυτές ενώσεις είναι πολύ υγροσκοπικές. Επίσης, παρατηρήθηκε ομίχλη στον Άρη -που σημαίνει 100% υγρασία. Κατ’ αρχήν, η σχετική υγρασία θα ήταν αρκετά υψηλή τις πρωινές και τις βραδινές ώρες ώστε τα μικρόβια να απορροφούν την υγρασία.»
