«Παγκόσμιες προκλήσεις, απαιτούν παγκόσμιες λύσεις. Με το Σύμφωνο για το Μέλλον, έχουμε έναν “οδικό χάρτη” που θα μας οδηγήσει εκεί. Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πιο ζωτικής σημασίας». Αυτή είναι μια από τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη από το βήμα της συνόδου κορυφής του ΟΗΕ για το μέλλον, η οποία διεξήχθη στην Νέα Υόρκη.
Πρωτύτερα είχε αναφέρει πως : «Το σύμφωνο του ΟΗΕ για το μέλλον αποτελεί εγγύηση για τη βιώσιμη ανάπτυξη, την ειρήνη και την ασφάλεια, την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην παγκόσμια διακυβέρνηση, μία εμπιστοσύνη που έχει βρεθεί στο επίκεντρο. Για το δικό μας καλό και για το καλό των μελλοντικών γενεών». Αξίζει να αναφέρω για το σύμφωνο αυτό ότι τονίζει και κάνει ξεκάθαρο ένα πράγμα , πώς το διεθνές δίκαιο θα καθίσταται ανώτερο του εθνικού δικαίου .
Βέβαια , εδώ και χρόνια χώρες και έθνη προετοιμάζονται για την παγκόσμια διακυβέρνηση μέσω της παγκοσμιοποίησης η οποία έχει επιβληθεί στα κράτη , κυρίως τα δυτικά , τις τελευταίες δεκαετίες. Ιδιαίτερα με τον όρο παγκοσμιοποίηση νοούνται όλες εκείνες οι διαδικασίες με τις οποίες οι λαοί του κόσμου εμπερικλείονται σε μία ενιαία παγκόσμια κοινότητα.
Μια ενιαία παγκόσμια κοινότητα με παγκόσμια διακυβέρνηση η οποία δεν θα ήταν ποτέ εφικτή χωρίς την ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Και εδώ νομίζω καταλαβαίνει ο καθένας γιατί ο Πρωθυπουργός μας , Κυριάκος Μητσοτάκης, αγωνίζεται μετά μανίας από την αρχή της θητείας του να φέρει το Ελληνικό Κράτος στην νέα εποχή της ψηφιακής – ηλεκτρονικής διακυβέρνησης .
Άλλωστε το ίδιο το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης αναφέρει στην επίσημη ιστοσελίδα του πως : Ο τομέας της ψηφιακής διακυβέρνησης είναι κρίσιμος για την ανάπτυξη της χώρας και τη μετάβαση της στη νέα ψηφιακή εποχή, καθώς μέσα από αυτόν σχεδιάζονται και υλοποιούνται πολιτικές και δράσεις για την ψηφιοποίηση του κράτους και την υποστήριξη του ψηφιακού μετασχηματισμού της χώρας ευρύτερα.
Στον τομέα αυτόν εντάσσονται οι δράσεις της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης [της ψηφιοποίησης δηλαδή του Κράτους και της Δημόσιας Διοίκησης], καθώς και δράσεις σχετικές με τα ανοικτά δεδομένα, την τεχνητή νοημοσύνη, την ψηφιακή προσβασιμότητα, την ψηφιακή οικονομία και τις ψηφιακές δεξιότητες, δράσεις δηλαδή με ευρύτερες κοινωνικές και αναπτυξιακές επιπτώσεις στη χώρα.
Βλέπετε μόνο ένα ψηφιακό κράτος που έχει περάσει στην εποχή της παγκοσμιοποίησης μπορεί να ενταχθεί τελικά υπό την αιγίδα της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Αυτό είναι το όνειρο και ο προσωπικός στόχος του Κυριάκου Μητσοτάκη και του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας στο οποίο προεδρεύει. Αμφιβάλω όμως αν όσα γράφτηκαν παραπάνω αποτελούν το μέλλον που ονειρεύονται για την χώρα μας οι Έλληνες πολίτες…
- Διαγραφή Σαμαρά
- Θρίαμβος Τραμπ
- Οχι, δεν είναι ο Δένδιας υπεύθυνος για την μείωση κυριαρχίας στο Αιγαίο – Είναι όλοι τους
Τέλος, συμπεραίνουμε ότι το μέλλον των εθνών κρατών υπό την παγκόσμια διακυβέρνηση μπορεί να διαμορφωθεί σε διάφορες κατευθύνσεις:
- Αλλαγή Ρόλων: Ενδέχεται να υπάρξουν αλλαγές στους ρόλους των κρατών, με περισσότερη έμφαση σε διεθνείς υποχρεώσεις και λιγότερη κυριαρχία σε ορισμένα θέματα.
- Εθνική Ταυτότητα: Οι χώρες θα πρέπει να βρουν ισορροπία μεταξύ της εθνικής τους ταυτότητας και των υποχρεώσεών τους σε παγκόσμιο επίπεδο.
- Πολυπολικότητα: Η εξουσία μπορεί να κατανεμηθεί μεταξύ περισσότερων κρατών και οργανισμών, με αποτέλεσμα έναν πιο πολυπολικό κόσμο.
- Προκλήσεις στην Κυριαρχία: Η αυξανόμενη παγκοσμιοποίηση μπορεί να προκαλέσει ανησυχίες για την εθνική κυριαρχία και τη δυνατότητα των κρατών να λαμβάνουν αποφάσεις αυτόνομα.Βλέπετε λοιπόν, πώς το μέλλον των εθνών κρατών είναι περίπλοκο και θα εξαρτηθεί από τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις που επιφέρει η ραγδαία μετατόπιση σε πολυπολιτισμικές κοινωνίες υπό μια παγκόσμια διακυβέρνηση.
