Ενώ το Ελληνικό κράτος είχε το καλύτερο antivirus, παγκοσμίως, ονόματι «γραφειοκρατία» aka «αλλεργία στην τεχνολογία» ή «συντηρώ κρατικοκηφήνες για να με ψηφίζουν», ξαφνικά, επιτίθεται ένας ιός που αναγκάζει την Ελληνική κυβέρνηση ν’ ανακαλύψει το διαδίκτυο, την τηλεκπαίδευση και την τηλεργασία. Και να ‘σου τα ηλεκτρονικά πιστοποιητικά, οι ηλεκτρονικοί κλειδάριθμοι, τα e-banking και οι τηλεδιασκέψεις. Να ‘σου και τα voucher τηλεκατάρτισης των 600€, για γνώσεις που θα έπρεπε να έχει μάθει ο καθένας μόνος του.

Υπολόγισαν, όμως, χωρίς τον ξενοδόχο, καθώς, ακόμα και νέοι άνθρωποι, στην εποχή του «Internet of Things» και της ταχείας ανάπτυξης της τεχνητής νοημοσύνης, δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις ώστε να χρησιμοποιήσουν όλα αυτά τα εργαλεία τα οποία τους γλιτώνουν από κόπο και χρόνο.

Στο κομμάτι της τηλεκπαίδευσης, δε, πολλοί μαθητές δεν έχουν τα απαραίτητα μέσα (Η/Υ, πρόσβαση στο διαδίκτυο), ίσως λόγω οικονομικών δυσκολιών, με αποτέλεσμα ν’ αδυνατούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα. Σε χειρότερη κατάσταση, όμως, απ’ τους μαθητές, είναι οι ίδιοι οι «δάσκαλοι», οι οποίοι καλούνται να διδάξουν και να δημιουργήσουν μια γενιά καλύτερη απ’ την προηγούμενη. Με ελλιπείς γνώσεις, αλλεργία σε ό,τι νέο, «μεταλαμπαδεύουν» την ίδια παρωχημένη γνώση που μάθανε στα θρανία της μεταπολίτευσης. Και να ‘σου τα «ωχ, αδελφέ μου» και τα «ωχού μωρέ, καλά ήμασταν.. τι τα θες, τώρα, τα ίντερνετς..».

Ευτυχώς, υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις, που παλεύουν για ένα καλύτερο μέλλον. Μένει να δούμε αν η χρήση αυτών των εφαρμογών θα συνεχιστεί στην μετά κορωνοϊού εποχή, ή αν όλα αυτά ήταν, απλώς, ένα πυροτέχνημα.