Οι κοινωνικές αρχές επί δεκαετίες, συστηματικά ανέθεταν σε παιδόφιλους την προστασία και στέγαση άπορων ανηλίκων.
Η παιδοφιλία στην πολιτική, έχει σχετική ιστορία στη Γερμανία. Για παράδειγμα, το Κόμμα των Πρασίνων της Γερμανίας αν και πλέον το έχουμε συνδέσει με την περιβαλλοντική ατζέντα, μια από τις πολλές ‘συνιστώσες’ που το αποτελούσαν την δεκαετία του ’80 όταν και δημιουργήθηκε, ανάμεσα σε εκείνη των αρνητών της πυρηνικής ενέργειας, τους ειρηνιστές, τους φεμινιστές, τους ζωολάτρες και οικολόγους, ήταν και εκείνη των παιδόφιλων, και συγκεκριμένα η ομάδα “BAG SchwuP” η οποία δραστηριοποιούνταν προκειμένου να αποποινικοποιηθεί η παιδοφιλία εφόσον υπάρχει συναίνεση.
Στα αρχεία του Κόμματος των Πρασίνων, ακόμα υπάρχουν φυλλάδια εκείνης της εποχής με φωτογραφίες παιδιών σε…περίεργες πόζες αλλά και αποδείξεις χρηματικών ενισχύσεων πληρωμένες από τους Πράσινους προς το BAG SchwuP.
Έπρεπε να καταποντιστεί το κόμμα στις εκλογές του 1985 και παράλληλα να εναντιωθούν τα ομοφυλόφιλα μέλη του που δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση να συσχετίζονται με παιδεραστές, προκειμένου το BAG SchwuP να παραγκωνισθεί.
Όμως η ιστορία της παιδοφιλίας στην πολιτική ζωή της Γερμανίας, δυστυχώς δεν τελειώνει εδώ. Το 2015 αποκαλύφθηκε πως από το 1969, η κυβέρνηση της πόλης του Βερολίνου υποστήριζε ένα πρόγραμμα που έθετε άστεγα και άπορα παιδιά υπό την προστασία καταδικασμένων παιδόφιλων.
Το πρόγραμμα ήταν έμπνευση του ερευνητή στο πανεπιστήμιο του Ανόβερο, Χέλμουτ Κέντλερ, ο οποίος με το πρόγραμμα αυτό έλπιζε να αποδείξει πως τα ‘παραστρατημένα, ατίθασα και απροσάρμοστα’ παιδιά μπορούν να επανενταχθούν στην κοινωνία συμβιώνοντας με παιδόφιλους, οι οποίοι -ήταν σίγουρος- θα τα φρόντιζαν καλά. Αν και ο ίδιος ο Κέντλερ παραδεχόταν πως αυτή του η πεποίθηση δεν βασιζόταν τόσο στις καλές προθέσεις και τον ανθρωπισμό των παιδοφίλων, όσο το γεγονός πως “θα είχαν σεξουαλικές σχέσεις” με τα παιδιά.
Σε πολλές από τις περιπτώσεις, παιδιά ηλικίας 13 ως 15 ετών, πολλά από αυτά χρήστες ναρκωτικών και εκδιδόμενα, τοποθετήθηκαν σε σπίτια παιδόφιλων. Ο Κέντλερ πίστευε πως οι σεξουαλικές εμπειρίες που (αναπόφευκτα) θα αποκτούσαν θα είχαν θετικό αντίκτυπο στην ψυχολογική ανάπτυξη των μέχρι τότε παραμελημένων αγοριών.
Ο Κέντλερ πήγε στο διάολο απεβίωσε το 2008, αφήνοντας στο αρχείο του τις σημειώσεις του από το πρόγραμμα, περιγράφοντας το “επιτυχές αν και παράνομο”.
Όταν το πείραμα έγινε δημοσίως γνωστο το 2015, οι αρχές ανέθεσαν στην Τερέζα Νέντγουιγκ από το πανεπιστήμιο του Γκότινγκεν, να ερευνήσει τι ακριβώς συνέβη, πόσα παιδιά συμμετείχαν αλλά και το μέγεθος της κυβερνητικής ανάμειξης στο πρόγραμμα.
«Καταδικασμένοι για ασέλγεια κατά ανηλίκων διορίστηκαν από την ηγεσία του Βερολίνου σαν προστάτες. Παιδιά και νέοι άνθρωποι που πριν, ζούσαν στο δρόμο, έπρεπε να ‘πληρώνουν’ για ένα ζεστό κρεβάτι, λίγο ζεστό φαγητό και καθαρά ρούχα, με σεξουαλικές σχέσεις με τους ‘προστάτες’ τους» γράφει η Νεντγουίγκ στην αναφορά της.
Το πρόγραμμα έτρεχε επί 30 σχεδόν χρόνια και όλο αυτό τον καιρό οι παιδόφιλοι ‘πατριοί’ εισέπρατταν μάλιστα και επίδομα φροντίδας τέκνου.
Κατα τη διάρκεια της έρευνας, δυο από τα θύματα, βρήκαν το θάρρος να μιλήσουν και εξιστόρησαν εξοργιστικές λεπτομέρειες δίνοντας μια εικόνα στους ερευνητές για το τι πραγματικά συνέβαινε.
Συγκεκριμένα, ανακάλυψαν πως υπήρχε “δίκτυο” μεταξύ των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, του γραφείου νεολαίας και άθλησης αλλά και της Γερουσίας του Βερολίνου, στο οποίο η παιδοφιλία “ήταν αποδεκτή, υποστηρίζοταν και υπερασπιζόταν”.
Ο ίδιος ο Κέντλερ ερχόταν συχνά σε επαφή με τα παιδιά και τους ανάδοχους πατέρες, αλλά δεν διώχθηκε ποτέ ποινικά καθώς τα εγκλήματα είχαν, βάσει του νομοθετικού πλαισίου, παραγραφεί.
- Netflix: Τέλος για την περήφανα κουήρ σειρά ‘Kaos’ μετά από μόλις 8 (οκτώ) επεισόδια
- Μητσοτάκης και Ανδρουλάκης
- Εσείς πόση Ματούλα φάγατε στη μάπα σήμερα;
Οι ερευνητές ανακάλυψαν πως πολλοί απο τους ανάδοχους, ήταν υψηλά ιστάμενοι ακαδημαϊκοί και κάνουν λόγο για εμπλοκή του ινστιτούτου Μαξ Πλανκ, το ανοικτό πανεπιστήμιο του Βερολίνου αλλά και τη Σχολή του Όντεγουόλντ που μετά από τις αποκαλύψεις 33 πρώην μαθητών του που το 2010 κατήγγειλαν πως είχαν υποστεί σεξουαλικής κακοποίησης εντός της σχολής την περίοδο 1966-1991, έκλεισε.
Η Γερουσιαστής Σάντρα Σκίρες χαρακτήρισε τις αποκαλύψεις “σοκαριστικές και τρομακτικές” καθώς οι αρχές του Βερολίνου υπόσχονται πως θα χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση.
