Επέλεξα το όνομα «πίθηκος» για πολλούς λόγους. Αφενός είναι ένα συγγενικό προς τον άνθρωπο θηλαστικό. Έχει φυλετική συνείδηση και εγωισμό ως προς τον ζωτικό του χώρο, τα σύνορα του οποίου προστατεύει σε αιματηρές συγκρούσεις με άλλες ομάδες πιθήκων. Για αυτόν τα σύνορα δεν είναι νοητά και παλεύει για αυτά ενώ δεν έχει κανέναν πολιτισμό να προασπίσει. Αφετέρου, σε εμάς τους ανθρώπους αρέσει να κοιτάμε τη ζωή του πιθήκου πίσω από το τζάμι του ζωολογικού κήπου. Με περίσσεια αλαζονεία τον παρατηρούμε σαν μία ανόητη εκδοχή του εαυτού μας, νιώθοντας ασφάλεια στη σκέψη πως δεν είμαστε στη θέση του. Όμως, πόσο καταλαβαίνουμε το πολιτικό περιβάλλον γύρω μας; Σε τί βαθμό αντιλαμβανόμαστε τα παιχνίδια που παίζονται εις βάρος μας από τις πολιτικές ελίτ; Μήπως είμαστε για τη διεθνιστική ολιγαρχία ένα διασκεδαστικά αφελές αξιοθέατο, όπως είναι ο πίθηκος για εμάς;