Τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο τον εκτιμώ. Γνωρίζω ότι ως ευφυέστατη, ακραία και πολυεπίπεδη προσωπικότητα που είναι, πως έχει πολλές συμπάθειες αλλά και πολλές αντιπάθειες, όπως συμβαίνει με τους συγκεκριμένους χαρακτήρες ανθρώπων.

Πολλοί από τους πατριώτες και τους εθνικιστές, τον θεωρούν ότι δεν είναι «τόσο δεξιός όσο θα έπρεπε» και βάλλουν εναντίον του. Εγώ καταλαβαίνω ότι πλέον αποτελεί με άλλους ελάχιστους Βουλευτές την δεξιά πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας, και επικροτώ κάθε φορά που ενεργεί υπέρ πατριωτικών θέσεων, όπως για παράδειγμα έχει κάνει πολλές φορές εναντίον της λαθρομετανάστευσης.

Πριν από λίγες μέρες με χαρά διάβασα τις απόψεις που εξέφρασε εναντίον του συνδρομητικού καναλιού τηλεοπτικών σειρών Netflix. Είπε πολύ σωστά ότι εκφράζει νεομαρξιστικές θέσεις. Είναι αλήθεια, οι περισσότερες σειρές του καναλιού, παρουσιάζουν την πλήρη γκάμα των θέσεων των διαφόρων ακραίων αριστερών ακτιβιστών, είναι βλάσφημο κατά του Χριστιανισμού (με πρόσφατη παραγωγή που παρουσιάζει τον Ιησού ως ομοφυλόφιλο), στηρίζει το ρατσιστικό και τρομοκρατικό κίνημα των Black Lives Matter, παίρνει σαφή θέση κατά συντηρητικών θέσεων, αποδομεί τον θεσμό της οικογένειας δείχνοντας Drag Queens να μεγαλώνουν αγοράκια, προβάλει ως ηρωίδες με βαριά αρσενικά χαρακτηριστικά τις γυναίκες, δείχνει την «θηλυκή ευαισθησία που πρέπει να έχουν οι άντρες», προάγει τον πολυπολιτισμό με ιστορικές ανακρίβειες (π.χ. δείχνει ως Αφρικανό τον Αχιλλέα)  και πολλά άλλα εξωφρενικά.

Όμως ο κ.Μπογδάνος είναι ανακόλουθος. Δεν μπορεί από την μία να εκφράζει δημόσια θέσεις υπέρ των γάμων ομοφυλοφίλων στην ελληνική ορθόδοξη κοινωνία (οι οποίοι κάθε φορά οι συγκεκριμένοι «γάμοι»  καταλήγουν σε υιοθεσίες αγοριών από ομόφυλα ζευγάρια, όσο και αν ο ίδιος δεν αποδέχεται αυτή την ανοσιουργηματική εξέλιξη), δεν μπορεί δημόσια να επιθυμεί πολυπολιτισμική κοινωνία ευχόμενος να δει κάποτε «αφρικανό εύζωνα στο Σύνταγμα», και μετά να κατηγορεί κανάλια ως φερέφωνα του πολιτιστικού μαρξισμού, έχοντας πολλές φορές ο ίδιος υπερασπιστεί απόψεις της άκρας αριστεράς.

Προσωπικά χαίρομαι όταν στεντόρειες συντηρητικές θέσεις εκφράζονται δημόσια, ακόμα και αν η πηγή τους έχει ακόμα να διανύσει πολλά βήματα μέχρι να αποτελέσει μια αγνή πατριωτική φωνή.  Ιδίως όταν η κυβέρνηση έχει παρεκκλίνει επικίνδυνα προς τα αριστερά σε πολλά κοινωνικά θέματα που πονάνε την παραδοσιακή κοινωνία μας.

Εύχομαι στον κ.Μπογδάνο να διανύσει τον Ρουβικώνα, και να τολμήσει να κάνει το ιδεολογικό βήμα που απαιτείται ώστε να αποτελέσει έναν αυθεντικό ευαγγελιστή των πατριωτικών και συντηρητικών θέσεων στην Βουλή μας.