Κάποιοι υποστηρίζουν πως ο όρος “εξωτικό φαγητό” ενισχύει τον ρατσισμό

Και κυκλοφορούν αναμεσά μας

Η Washington Post φιλοξένησε άρθρο που υποστηρίζει πως ο χαρακτηρισμός “εξωτικό” για ένα φαγητό είναι ρατσιστικός

📷Facebook

Το οικοδόμημα του νεομαρξιστικού δικαιωματισμού φαίνεται πως τελικά δεν θα καταρρεύσει από τις καθ’ όλα αξιοπρεπείς προσπάθειες όλων μας, αλλά θα αποσαθρωθεί από τους ίδιους τους ημίτρελους δικαιωματιστές που κάποτε βοήθησαν να ανεγερθεί και πλέον τρώνε τα θεμέλια του.

Ένα λαμπρό παράδειγμα του τι εννοούμε, μπορείτε να πάρετε από το άρθρο της Washington Post με τίτλο “Σταματήστε να χρησιμοποιείτε τη λέξη ‘εξωτικό’ για να περιγράψετε το φαγητό” της μόνιμης αρθρογράφου της εφημερίδος για θέματα φαγητού, Ντανιέλα Γκαλάρζα (Daniela Galarza).

Η Ντανιέλα Γκαλάρζα είναι αυτή
📷 Washington Post

Το άρθρο της κυρίας Γκαλάρζα ξεκινά αναφέροντας ένα παλαιότερο άρθρο της εφημερίδας στο οποίο ο αρθρογράφος αναφερόμενος τότε στο μενού ενός τοπικού εστιατορίου χαρακτηρίζει το Αφγανικό φαγητό σαν “εξωτικό”, κάτι που σύμφωνα με την αρθρογράφο είναι προβληματικό καθώς “η χρήση της λέξης λέει περισσότερα για το πως βλέπουμε εμείς τον κόσμο παρά για την τέχνη της μαγειρικής”.

Στη συνέχεια η αρθρογράφος συνεχίζει με ένα μπαράζ παραπόνων κατά των αναγνωστών της που πολλές φορές στο παρελθόν της έχουν ζητήσει να δίνει συνταγές με “λιγότερα εξωτικά υλικά” καθώς δεν είναι εύκολο να τα βρουν στα τοπικά μαγαζιά τροφίμων.

«Διαβάζοντας την λέξη, ένιωσα σαν να τρώω χαστούκι, και αρχικά, δεν ήξερα ακριβώς γιατί. Μήπως νόμιζαν πως τα πιάτα ακούγονταν περίεργα; Ή μήπως τους ήταν δύσκολο να προμηθευτούν τα υλικά;» αναρωτιέται η κοπελίτσα. «Είχα έναν εποικοδομητικό διάλογο με αυτούς τους αναγνώστες σχετικά με το θέμα, προκειμένου να δω τι ακριβώς συμβαίνει. Το συμπέρασμά μου; Αυτό που για εσένα είναι ‘εξωτικό’ δεν είναι ‘εξωτικό’ για τον γείτονα μου, μπορεί να μην είναι ‘εξωτικό’ για τη μαμά μου, πολύ πιθανό να μην ήταν ‘εξωτικό’ για την καλύτερη μου φίλη.»

via GIPHY

Και αν δεν νιώθετε ιδιαίτερα σοφότεροι μετά την ανάγνωση της προηγούμενης παραγράφου, η κυρία Γκαλάρζα, το κάνει χειρότερο αμέσως τώρα:

«Το πρώτο πρόβλημα της λέξης είναι πως, πιθανόν τις τελευταίες δυο δεκαετίες, έχασε την αρχική της σημασία. Το δεύτερο και σημαντικότερο πρόβλημα είναι πως η χρήση της, όταν γίνεται ειδικά για το φαγητό, εμμέσως επιμηκύνει την μεταφυσική απόσταση μεταξύ μιας ομάδας ανθρώπων με μια άλλη και έτσι, ενισχύει την ξενοφοβία και τον ρατσισμό.»

via GIPHY

Η νουνεχής και συμπαθέστατη εξωτική σεφ και αρθρογράφος, θέλοντας να ενισχύσει την νεομαρξιστική της οπτική, υποστηρίζει πως μίλησε και με αρκετούς “ειδικούς” οι οποίοι συμπτωματικά έχουν επίσης ιδιαίτερο πρόβλημα με την χρήση της λέξης “εξωτικό” στην γαστρονομία . Ένας δε, εξ αυτών επιμένει πως η λέξη “είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία της αποικιοκρατίας και της δουλείας”.

Φυσικά, το Based Department του Twitter, δεν έχασε την ευκαιρία να την χορέψει στο ταψί.

Αντιπρόταση: Όχι, δεν είναι ρατσιστικό (και συγκέντρωσα ακριβώς όσες αποδείξεις για να υπερασπιστώ τη θέση μου όσες η αρθρογράφος).

Εντάξει, τις χορεύτριες μπορούμε να τις λέμε ακόμα εξωτικές;

Αυτή η αρθρογράφος τσαντίστηκε επειδή οι αναγνώστες της παραπονέθηκαν επειδή χρησιμοποιεί στις συνταγές της υλικά που δεν μπορούσαν να βρουν πουθενά

Δεν μπορείς να γιατρέψεις τόση βλακεία

Έχω μια αποκλειστικότητα για εσάς.

Το σαπούνι είναι ρατσιστικό.

Δώστε μου $300 και θα σας γράψω ένα σχετικό άρθρο.

Η Κριστίνα Σόμερς ακύρωσε την συνδρομή της στην Washington Post σχολιάζοντας:

Μπορώ να διαβάζω τη Σούπερ Κατερίνα τσάμπα

Συνεχίστε να παρακαλάτε για μίσος, Washington Post