Η αριστερά προσπάθησε έντονα να προωθήσει δύο θέματα της πολιτικής της ατζέντας εκμεταλλευόμενη ανερυθρίαστα το στυγερό έγκλημα στα Γλυκά Νερά όπου η άτυχη 20χρονη μητέρα Caroline Crouch δολοφονήθηκε από τον σύζυγό της Μπάμπη Αναγνωστόπουλο.
Το πρώτο θέμα ήταν αυτό της «γυναικοκτονίας» που παρόλο που είναι διχαστικός ως όρος, δέχομαι ότι βασίζεται στο γεγονός πως η συντριπτική πλειοψηφία των θανάτων σε παγκόσμιο επίπεδο μεταξύ ζευγαριών, αφορά γυναίκες (και όχι άντρες) αφού αποτελούν το ασθενές φύλο και δεν έχουν την έμφυτη επιθετικότητα και την μυϊκή δύναμη των αρρένων. Οπότε ναι, ως θέμα έχει πολιτική και κοινωνική βάση, και τίθεται στον κοινωνικό διάλογο, παρόλο που η συντηρητική πτέρυγα έχει αντιρρήσεις για τον βαθύ διχασμό που προκαλεί μεταξύ των δύο φύλων.
Αν κάποιος μένει 10 έτη στην φυλακή για την θανάτωση ενός ζώου, πόσα εκατομμύρια έτη πρέπει να εκτίσει για την δολοφονία μιας μάνας;
Το δεύτερο θέμα που ιδιαίτερα επιθυμώ να τονίσω λόγω της φαιδρότητας της βάσης του, είναι ο ανίερος εξισωτισμός που επιχειρείται να αποδώσει η αριστερά στην ζωή μια μάνας και ενός σκυλιού. Συγκεκριμένα, επειδή ο δολοφόνος της συζύγου του Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, σκότωσε το σκυλί της οικογένειας για να παραπλανήσει την αστυνομία ότι δέχτηκε επίθεση από ληστές, έχουν γραφτεί δεκάδες άρθρα σε εφημερίδες και χιλιάδες απόψεις στα κοινωνικά δίκτυα που εξισώνουν το «έγκλημα» της θανάτωσης ενός ζώου με την φριχτή δολοφονία μίας μάνας.
Με γουρλωμένα μάτια διάβασα απόψεις όπου φανατισμένοι κτηνολάτρες επευφημούσαν την Δικαιοσύνη μας, που θα τιμωρήσει εκτός από 15 έτη φυλάκισης τον δολοφόνο της συζύγου του, και με 10 έτη συν 50.000 ευρώ πρόστιμο για την «δολοφονία» (μήπως να γράψουμε και «ανθρωποκτονία»;) του σκύλου του. Κάθε αρχή αναλογικότητας θρυμματίστηκε με αυτή την προσέγγιση. Αν κάποιος μένει 10 έτη στην φυλακή για την θανάτωση ενός ζώου, πόσα εκατομμύρια έτη πρέπει να εκτίσει για την δολοφονία μιας μάνας; Αν πληρώνει 50.000 ευρώ για τον τερματισμό ζωής ενός σκυλιού, πόσα τρισεκατομμύρια ευρώ πρέπει να δώσει ως πρόστιμο για τον στυγνό φόνο μιας 20χρονης μητέρας μπροστά στα μάτια του παιδιού της;
Θυμάμαι πριν μερικούς μήνες που όλα σχεδόν τα κόμματα της Βουλής υπερψήφιζαν τον απάνθρωπο νόμο που μετατρέπει σε κακούργημα την θανάτωση ενός ζώου. Απάνθρωπος, γιατί εξισώνεται με ανίερο τρόπο, η ζωή ενός σκύλου με του ανθρώπου. Τι έπεται μετά από αυτό; Συνταγματικά δικαιώματα στα ζώα; Κόμματα υπέρ γατιών και κόμματα υπέρ σκυλιών στην Βουλή; Μην γελάτε καθόλου. Η αριστερά δεν γελάει, και όλα αυτά συζητούνται σοβαρά σε ευρωπαϊκές χώρες. Η απαξίωση της ανθρώπινης ζωής είναι ήδη προ των πυλών.
