Εκπαιδευτικό βιβλίο του Μπιλ Γκέιτς συμβουλεύει τους καθηγητές να μην πιέζουν τους μαθητές να απαντούν σωστά για να μην διαιωνίζεται ο ρατσισμός
Αν η ζωή μιμείται την τέχνη και με την σειρά της η τέχνη την ζωή, τότε τα memes πρέπει να είναι η Καπέλα Σιστίνα του 21ου αιώνα.
Συγκεκριμένα, σάρκα και οστά φαίνεται να παίρνουν τα memes που στηλιτεύανε την δίψα των απανταχού δικαιωματιστών να ανακαλύψουν παντού αυγά του φιδιού λέγοντας χλευαστικά “…και το 2+2=4 είναι ρατσισμός” μιας και ένα εκπαιδευτικό βιβλίο που προορίζεται για βοήθημα του δασκάλου υποστηρίζει ούτε λίγο ούτε πολύ πως το να διορθώνει ο δάσκαλος τους μαθητές μειονοτήτων προωθεί την λευκή ανωτερότητα.
Πρόκειται για το βιβλίο με τον ελκυστικό τίτλο “Αποδομώντας τον Ρατσισμό στα Μαθηματικά” (Dismantling Racism in Mathematics) από μια ομάδα ακτιβιστών εκπαιδευτικών ονόματι “The Education Trust-West” και συμπτωματικά είναι χρηματοδοτημένο με ένα εκατομμύριο δολάρια από το Ίδρυμα Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς. Σύμφωνα με το site που παρακολουθεί τις εξελίξεις στα θέματα της εκπαίδευσης, The 74 Million, το βιβλίο έχει καταφέρει να επιβληθεί σε σχολικά συγκροτήματα της Τζόρτζια, του Οχάιο, της Καλιφόρνια και του Όρεγκον.
Το βιβλίο είναι το κύριο εργαλείο του προγράμματος “Το Μονοπάτι Για Την Ισότητα Στη Διδασκαλία Των Μαθηματικών” (A Pathway to Equitable Math Instruction) που έχει σαν δεδομένο πως “το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ αλλά και των χωρών της Δύσης, ακόμη και η διδασκαλία των Μαθηματικών, ενισχύει τις στερεοτυπικές δομές εξουσίας των λευκών αποικιστών”.
Στις σελίδες του βιβλίου η βαθμολόγηση των μαθητών, η εργασία στο σπίτι, η υποχρεωτική τους συμμετοχή στην παράδοση του μαθήματος ακόμα και η απαίτηση του δασκάλου να λάβει την σωστή απάντηση παρουσιάζονται σαν επιβλαβείς στους μαθητές που ανήκουν σε κάποια μειονοτική ομάδα.
“Η ιδέα πως τα μαθηματικά είναι ακραίως αντικειμενικά είναι ανεπιφύλακτα λανθασμένη”, αναφέρει το κείμενο στο βιβλίο, και συνεχίζει “πιστεύοντας πως υπάρχει λάθος και σωστή απάντηση διαιωνίζουμε την ιδέα της αντικειμενικότητας”.
Το βιβλίο συνιστά στους καθηγητές, αντί να ζητούν τη μια σωστή απάντηση σε ένα μαθηματικό πρόβλημα, να δέχονται παραπάνω από μια απάντηση, να μην ζητούν από συγκεκριμένα παιδιά να παρουσιάζουν τις ασκήσεις τους στην τάξη, να προσπαθήσουν να συσχετίσουν τα μαθηματικά με τις εμπειρίες των μειονοτικών μαθητών και να παρουσιάζουν παραδείγματα του πώς τα μαθηματικά βοήθησαν στο παρελθόν επαναστάτες της πολιτικής.
“Αναγνωρίστε και αναδείξτε τους τρόπους που τα μαθηματικά χρησιμοποιήθηκαν κατά καιρούς για να υποστηριχθούν καπιταλιστικές, ιμπεριαλιστικές και ρατσιστικές απόψεις”, αναφέρει σε ένα άλλο σημείο το σημαντικό ετούτο σύγγραμμα.
Όπως αναφέρει το site The 74 Million, είναι προφανές πως το βιβλίο είναι απλά μια προσπάθεια να περάσει από το παράθυρο η περίφημη νεομαρξιστική διχαστική προπαγάνδα που είναι γνωστή ως “Κριτική Φυλετική Θεωρία” που διδάσκει πως ο ρατσισμός υπάρχει σε κάθε πτυχή της δυτικής κοινωνίας ενώ δεν λείπουν και εκείνοι που θεωρούν πως το βιβλίο κάθε άλλο παρά καταπολεμά τα ρατσιστικά στερεότυπα.
«Το μήνυμα αυτού του βιβλίου είναι καθαρό: Τα μαύρα παιδάκια δεν είναι καλά στα μαθηματικά, οπότε γιατί να τα πιέζουμε να μάθουν;» επεσήμανε ο καθηγητής Έκθεσης και Ρητορικής Έρεκ Σμιθ, στο site, ενώ το βιβλίο έχουν αποκηρύξει και δεκάδες άλλοι εκπαιδευτικοί.
«Φτιάχνουμε γέφυρες ή πετάμε χειροβομβίδες;» διερωτήθηκε ο Ντέιβιντ Μπαρνς (David Barnes), διευθυντής του Εθνικού Συμβουλίου Μαθηματικών, και συνέχισε «Όταν στη δεύτερη κιόλας σελίδα του βιβλίου υπάρχει με τονισμένα γράμματα η φράση “αποδομώντας την λευκή ανωτερότητα”, πολλοί δεν έχουν τη διάθεση να διαβάσουν καν την συνέχεια.»
«Τα Μαθηματικά απολαμβάνουν της ιδέας πως είναι υπεράνω της επιρροής των πολιτισμικών και πολιτικών θεμάτων της εποχής,» δήλωσε η Ρέιτσελ Ρουφάλο (Rachel Ruffalo) υπεύθυνη της ΜΚΟ The Education Trust-West, της ομαδάρας που είναι υπεύθυνη γι’ αυτό το συγγραφικό έργο, κληθείσα να σχολιάσει, και συνέχισε, «Ζούμε σε μια τοξική κουλτούρα που μας επηρεάζει όλους και μια από τις δυναμικές της κουλτούρας είναι πως μας αποθαρρύνει από το να στο συνειδητοποιήσουμε. Ένα από τα καθήκοντα μας είναι να μάθουμε να διακρίνουμε πως η κουλτούρα μας μας εκπαιδεύει να βλέπουμε ως κανονικό αυτό που δεν είναι και δεν έπρεπε ποτέ να είναι κανονικό.»
