Η συμφωνία με την Γαλλία θέτει τις στρατιωτικές μας υποχρεώσεις σε πιο αυστηρό πλαίσιο

Κατά την θητεία μου στην 2α Μοίρα Αλεξιπτωτιστών στα τέλη του 20ου αιώνα, κληθήκαμε να δηλώσουμε ως κληρωτοί καταδρομείς αν επιθυμούμε να συμμετάσχουμε στην ειρηνευτική αποστολή της Ελλάδος τότε, στο Κόσσοβο.

Αναρωτήθηκα τότε, παρόλο που ήμουν ιδιαίτερα νεαρός, για ποιο λόγο να μην έστελνε η Μοίρα ολόκληρο Λόχο στο κοντινό Κόσσοβο, ώστε να αποκτήσουμε εμπειρία σε εμπόλεμη περιοχή. Αρκετοί συνάδελφοι δηλώσαν επιθυμία να συμμετάσχουν, και τελικά επιλέχθηκε μόνο ένας, δεν γνωρίζω με ποια κριτήρια.

Ο Γιάννης Μ. από την Θήβα ήταν παλικάρι, τον θυμάμαι καλά, ήταν ιδιαίτερα περήφανος που θα συμμετείχε στην στρατιωτική αποστολή. Αρκετούς μήνες που τον είδα μετά και μου εξιστόρησε την εμπειρία του, ήταν σαφώς αλλαγμένος. Πολλές σκοπιές μου είπε, η αποστολή ήταν πάντα σε ετοιμότητα και με το δάχτυλο στην σκανδάλη σε μια εχθρική περιοχή. Δεν υπήρχε κάποια εμπλοκή, μόνο αδιάκοπη ένταση. Παρόλα αυτά, αποκόμισε μια σημαντική εμπειρία ως στρατιώτης που εμείς οι υπόλοιποι δεν είχαμε. Θεωρώ ότι τον διαμόρφωσε και ως άνθρωπο, παρόλο που ήδη ήταν επιβλητικά σκληροτράχηλος.

Αυτή την ιστορία την θυμήθηκα με την έντονη αντίδραση της Αριστεράς (και συγκεκριμένα του Σύριζα) απέναντι στην «ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής» που συμφωνήθηκε με την Γαλλία στα πλαίσια της σύσφιξης των στρατιωτικών μας σχέσεων ως έθνη, που πέτυχε η κυβέρνηση της ΝΔ.

Ο Σύριζα, θεωρώντας «μιλιταριστική» την συγκεκριμένη ρήτρα, αναρωτιέται δημόσια, για τον λόγο που ένας Έλληνας στρατιώτης πρέπει να πολεμήσει για τα συμφέροντα της Γαλλίας. Να πληροφορήσω τον Σύριζα ότι η Ελλάδα ως μέλος του ΝΑΤΟ έχει ήδη συμφωνήσει σε τέτοιου είδους συμμαχίες. Βέβαια εκ του αποτελέσματος, πάντα η χώρα μας απέφευγε να συμμετάσχει ενεργά σε νατοϊκές αποστολές, πάντα είχε μια αριστερόστροφη «αντιμιλιταριστική» διάθεση. Η διμερής συμφωνία όμως με την Γαλλία θέτει τις στρατιωτικές υποχρεώσεις μας σε πιο αυστηρό πλαίσιο, και πολύ καλά κάνει.

Είναι δυνατόν να έχουμε στρατό που αποτελεί την προστασία μας απέναντι σε οποιοδήποτε επικυρίαρχο (κυρίως εξ ανατολών), και να αγωνιούμε μην τυχόν και λάβει μέρος σε πραγματική πολεμική επιχείρηση; Σας φαίνεται φυσιολογικό να έχουμε μόνιμα στελέχη στις ένοπλες δυνάμεις που να ανησυχούν μην τυχόν και λάβουν μέρος σε στρατιωτικές επιχειρήσεις; Φοβόμαστε ως ένα έθνος μπαρουτοκαπνισμένο και με εμπειρία χιλιετιών σε μάχες, να προτάξουμε τα στήθη μας για να υπερασπιστούμε τον σύμμαχό μας και σύντροφό μας στην πεδίο της σύρραξης;

Δεν φοβόμαστε καμία ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής, και είμαστε έτοιμοι να την τιμήσουμε όποτε χρειαστεί.

Περισσότερα απο

Απόστολος Κρητικόπουλος

Είμαστε

ΠΑΝΤΟΥ