Φόνοι πρόσφατοι ἐν Κρήτῃ Σαββάτῳ ἐπὶ Περαχωρίου Ἀνωγέῳς ἐγένοντο, Ἐλευθέριος γὰρ Καλομοίρης καὶ Γεώργιος Ξυλούρης ὁ τοῦ Νικολάου ἐρίσαντε περὶ κτημάτων εἰς χεῖρας ἀλλήλοιν ἠλθέτην, ἀφ’ οὗ ξυνέβη τὸν μὲν πολλάκις πυροβοληθῆναι ὑπὸ Γεωργίου, κατὰ δὲ τὴν ἔριν ὁ διαλύων αὐτοὺς προσεπυροβολήθη ἅπαξ σφαίρᾳ τυχούσῃ διελαθείς. Παραγινόμενος δέ τις ἅμα τῇ μάχη καταῤῥαγείσῃ ἀπῆρε ὅσον τάχος τῷ Ἐλευθερίου υἱεῖ, ᾧ Ἐμμανουὴλ τὸ ὄνομα, μηνῦσαι ὅτι πατὴρ θανάσιμον βεβήκοι, ὁ δὲ ἐπεὶ τάχιστα ἐπύθετο τὸν φόνον ἐκεῖσε ἐπελθὼν κατακαίνει τὸν συνήλικα, ἀμφότεροι γὰρ λ’ ἐτῶν ἐστον, πυροβολῶν. Καὶ νῦν μὲν φροῦδος τραπόμενος ἐγένετο καὶ ἀστυνόμοι κληθέντες τοὺς προσήκοντας φωρῶσι ὅ τι ἂν εἰδῶσι ἅμα τὴν ὅμορόν τε χώραν προσερευνῶσι. Τὸ δὴ πρᾶγμα οὐδὲν θαυμαστόν, νενόμισται γὰρ πάλαι δὴ ἐν Κρήτῃ φόνον φόνῳ σβεννύναι τὴν καλεομένην «βεδέταν» ἀποτελοῦσιν, ὃ οὐδὲν ἄλλο ἢ τιμωρία φόνου, ὧδε οὖν ἐτιμώρει πατρὸς τὸν φονέα καὶ γὰρ καὶ ᾗ τάχιστα. Καὶ μὴν αὐτὸ τοῦτο οἷον πῦρ ἐπὶ πᾶν ἐπινέμεται καταναλῶν καὶ ἀρχὴ κακῶν προσγίνεται ἀνάπαυλαν αὑτοῦ χαλεπώτατα ἐξευρισκόμενον.
