Κάπου εκεί έξω, υπάρχει ένας τόπος καταραμένος. Είναι ένα ξηρό και άγονο μέρος, μηδέ πουλί δε στέκεται μηδέ και κεραμίδι. Αλλά κυρίως πουλί. Εκεί ο χρόνος δε κυλά και ο καημός ανθίζει, πολλές ψυχές χαθήκανε και μπάκουρους μυρίζει.
Είναι αμέτρητα τα παλικάρια που χωρίς να το θέλουν εξορίστηκαν εκεί για πάντα και, ο θρύλος θέλει, μόνο μια φούχτα από δαύτους να κατάφεραν να βρουν το δρόμο της επιστροφής.
Είναι εκείνο το μέρος που χωρίζει την κόλαση από τον παράδεισο, ένα καθαρτήριο ψυχών που αν ποτέ βρεθείς εκεί ή που θα σε ανδρώσει ή που θα σε καταπιεί ολόκληρο.
Οι γυναίκες έχουν ένα αυτόματο σύστημα κατηγοριοποίησης των αντρών με το πρώτο κιόλας βλέμμα. Άλλες συνειδητά, άλλες ασυνείδητα, ίσως με άλλες λέξεις, ίσως με περισσότερα λόγια, όλες όμως ανεξαιρέτως το κάνουν.
Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό ούτε τις κάνει εμπαθείς. Είναι άλλο ένα εργαλείο που τους έχει δώσει η φύση για να ξεσκαρτάρουν τους μυρωδιάδες. ‘Η θα αρνηθείς την ύπαρξή του και θα κάτσεις να γυαλίζεις τον πάγκο η θα ανοίξεις τα στραβά σου, θα το δεχτείς σαν κανόνα του παιχνιδιού και θα το χρησιμοποιήσεις υπέρ σου.
Με απλά λόγια, οι γυναίκες χωρίζουν τους άντρες στις παρακάτω 4 μεγάλες κατηγορίες.
Αν σε κατατάξει στην 3η, είσαι στην αναθεματισμένη Friendzone.
Πώς την πάτησα;
Το να τοποθετηθείς στην friendzone δεν είναι ένα δύσκολο κατόρθωμα. Φυσικά κάθε περίπτωση είναι μοναδική αλλά συνήθως φταις εσύ και τα καμώματα σου και όχι η μανταμίτσα.
Ο άνθρωπος εκ φύσεως εκτιμά μόνο ότι κοπιάζει να αποκτήσει. Αυτό μπορεί να ακούγεται λάθος στο software αλλά πίστεψε με, είναι ένα πολύ καλά ακονισμένο από το πέρασμα των αιώνων εξελικτικό ένστικτο. Ως εκ τούτου, όταν κάτι σου παραδίδεται, σου προσφέρεται στο πιάτο, τείνει στην συνείδηση σου να φθηναίνει και συνήθως το περιφρονείς. Απεναντίας, όταν κάτι είναι υπερκοστολογημένο, ακριβοθώρητο, σπάνιο και δύσκολο να αποκτηθεί, τόσο πιο ποθητό γίνεται.
Θα στο κάνω πενηνταράκια. Την γέμισες δωράκια; Και όταν λέω δωράκια δεν μιλάω μόνο για παπούτσια, καφέδες και ξυραφάκια. Τα άσκοπα και υπερβολικά κοπλιμέντα, οι υποκριτικές ευγένειες, η υποτακτική γλώσσα του σώματος, όλα αυτά συμβάλουν στο να προβάλεις μια εικόνα για σένα που φωνάζει ‘ΠΕΙΝΑΩ’. Ήσουν διαρκώς εκεί; Μέγα λάθος αδελφέ. Όταν είσαι συνέχεια δίπλα της, γίνεσαι το φιλαράκι της. Και δεν εννοώ μόνο τη φυσική παρουσία. Τηλεφωνήματα, μηνυματάκια, τσατιέρες, FB, fax, χίλιες δυο παπαριές έχουν εφευρεθεί για να σε κάνουν φιλεναδίτσα της. Πώς διάολε περιμένεις να σε ποθήσει ενώ μιλάτε 4 ώρες τη μέρα για το πόσο εκνευριστική είναι η Τζίνα στη δουλειά της και πόσες θερμίδες έχουν τα 50gr κατίκι Δομοκού;
Μόνο μειονεκτήματα έχει η συχνή επαφή. Ξέρω πως μου είσαι ακόμη λίγο αντιρρηξίας, οπότε θα συνεχίσω να σου δίνω παραδείγματα. Ας υποθέσουμε πως η ψιλή κουβέντα που έχετε είναι ουδέτερη. Χωρίς εντάσεις και υπερβολές. Κλασικά ‘έλα τι έγινε;’’καλά ρε, εσύ;’. Αυτόματα συνδέεσαι με μηδενική εγκεφαλική δραστηριότητα και εντάσσεσαι στη ρουτίνα της. Γίνεσαι άλλη μια αντανακλαστική συνήθεια για εκείνη που δεν προσφέρει κανένα απολύτως ερέθισμα και γίνεται χωρίς καν να το σκεφτεί όπως το ανοιγόκλεισμα των βλεφάρων, η αναπνοή και το κατούρημα.
Όταν δε η κουβέντα είναι γενικώς δυσάρεστη, σου διηγείται όλη της τη μέρα, τα καθημερινά της προβλήματα και τις γκρίνιες της, ο εγκέφαλος της, το κέντρο έλεγχου του κορμιού της, αναβιώνει τα ερεθίσματα αυτά (που την εκνεύρισαν κατά τη διάρκεια της μέρας) και εκκρίνει τις ίδιες ουσίες που εξέκρινε τη στιγμή που η Τζίνα την έκανε να βλέπει κόκκινα. Αποτέλεσμα; Μιλώντας σε εσένα να εκνευρίζεται, όμως τώρα, ασυνείδητα, ο εγκέφαλός της συνδέει εσένα με τα νεύρα. Οπότε, χωρίς να το καταλάβετε και οι δυο, περνάς αργά αλλά σταθερά στην κατηγορία «ΙΟΥ»
– Και αν η κουβέντα είναι ευχάριστη;
Πολύ καλή ερώτηση. Ας πούμε πως μιλάτε για μικρά πόνυ, λάτιν χορούς και fusion κουζίνα. Ο εγκέφαλος εκκρίνει ενδορφίνες, το όπιο του σώματος. Και μάντεψε τι προκαλούν στο σώμα οι ενδορφίνες; Ερωτική διάθεση. Και μάντεψε ποιος ΔΕΝ είναι εκεί να το εκμεταλλευτεί. Και μάντεψε ποιος και να‘ ταν εκεί, δεν θα τολμούσε να το εκμεταλλευτεί. Ουσιαστικά, λαδώνεις το ταψί για να βάλει άλλος την πίτσα του.
Η παρουσία σου πρέπει να είναι ένα αραιό αλλά εξαιρετικό φαινόμενο. Όταν επιλέγεις να εμφανιστείς να είσαι εκτυφλωτικός. Να μην υπάρχει τίποτε άλλο εκτός από εσένα στον ορίζοντα. Δες τον ήλιο. Είναι τις μισές ώρες της μέρας ορατός, αλλά όλη μας η ζωή κινείται γύρω από αυτόν. Ο ήλιος είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα για το πως πρέπει ένας άντρας να φέρεται. Αυτόφωτος, εκπέμπει την ενέργεια του, αυτάρκης, εκτελεί το δικό του πρόγραμμα ενώ τα πάντα περιστρέφονται γύρω του και η σελήνη (γυναίκες) λάμπουν από το φως του.
Πως τη σκαπουλάρω;
Τρία μονοπάτια έχεις μπροστά σου. Πρώτο είναι το μονοπάτι του σκύλου. Έχουν ακουστεί περιπτώσεις στα βάθη της ανατολής, πολύ πριν χαραχτεί ο δρόμος του μεταξιού, ανθρώπων που με πολλή προσπάθεια, πίστη, αφοσίωση και πολλά καντάρια τύχης, κατάφεραν και βγήκαν από την Friendzone. Ανέτρεψαν τα δεδομένα και από φιλενάδα έγιναν σύντροφοι, εραστές, σύζυγοι. Αν είσαι από τις ρομαντικές, αισιόδοξες ψυχές, ένας από εκείνους τους αιθεροβάμονες που πιστεύουν πώς η αγάπη όλα τα μπορεί κτλ, σίγουρα θα επιλέξεις αυτή την λύση. Συνέχισε να είσαι εκεί, περίμενε να βαρεθεί να δοκιμάζει πόμολα γητευτών και ίσως κάποια στιγμή καταλήξει στο δικό σου. (-5 Respect)
Δεύτερο, είναι το μονοπάτι του λιονταριού. Την ξεχνάς. Μετράς τα νύχια και τα δόντια που έχασες, τα νιάτα σου που πήγανε στράφι και της γυρνάς περήφανα την πλάτη. Πας στην ευχή του Θεού και το ίδιο εύχεσαι για εκείνη (από μέσα σου). Κόβεις κάθε επαφή και αφιερώνεις λίγο χρόνο στον εαυτό σου να γλείψεις τις πληγές σου και μετά, σοφότερος να κυνηγήσεις άλλο θήραμα. Είναι και το μονοπάτι που προτείνω προσωπικά. (+2 Respect)
Τελευταίο άφησα το μονοπάτι του λύκου. Ναι, μπορείς να κάτσεις μπάστακας να περιμένεις να σου πετάξει κανένα κοκαλάκι. ‘Η αν έχεις τα άντερα, να της γυρίσεις την πλάτη και να φύγεις στο ηλιοβασίλεμα. Όμως, δεν είναι αμαρτία να πετάξεις όσα έχεις δώσει μέχρι τώρα; Για να σε έχει στον κύκλο της σημαίνει πως, ναι μεν δεν είσαι Γητευτής, ή Σύζυγος αλλά σίγουρα δε σε θεωρεί και ΙΟΥ. Γιατί να μην το εκμεταλλευτείς; Μέσα σου θα την μηδενίσεις ΑΛΗΘΙΝΑ σαν γυναίκα, θα πεις «ξέρω πως δεν πρόκειται ποτέ να την κάνω να ιδρώσει» και απλά κράτα την εσύ σαν φίλη. «Γιατί;» θα με ρωτήσεις; Κάθε γυναίκα, έχει και μια κουστωδία από φίλες. Μόνες, φρεσκοχωρισμένες ή γυναίκες που ψάχνονται. Κάποια στιγμή θα ακουστεί το όνομα σου σε κάποια από τις πολύ σημαντικές (…) κουβέντες που έχουν και σίγουρα θα έχει καλά λόγια να πει για τον φίλο της. Είναι θέμα χρόνου να βρεθεί ο λύκος ανάμεσα στα πρόβατα.
Κλείνοντας, έχω να μοιραστώ κάτι μαζί σου. Η Friendzone είναι μια κατάρα που πολέμησα πολύ σκληρά για αρκετά χρόνια. Αν αφεθείς να σε πάρει η κατηφόρα θα βρεθείς να υποχωρείς και να κάνεις πράγματα που είναι εντελώς αντίθετα με αυτό που πραγματικά είσαι. Θα δίνεις συνέχεια και θα βλέπεις πως όσο περισσότερα δίνεις, τόσο απομακρύνεται εκείνη. Θα σιχαθείς τον εαυτό σου και αυτό είναι ένα τεράστιο βήμα στην κόλαση που λέγεται κατάθλιψη.
Πάει λίγος καιρός, που βίωνα μια τέτοια κατάσταση. Εκείνη ήταν με άλλον και εγώ εκεί, περίμενα πότε θα δει αυτό που στα μάτια μου ήταν προφανές, θα τον χωρίσει και θα πέσει στην αγκαλιά μου. Χρειάστηκε ένα σωματικό σοκ για να ξυπνήσω. Ασχολούμουν τότε με ένα διαδικτυακό παιχνίδι και βρεθήκαμε να παίζουμε στην ίδια ομάδα και οι τρεις. Εγώ (με έναν healer), Εκείνη (dmg) και αυτός (tank). Για όσους ξέρουν από αυτά, θα κατάλαβαν ήδη. Για τους υπόλοιπους, κατέληξα σαν γιατρός που ήμουν στο παιχνίδι, να θεραπεύω τον γκόμενο της. Και προσπαθούσα να κάνω όσο το δυνατόν καλύτερη δουλειά για να μην απογοητεύσω κανέναν.
Σάστισα, σταμάτησα τα πάντα προσπαθώντας να εξηγήσω στον εαυτό μου τι ακριβώς κάνω και λίγα λεπτά μετά, το σώμα μου ευτυχώς αντέδρασε. Με έπιασαν σπασμοί και πέρασα 25’ στην τουαλέτα βγάζοντας τα άντερα μου. Ήταν η στιγμή που έπιασα το δαίμονα από το λαιμό, τον κοίταζα στα μάτια και όσο πίεζα τα δάκτυλα μου, ένα χαμόγελο άρχιζε να σχηματίζεται στο πρόσωπο μου. Πότε ξανά ρε καριόλη.