Απο: Ανδρέας Μουντζουρούλιας

Directus αποκλειστικό: Ινδική πρόταση που αλλάζει τα δεδομένα για κοινές έρευνες για φυσικό αέριο

2 Νοεμβρίου, 2022
12:08 μμ

"Να συνεργαστούμε με την Ελλάδα στην Ανατολική Μεσόγειο"

Συνεργασία με την Ελλάδα στον τομέα του φυσικού αερίου προτείνει ένα από τα μεγαλύτερα think tank της Ινδίας

Συνεργασία με την Ελλάδα στην Α. Μεσόγειο προτείνει το Manohar Parrikar, ένα από τα μεγαλύτερα ινδικά think tank!

Αναλυτικά το άρθρο:

“Η διεθνής αγορά ενέργειας γνώρισε σοβαρές αναταράξεις από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022. Η Ευρώπη, η οποία εξαρτιόταν σημαντικά από τη Ρωσία για την ενεργειακή της ασφάλεια, αγωνίζεται να βρει εναλλακτικές πηγές. Οι κυρώσεις στη βιομηχανία πετρελαίου της Ρωσίας από τις Ηνωμένες Πολιτείες (ΗΠΑ) και την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) οδήγησαν σε σοβαρή ανατροπή των παγκόσμιων ενεργειακών αποθεμάτων, που ήδη βρίθουν από ελλείψεις λόγω των κυρώσεων στο Ιράν και τη Βενεζουέλα, τον εμφύλιο πόλεμο στη Λιβύη και τον εξουθενωτικό αντίκτυπο του Covid-19 στις απαιτήσεις.

Αυτό οδήγησε σε άνοδο των παγκόσμιων τιμών της ενέργειας, καθιστώντας την οικονομική ανάκαμψη μετά την πανδημία ακόμη πιο τρομακτική, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και των ευρωπαϊκών χωρών. Ως εκ τούτου, η απόφαση του ΟΠΕΚ+ για τις περικοπές παραγωγής που ελήφθη στις 5 Οκτωβρίου 20221, προκάλεσε την έντονη αντίδραση του προέδρου Τζο Μπάιντεν, ο οποίος κατηγόρησε τη Σαουδική Αραβία, προειδοποιώντας την για «συνέπειες» που τάσσεται στο πλευρό της Ρωσίας. Το Βασίλειο, από την άλλη, απάντησε υπογραμμίζοντας τις μακροχρόνιες δεσμεύσεις της για σταθερότητα της παγκόσμιας αγοράς ενέργειας και τους αρνούμενους πολιτικούς ελιγμούς.

Ενώ οι γεωπολιτικές εντάσεις σχετικά με την παγκόσμια παραγωγή και προμήθεια ενέργειας είναι απίθανο να μειωθούν σύντομα, η υπάρχουσα κατάσταση έχει υπογραμμίσει την ανάγκη εξεύρεσης εναλλακτικών πηγών ενέργειας. Η αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων έχει επίσης επιταχυνθεί από την αυξανόμενη διεθνή ανησυχία για την υπερθέρμανση του πλανήτη και την υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Η εστίαση είναι στην εξεύρεση εναλλακτικών λύσεων τόσο όσον αφορά καθαρές και ανανεώσιμες πηγές όσο και νεότερους παραγωγούς και προμηθευτές.

Το φυσικό αέριο, το οποίο σε σύγκριση με το πετρέλαιο έχει λιγότερες εκπομπές CO2, προβάλλεται ως το «καύσιμο γέφυρα» για την ενεργειακή μετάβαση στον εικοστό πρώτο αιώνα. Περιφερειακοί κόμβοι με πιθανά μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου όπως η Κασπία και η Ανατολική Μεσόγειος έχουν κερδίσει τη διεθνή προσοχή. Η περίπτωση της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου είναι πιο ενδιαφέρουσα λόγω του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνεται η γεωπολιτική τα τελευταία χρόνια που οδηγεί σε μεγαλύτερο ανταγωνισμό και συνεργασία μεταξύ των περιφερειακών χωρών. Η περιοχή έχει κερδίσει εξέχουσα θέση ως εναλλακτική πηγή προμήθειας καθαρότερων καυσίμων, ειδικά στο πλαίσιο της σύγκρουσης Ρωσίας-Ουκρανίας.

Εξερεύνηση αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο

Την τελευταία δεκαετία, η Ανατολική Μεσόγειος έγινε μάρτυρας της ανακάλυψης ορισμένων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ) των περιφερειακών χωρών, ενώ συνεχίζονται περαιτέρω δραστηριότητες εξερεύνησης και γεώτρησης. Σύμφωνα με εκτιμήσεις που περιλαμβάνονται σε δύο εκθέσεις του Γεωλογικού Ινστιτούτου των Ηνωμένων Πολιτειών που δημοσιεύθηκαν το 2010, τεράστια αποθέματα ενέργειας εναποτίθενται τόσο στο Δέλτα του Νείλου όσο και στις λεκάνες του Λεβάντε στην Ανατολική Μεσόγειο.

Περαιτέρω κοιτάσματα υπολογίζονται στο Αιγαίο και στο Ιόνιο Πέλαγος. Μεταξύ των χωρών της περιοχής, η Αίγυπτος και το Ισραήλ έχουν κάνει το προβάδισμα με εμπορικές γεωτρήσεις και προμήθειες μέσω αγωγών. Το Ισραήλ έχει επενδύσει στα κοιτάσματα φυσικού αερίου Mari-B, Noa, Tamar και Leviathan, ενώ η Αίγυπτος έχει επενδύσει στα κοιτάσματα φυσικού αερίου Zohr και Noor. Επιπλέον, μετά τη συμφωνία Ισραήλ-Λιβάνου για τη θαλάσσια οριοθέτηση, το Ισραήλ αναμένεται να ξεκινήσει την παραγωγή στο κοίτασμα φυσικού αερίου Karish, ενώ ο Λίβανος είναι πιθανό να επιταχύνει τις γεωτρήσεις στο κοίτασμα Qana. Η επιτυχία της Αιγύπτου και του Ισραήλ στην εύρεση εμπορικών ποσοτήτων και την έναρξη παραγωγής από χερσαία κοιτάσματα φυσικού αερίου έχει ενθαρρύνει άλλους, όπως η Ελλάδα, η Κύπρος, η Τουρκία, ο Λίβανος, η Λιβύη και η Συρία, να αναλάβουν σοβαρά ερευνητικές δραστηριότητες.

O συντάκτης του άρθρου δρ. Μουντασίρ Κουαμάρ (Muddassir Quamar)

Τα ευρήματα και η αναζήτηση για εξερεύνηση προκάλεσαν επίσης διαμάχες μεταξύ των περιφερειακών χωρών για τη διεκδίκηση χωρικών υδάτων, ΑΟΖ και τμημάτων της υφαλοκρηπίδας, οδηγώντας σε σοβαρές εντάσεις, για παράδειγμα, μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας καθώς και μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου. Η υπογραφή μνημονίου συμφωνίας μεταξύ της κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης (GNA) και της Τουρκίας τον Νοέμβριο του 2019 σχετικά με την οριοθέτηση περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας στη Μεσόγειο κλιμάκωσε περαιτέρω τις εντάσεις. Οι δυο τους το ακολούθησαν με μια συμφωνία που υπογράφηκε τον Οκτώβριο του 2022 για κοινή εξερεύνηση υδρογονανθράκων στα λιβυκά ύδατα, προκαλώντας περαιτέρω αναταραχή μεταξύ εκείνων που αντιτίθενται στη θαλάσσια συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών.

Ταυτόχρονα, η πιθανότητα η περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου να αναδειχθεί σε νέο κόμβο παραγωγής φυσικού αερίου οδήγησε σε προσπάθειες συμφιλίωσης και κοινής εξερεύνησης. Για παράδειγμα, ένα άτυπο μπλοκ μεταξύ της Αιγύπτου, του Ισραήλ, της Ελλάδας και της Κύπρου πήρε επίσημη μορφή ως Φόρουμ Αερίου της Ανατολικής Μεσογείου (EMGF) το 2019.8. Το EMGF, που εδρεύει στο Κάιρο, στοχεύει στην ανάπτυξη ενός μηχανισμού συνεργασίας μεταξύ των χωρών μελών για την εξερεύνηση, την ανάπτυξη υποδομών και την παροχή αερίου στις ευρωπαϊκές και ασιατικές αγορές. Ομοίως, τα πιθανά οικονομικά οφέλη από την παραγωγή και τις εξαγωγές φυσικού αερίου ενθάρρυναν το Ισραήλ και τον Λίβανο, που διαφορετικά δεν μοιράζονται επίσημους δεσμούς, να υπογράψουν μια συμφωνία θαλάσσιας οριοθέτησης με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ τον Οκτώβριο του 2022.

Προοπτικές για την Ινδία

Οι ενεργειακές ανάγκες της Ινδίας αυξάνονται συνεχώς και είναι πιθανό να αυξηθούν εκθετικά τις επόμενες δεκαετίες λόγω του μεγέθους και των επιδόσεων της οικονομίας της. Η Ινδία είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη μεγάλη οικονομία στον κόσμο και οι ενεργειακές της ανάγκες αυξάνονται επίσης ταχύτερα από οποιαδήποτε από τις οικονομίες της G-20. Υπάρχει, ωστόσο, τεράστια διαφορά στην αναλογία κατανάλωσης προς παραγωγή στην Ινδία, πράγμα που σημαίνει ότι η Ινδία πρέπει να εξαρτάται από τις εισαγωγές για να καλύψει τις ανάγκες της σε ενεργειακή ασφάλεια. Συμβατικά, η περιοχή του Κόλπου υπήρξε ο βασικός πυλώνας των απαιτήσεων ενεργειακής ασφάλειας της Ινδίας, καλύπτοντας το 55-60 τοις εκατό των αναγκών της σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο τα τελευταία χρόνια. Η κυβέρνηση της Ινδίας προσπαθεί να διαφοροποιήσει το ενεργειακό καλάθι της Ινδίας τόσο όσον αφορά την αύξηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και καθαρότερων πηγών, όπως το φυσικό αέριο, ο άνεμος, η ηλιακή ενέργεια και το υδρογόνο, καθώς και η εύρεση εναλλακτικών παραγωγών, μεταξύ άλλων από την Αυστραλία, τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, τη Λατινική Αμερική. και την Κεντρική Ασία. Μέχρι στιγμής, ωστόσο, το Νέο Δελχί έχει κάνει μόνο περιορισμένες προσπάθειες για να διερευνήσει τις δυνατότητες για εισαγωγές φυσικού αερίου από την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους η Ινδία μπορεί να αναδειχθεί σε ευνοϊκό προορισμό για προμήθειες από την Ανατολική Μεσόγειο. Πρώτον, η Ινδία μοιράζεται φιλικές σχέσεις με μεγάλες περιφερειακές χώρες, ιδίως με την Αίγυπτο και το Ισραήλ, που και οι δύο επιθυμούν να βρουν νεότερες αγορές για την προμήθεια φυσικού αερίου. Σε αυτό το σημείο, η πλειονότητα των εισαγωγών φυσικού αερίου της Ινδίας προέρχεται από το Κατάρ και την Αυστραλία. Δεδομένης της έμφασης στην καθαρή ενέργεια, το Νέο Δελχί μπορεί να διερευνήσει εισαγωγές τόσο από τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της Αιγύπτου όσο και του Ισραήλ. Μπορούν να ληφθούν υπόψη τόσο οι άμεσες προμήθειες όσο και οι μακροπρόθεσμες συμφωνίες προμήθειας.

Οι ινδικές εταιρείες πετρελαίου μπορούν επίσης να αναζητήσουν συμμετοχή στις δραστηριότητες εξερεύνησης που μπορούν να εξασφαλίσουν μακροπρόθεσμα προμήθειες για την Ινδία. Εκτός από την Αίγυπτο και το Ισραήλ, η Ινδία μπορεί επίσης να διερευνήσει τις δυνατότητες συνεργασίας με την Ελλάδα και την Κύπρο στην εξερεύνηση φυσικού αερίου που μπορεί να είναι επικερδής στο μέλλον. Τα προβλήματα που σχετίζονται με την επιμελητεία και τις μεταφορές μπορούν επίσης να ξεπεραστούν δεδομένου ότι η Ινδία στο παρελθόν εξασφάλιζε προμήθειες από τη Λιβύη προτού τυλιχθεί στον εμφύλιο πόλεμο. Μπορούν να διερευνηθούν περαιτέρω επενδύσεις σε εξελίξεις υποδομής μέσω μικρομερών πρωτοβουλιών όπως το I2U2 και από κοινού με φιλικές περιφερειακές και διεθνείς δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων των ΗΑΕ και της Γαλλίας, που ενδιαφέρονται για την Ανατολική Μεσόγειο.

Συμπέρασμα

Σε μια εποχή που οι ανάγκες ενεργειακής ασφάλειας της Ινδίας αυξάνονται συνεχώς, αξίζει να διερευνηθούν πιθανές νεότερες πηγές για την παροχή καθαρότερων πηγών ενέργειας. Η Ανατολική Μεσόγειος έχει αναδειχθεί τα τελευταία χρόνια ως σημαντικός κόμβος για την εξερεύνηση αερίου με μεγάλα ευρήματα στο Δέλτα του Νείλου και στις λεκάνες του Λεβάντε.

Αν και αυτό έχει προκαλέσει περιφερειακές εντάσεις, δεδομένων των ανταγωνιστικών αξιώσεων για τη θαλάσσια δικαιοδοσία στη Μεσόγειο Θάλασσα, έχει επίσης ως αποτέλεσμα τη συνεργασία μεταξύ των περιφερειακών χωρών για κοινή εξερεύνηση και ανάπτυξη υποδομών. Για την Ινδία, παρά τα περιφερειακά προβλήματα, η Ανατολική Μεσόγειος προσφέρει ισχυρές προοπτικές ως πηγή εισαγωγής φυσικού αερίου λόγω των συνεχώς αυξανόμενων απαιτήσεών της και των ισχυρών διμερών σχέσεων με τις χώρες της περιοχής όπως η Αίγυπτος, το Ισραήλ, η Ελλάδα και η Κύπρος. Ταυτόχρονα, για τις χώρες της περιοχής, η Ινδία προσφέρει μια προσοδοφόρα επιλογή ως εξαγωγικός προορισμός, δεδομένης της τεράστιας και αυξανόμενης όρεξης των Ινδών για ενέργεια.”