Ιδιαίτερα περήφανος δηλώνει ο σκηνοθέτης της σειράς ‘House of Dragon’ που συνεχίζει την κατηφόρα του Game Of Thrones στην τηλεοπτική λήθη
Να μας γλιτώσει χαμένο χρόνο κατάφερε το νέο τηλεοπτικό σώου ‘House of the Dragon’, τοποθετώντας -σοφά- την ακρο-woke ατζέντα του εορτασμού της θυσίας βρεφών, στο πρώτο κιόλας επεισόδιο.
Η τηλεοπτική σειρά House of the Dragon βασίζεται στο βιβλίο Fire and Blood του Τζορτζ Ρ.Ρ. Μάρτιν (George R.R. Martin) και τοποθετείται χρονολογικά ενάμιση αιώνα πριν τα γεγονότα του Game Of Thrones.
Και ενώ αρχικά το Game Of Thrones είχε στις πρώτες του σεζόν να καθηλώσει το τηλεοπτικό κοινό, με την σταδιακή του κάθοδο στον δικαιωματισμό κατάφερε μέχρι το τέλος όχι μόνο να ξενερώσει ένα μεγάλο κομμάτι των τηλεθεατών αλλά και να αποσπάσει -ειδικά με την τελευταία σεζόν- απογοητευτικές κριτικές, αφήνοντας πάρα πολλούς φανατικούς θεατές με το αίσθημα του άδικα χαμένου χρόνου.
Κάτι τέτοιο όπως φαίνεται κατάφερε χωρίς καν να το καταλάβει, ο σκηνοθέτης Μιγκέλ Σαπόκνικ (Miguel Sapochnik) με το πρώτο επεισόδιο αλλά και την συνέντευξη που παραχώρησε μετά την επίσημη προβολή του αλλά και η ηθοποιός της σειράς Σίαν Μπρουκ (Sian Brooke).
SPOILER
Συγκεκριμένα, στο πρώτο επεισόδιο η βασίλισσα Αemma Targaryen την οποία υποδύεται η Μπρουκ έρχεται αντιμέτωπη με επιπλοκές κατά την διάρκεια της γέννας του βασιλικού διαδόχου. Το μωρό έρχεται “ανάποδα” και όπως ενημερώνει ο βασιλικός σύμβουλος τόσο τον βασιλιά Viserys Targaryen όσο και το τηλεοπτικό κοινό, σύμφωνα με τους νόμους και τις παραδόσεις του βασιλείου “Κατά τη διάρκεια μιας δύσκολης γέννας, μερικές φορές καθίσταται απαραίτητο για τον πατέρα να κάνει μια πολύ δύσκολη επιλογή: να θυσιάσει την μητέρα ή να χάσει και την μητέρα και το παιδί”.
Ο βασιλιάς δίνει την έγκριση του για την καισαρική τομή η οποία δεν είναι ιδιαίτερα πετυχημένη, με αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους τόσο η βασίλισσα όσο και ο διάδοχος.
Σχολιάζοντας ο σκηνοθέτης την σκηνή στους Los Angeles Times, δήλωσε: “Καταλαβαίνω πως μπορεί να ακουστεί άσχημα, αλλά επίτηδες ήθελα αυτή η σκηνή να είναι δύσκολο να την παρακολουθήσουν οι θεατές. Ήθελα να θυμούνται ότι άσχετα με ό,τι κι αν είχε κατά νου ο Viserys, εκείνος πήρε την απόφαση να το κάνει αυτό και δεν θα μπορέσει ποτέ να το πάρει πίσω.[…]
[…]Ήθελα να δείξω πως παρόλο που είναι παρούσα η βασίλισσα Aemma δεν έχει δικαίωμα να επιλέξει εκείνη τη μοίρα της. Δεν διανοούνται καν να την ρωτήσουν, ούτε ο βασιλιάς Viserys ούτε και ο σύμβουλος του. Έτσι την βλέπουμε παντελώς αδύναμη σχετικά με μια απόφαση που αφορά το σώμα της.”
Για όσους δε, έχουν αμφιβολίες σχετικά με τις προθέσεις του σχετικά με την σειρά, ο κύριος Σαπόκνικ ξεκαθάρισε:
«Ελπίζω πως πρόθεση της σειράς -πέρα από την πρωταρχική εκείνη της ψυχαγωγίας- είναι να ρίξει φως στο πώς οι ζωές ανδρών και γυναικών σε αυτόν τον κόσμο έχει παραλληλισμούς με το δικό μας παρελθόν και παρόν. Ενδεικτικά, η θεματική αυτής της σκηνής ήταν το “βασανιστήριο” και πλέον δείχνει πιο επίκαιρη και σημαντική από ποτέ.»
Παρόμοιες δηλώσεις έκαμε και η ηθοποιός Σίαν Μπρουκ:
«Είναι πολύ δύσκολο να σκεφτείς ως γυναίκα να βάλεις τον εαυτό σου στη θέση της Aemma. Σε κάνει να νιώθεις τόσο ευάλωτη η σκέψη “Αυτό είμαι: ένα δοχείο για τον τοκετό”. Από τη μία έχουμε αυτή τη αιώνια μάχη την ανδρικής αναζήτησης για δύναμη και κύρος και από την άλλη, έχουμε αυτή τη γυναίκα που βρίσκεται στο έλεος της απόφασης ενός άνδρα.
Θα περίμενε κανείς να έχουμε πια κάνει ένα τεράστιο άλμα προς τα εμπρός και οι γυναίκες να μπορούν να λαμβάνουν οι ίδιες τις αποφάσεις για το σώμα τους. Δυστυχώς είναι πολύ σοκαριστικό, αλλά υπάρχει κάποια ομοιότητα μεταξύ αυτού και πριν από αιώνες».
