O πόλεμος δεν είναι μόνο ζήτημα ποιότητας αλλά και ποσότητας

Το ΚΑΑΝ, το τουρκικό μαχητικό αεροπορικής υπεροχής, πετάει. Μπορεί να μην είναι έτοιμο, μπορεί να φοράει αμερικανικούς κινητήρες (ο τουρκικός βρίσκεται υπό εξέλιξη), μπορεί να μοιάζει και να είναι αντιγραφή άλλων αεροσκαφών, αλλά πετάει και συνεχίζεται επιτυχώς η πορεία της εξέλιξής του.

Προφανώς δεν απευθύνομαι στους κρετίνους που ακόμα γελούν με την είδηση της απογείωσής του, απευθύνομαι σε όλους όσους προβληματίζονται με τις εξελίξεις στα εξοπλιστικά προγράμματα της Τουρκίας.

Το ΚΑΑΝ υπολογίζεται πως θα είναι έτοιμο για παραγωγή το 2028. Ίσως με καθυστερήσεις, όμως μέχρι το 2030 θα μπορεί πιθανώς να παράγεται σε αριθμούς. Δεν είναι τόσο θέμα συζήτησης το τι μπορεί να κάνει και το αν και πόσο καλύτερο ή χειρότερο θα είναι από τα ελληνικά F-16 και Rafale, όσο οι προοπτικές που ξεδιπλώνονται, τόσο για την εξαγωγική δραστηριότητα και αύξηση περιφερειακής επιρροής, όσο και για την αύξηση του ποσοστού αυτάρκειας για την Τουρκία και την ενδυνάμωση της πυραμίδας των τουρκικών στρατιωτικών βιομηχανιών.

Η δε συζητούμενη επικείμενη αγορά επιπλέον πυρομαχικών μιάμισης φοράς περισσότερων από τα συνολικά που διαθέτει ως τώρα η Τουρκία, θα έπρεπε να προβληματίζει για το πώς θα αξιοποιηθούν αυτά. Και θα έπρεπε παραλλήλως να θυμόμαστε πως τα αεροσκάφη δεν είναι όπλα, αλλά πλατφόρμες/φορείς όπλων. Τα ΚΑΑΝ δηλαδή θα είναι φορείς όπλων. Των όπλων που αγοράζονται από την Τουρκία “σήμερα” για το 2030.

Και ο πόλεμος δεν είναι μόνο ζήτημα ποιότητας αλλά και ζήτημα ποσότητας. Ζήτημα κορεσμού και συγκέντρωσης δυνάμεων. Ειδικά αν είσαι ο επιτιθέμενος.

Αφήνοντας στην άκρη το γεγονός πως η Τουρκία έχει ΚΑΙ ποιότητα στις αγορές της, το βασικό πρόβλημα που ανατέλλει στον ορίζοντα είναι ένας τουρκικός στόλος κοντά στα 350 αεροσκάφη με σύγχρονα όπλα, ο οποίος όσο ποιοτικό κι αν είναι το δυναμικό των ελληνικών φτερών, δεν θα είναι δυνατόν να αναχαιτιστεί, ενώ θα έχει και ασύγκριτα μεγαλύτερες ικανότητες επανάληψης ανεφοδιασμού σε σχέση με τον ελληνικό αεροστόλο και τα συγκριτικά λιγότερα αποθέματά του.

Μοιράζομαι λοιπόν μαζί σας αυτές τις σκέψεις διότι δεν έχω δει ως τώρα κάποιον να προβληματίζεται από τον συνδυασμό αυτών των δεδομένων. Είτε δεν απασχολεί κανέναν, είτε κάνω εγώ λάθος σε κάτι από αυτά. Εύχομαι να ισχύει το δεύτερο.

Περισσότερα απο

Σταμέλος Παπαβασιλείου

Είμαστε

ΠΑΝΤΟΥ