Με άρθρο-φωτιά ο Michael Rubin ξεδιπλώνει τις σκέψεις του Erdogan
Τον κώδωνα του κινδύνου στην Ελλάδα κρούει ο πρώην αξιωματούχος του Αμερικανικού Πενταγώνου και αναλυτής American Enterprise Institute Μίχαελ Ρούμπιν (Michael Rubin) για την επιθετικότητα της Τουρκίας με άρθρο του στο The National Interest.
Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν (Recep Tayyip Erdogan) δεν είναι ανόητος. Καταλαβαίνει την δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Το στοίχημα του επιτοκίου του απέτυχε. Η Τουρκία είναι σχεδόν χρεοκοπημένη. Ο πληθωρισμός πλησιάζει το 100% και το νόμισμα της Τουρκίας βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση.
Οι Τούρκοι είναι δυστυχισμένοι. Στο μεταξύ πλησιάζουν εκλογές. Για χρόνια τέτοιες εκλογές δεν είχαν σημασία. Οι ηγέτες της αντιπολίτευσης της Τουρκίας είναι τεμπέληδες, μη χαρισματικοί ή στη φυλακή. Ο Ερντογάν έλεγχε αρκετά τα μέσα ενημέρωσης και τους μηχανισμούς ώστε να μπορεί να ωθήσει τα πράγματα με τον τρόπο του χωρίς πολλές ερωτήσεις, τουλάχιστον από το εσωτερικό της Τουρκίας.
Αυτό άλλαξε το 2019. Το αντιπολιτευόμενο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα κέρδισε οριακά τις δημοτικές εκλογές στην Κωνσταντινούπολη και την Άγκυρα. Τα αποτελέσματα συγκλόνισαν τον Ερντογάν. Τρεις μήνες αργότερα, ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης Εκρέμ Ιμάμογλου (Ekrem Imamoglu) αύξησε το περιθώριο νίκης του σε σχεδόν 10 τοις εκατό. Καθώς η Τουρκία πλησιάζει τόσο τη συμβολικά σημαντική εκατονταετηρίδα της τον επόμενο χρόνο όσο και τις βουλευτικές και προεδρικές εκλογές, ο Ερντογάν ανησυχεί. Ξέρει ότι υπό κανονικές συνθήκες δεν μπορεί να κερδίσει.
Ο Ερντογάν δεν είναι δημοκράτης. Κάποτε του άρεσε κυνικά η δημοκρατία ως ένα τραμ: το οδηγούσε όσο πιο μακριά μπορούσε και μετά αποχωρούσε. Ωστόσο, υπάρχουν όρια στη δύναμή του. Χρειάζεται μια δικαιολογία είτε για να αναβάλει εκλογές είτε για να αποσπάσει την προσοχή των Τούρκων με εθνικισμό. Μια σύγκρουση με την Ελλάδα ελέγχει και τα δύο πλαίσια.
Ο Ερντογάν όμως δεν είναι ανόητος. Άλλωστε, μετά το πραξικόπημα α λα “Πυρκαγιάς του Ράιχσταγκ” του 2016, ο Ερντογάν εκκαθάρισε τον στρατό. Οι τουρκικές ειδικές δυνάμεις μπορεί να πολέμησαν τους Αρμένιους στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ ή να έκαναν επίθεση σε Κούρδους και Γεζίντι στη Συρία και το Ιράκ με drones και μαχητικά F-16, αλλά η μάχη ενάντια σε ένα κοντινό μέλος του ΝΑΤΟ είναι ένα εντελώς διαφορετικό ζήτημα.
Ο στρατός της Ελλάδας μπορεί να είναι μόνο το ένα τέταρτο του μεγέθους του στρατού της Τουρκίας, αλλά το ηθικό τους είναι υψηλότερο.
- Σοκ στις ΗΠΑ: Στις αντρικές τουαλέτες θα κάνει τα τσίσα του ο πρώτος τρανς βουλευτής
- Ο Ιλον Μασκ θα είναι ο Υπουργός Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας στην κυβέρνηση του Τραμπ
- Καλά πήγε αυτό: “Φέσια” 20εκ άφησε η εκστρατεία της Kamala παρά το 1δις που συγκέντρωσε προεκλογικά
Πώς μπορεί λοιπόν η Τουρκία να επισπεύσει την κρίση; Ο Ερντογάν πιθανότατα θα θελήσει να αντιγράψει την Κίνα. Ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός έχει καταλάβει πολλούς βράχους, υφάλους στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας τους οποίους όχι μόνο τις έχει μετατρέψει σε στρατιωτικές βάσεις, αλλά χρησιμοποίησε επίσης την κατοχή τους για να ενισχύσει τις παράνομες αξιώσεις του Πεκίνου και να επεκτείνει την αποκλειστική οικονομική ζώνη του πάνω από το 90 τοις εκατό των υδάτων της Θάλασσας της Νότιας Κίνας.
Ο Ερντογάν και ο υπουργός Άμυνας του Χουλουσί Ακάρ (Hulusi Akar) αμφισβητούν ολοένα και περισσότερο την ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Αιγαίου, επιδιώκοντας ουσιαστικά να ξαναγράψουν και να ερμηνεύσουν ξανά τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 και τις επακόλουθες συμβάσεις και συμφωνίες. Είναι στο Αιγαίο που ο Ερντογάν πιθανότατα θα κάνει την κίνησή του.
ΠΗΓΗ: Directus
