Αυτό το Σάββατο πήγαμε με την οικογένειά μου στο συνοικιακό θερινό σινεμά «Μαριλένα» της περιοχής μου, να παρακολουθήσουμε την κινηματογραφική ταινία «Ο Άνθρωπος του Θεού» που πρωταγωνιστεί ο καταπληκτικός ηθοποιός κ.Άρης Σερβετάλης, όπου περιγράφεται ο μαρτυρικός βίος του Αγίου Νεκταρίου στις αρχές κυρίως του 20ου αιώνα.
Ο Άγιος Νεκτάριος για όσους δεν γνωρίζουν, είχε κατασυκοφαντηθεί από φθονερούς ανθρώπους της εποχής του οι οποίοι ζήλευαν την μεγάλη αγάπη που του είχαν οι χριστιανοί, και είχε κυνηγηθεί με βάναυσο και εξοντωτικό τρόπο. Ο ίδιος όμως ως Άγιος άνθρωπος που ήταν και με το ιδιαίτερο χριστιανικό ήθος που τον χαρακτήριζε, αντιμετώπισε στωικά αυτές τις επιθέσεις, και με αξιοθαύμαστη υπομονή συνέχιζε τον φτωχικό του βίο με κάθε δυνατή προσπάθεια, χωρίς ποτέ να τα παρατήσει ή να απαυδήσει.
Δεν θέλω όμως να σταθώ στην υπέροχη και άκρως συγκινητική ταινία την οποία συνιστώ ανεπιφύλακτα σε κάθε Έλληνα να σπεύσει να την δει με την οικογένειά του. Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση από την οικογενειακή μας έξοδο και ήθελα να το καταγράψω, να το μοιραστώ μαζί σας και να το αναλύσω, ήταν το εντελώς γεμάτο από κόσμο σινεμά που είδα. Πάμε συχνά σε αυτό το συνοικιακό κινηματογράφο, και ποτέ άλλοτε δεν παρατήρησα να έχει τόσο κόσμο, και να στήνονται ουρές απέξω του ταμείου για την έκδοση του εισιτηρίου. Μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση αυτή η κοσμοσυρροή. Με λίγη αναζήτηση που έκανα, διαπίστωσα ότι κόντρα σε κάποιες υποβολιμαίες και κακόβουλα ακυρωτικές κριτικές του έργου από άθεους και αριστερόστροφους αντικληρικαλιστές κριτικούς κινηματογράφου, το έργο είναι τεράστια εμπορική επιτυχία στην Ελλάδα, με πλήθος κόσμου να συρρέουν και να το παρακολουθούν.
Για ποιο λόγο έχει τόση απήχηση η ζωή του Αγίου Νεκταρίου; Είμαι σίγουρος ότι κάθε Έλληνας ταυτίστηκε με τον μαρτυρικό βίο του Αγίου στην δεδομένη στιγμή που ζούμε ως έθνος. Μετά από μια μεγαλύτερη της δεκαετίας οικονομική κρίση που ανάγκασε τους περισσότερους από εμάς να ζήσουμε λιτά, και πολλούς νέους να μεταναστεύσουν σε άλλη χώρα ώστε να έχουν κάποιο μέλλον, ακολούθησε η καταστροφική πανδημία του κορωνοϊού. Ο λαός μας έχει μάθει με ατελείωτη δύναμη να υπομένει στωικά, όπως ακριβώς και ο Άγιος Νεκτάριος, όλα τα πάθη και τις άδικες καταστροφές που έρχονται στο διάβα μας. Η ταύτιση που νιώσαμε βλέποντας την ταινία, ήταν άμεση. Άγιε Νεκτάριε, πρέσβευε υπέρ ημών.
