Τον Νοέμβριο του 2000 στην Αμερική κονταροχτυπήθηκαν στις Προεδρικές εκλογές των Η.Π.Α. ο Αλ Γκορ των Δημοκρατικών με τον Τζορτζ Μπους των Συντηρητικών.

Στο τέλος οι εκλογές κρίθηκαν σε μία και μόνο πολιτεία, σε αυτή της Φλόριντα όπου ο Μπους κέρδισε με μόλις 537 ψήφους διαφορά (συνολικά ψήφισαν 5.825.043 πολίτες στην Φλόριντα, άρα η διαφορά των 538 ψήφων αντιπροσώπευε το 0,009% των συνολικών ψήφων!). Ο Αλ Γκορ πάλεψε νομικά να αντιστρέψει το αποτέλεσμα, και πήγε την υπόθεση στο Ανώτατο Δικαστήριο των Η.Π.Α. όπου οι 9 δικαστές του, αποφάσισαν με ισχνή πλειοψηφία 5-4 ότι ο Μπους ήταν ο τελικός νικητής.

Σας θυμίζει κάτι η ιστορία που μόλις ανέφερα; Οι συγκρίσεις με την πρόσφατες προεδρικές εκλογές της Αμερικής είναι αναπόφευκτες. Η διαφορά είναι βέβαια, ότι τότε η παγκόσμια ελίτ είχε πάρει το μέρος του «αδικημένου» Αλ Γκορ, και είχαν συνταχθεί όλοι υπέρ του στον αγώνα του για να κερδίσει νομικά την Προεδρία, σε αντιδιαστολή με το σήμερα, όπου η ελιταρία επιθυμεί τον γρήγορο πολιτικό θάνατο του Τραμπ, και απορούν όλοι δημόσια, πως τολμάει και προσπαθεί να ανατρέψει με νομικό τρόπο το αποτέλεσμα. Μέσα σε αυτό λοιπόν το κυνήγι μαγισσών που βιώνουμε εναντίον κάθε παραδοσιακής, πατριωτικής και συντηρητικής αξίας, είδα την πιο ντροπιαστική στιγμή στην ιστορία της Αμερικανικής δημοκρατίας της τελευταίας δεκαετίας: ο Τραμπ σε διάγγελμά του προς το έθνος του, κόπηκε (συντονισμένα) στον αέρα από δημοσιογράφους, οι οποίοι μας «ενημέρωσαν» ότι λέει ψέματα ο Πρόεδρος οπότε δεν χρειάζεται να τον ακούσουμε […], και για αυτό διακόπτουν την ζωντανή ομιλία του.

Ειλικρινά, δεν πίστευα τα μάτια μου όταν είδα αυτή την σκηνή. Η έκπληξή μου έγινε μεγαλύτερη όταν διάβασα από Έλληνες φιλελεύθερους υποστηριχτές του Μπάιντεν, ότι ήταν σωστή η συγκεκριμένη κίνηση λογοκρισίας, αφού ο Τραμπ έλεγε ψέματα πως έγινε νοθεία. Φανταστείτε να λογόκριναν με αυτό τον χυδαίο τρόπο τον Αλ Γκορ το 2000 πως θα είχε αντιδράσει η ελίτ!

• 
  Διαγραφή Σαμαρά
• 
  Θρίαμβος Τραμπ
• 
  Οχι, δεν είναι ο Δένδιας υπεύθυνος για την μείωση κυριαρχίας στο Αιγαίο – Είναι όλοι τους

Με άκρως αντιθεσμική διάθεση, δεν συνειδητοποιούν πως ο εν ενεργεία Πρόεδρος μια χώρας αντιπροσωπεύει την φωνή και την βούληση του λαού του, και πως έχει δικαίωμα κάθε υποψήφιος να προβάλει την δική του οπτική για το ρου των εξελίξεων. Ντροπιαστική στιγμή για την δημοκρατία, στην χώρα που υποτίθεται ότι προάγει την ελευθερία του λόγου.