Δύο έτη πέρασαν από την ψήφιση στην Βουλή μας, της πιο ντροπιαστικής συμφωνίας που έχει υπογράψει ποτέ το νεότερο Ελληνικό κράτος: της συνθήκης των Πρεσπών.
Εκείνη την αποφράδα ημέρα, 145 βουλευτές του αριστερού διεθνιστικού κόμματος που είχε την εξουσία, του Σύριζα, μαζί με τους βουλευτές Σταύρο Θεοδωράκη, Θανάση Παπαχριστόπουλο, Έλενα Κουντουρά, Σπύρο Δανέλλη, Σπύρο Λυκούδη Γιώργο Μαυρώτα, Θανάση Θεοχαρόπουλο και Κατερίνα Παπακώστα κύρωσαν το χάρισμα της ιστορικής και βαριάς ονομασίας του προγονικού μας τόπου, της Μακεδονίας, στους Σκοπιανούς.
Ο Τσίπρας, κυριολεκτικά πήρε την εκδίκηση των πολιτικών του προγόνων, των προδοτών κομμουνιστών κατσαπλιάδων που προσπάθησαν το 1949 στον συμμοριτοπόλεμο, να χαρίσουν στην κυριολεξία όλη την Μακεδονία μας στην τότε σοσιαλιστική Γιουγκοσλαβία του Τίτο: τα κατάφερε να το κάνει με εντελώς αναίμακτο τρόπο, ακροβατώντας επικίνδυνα και στρεβλώνοντας τις θεσμικές αρχές της Δημοκρατίας μας (να θυμίσω ότι δεν έγινε δημοψήφισμα στην Ελλάδα για το χάρισμα του ονόματος, ενώ έγινε στα Σκόπια), παραβλέποντας ότι ως Κυβέρνηση είχε χάσει ουσιαστικά την δεδηλώμενη (ο Καμμένος των ΑΝΕΛ, που στήριζε την κυβέρνηση του Σύριζα, αποτραβήχτηκε κατά την συμφωνία των Πρεσπών) και κόντρα στον ελληνικό λαό που υποτίθεται ότι αφουγκραζόταν και πρέσβευε ως «λαϊκός ηγέτης» ο Τσίπρας, αφού πάνω από 80% του Έθνους μας βάσει δημοσκοπήσεων, τασσόταν κατά της ενδοτικής συμφωνίας.
Δεν μπορώ να μην αναφέρω την εντελώς λάθος εκτίμηση του Καμένου των ΑΝΕΛ τότε, που πίστευε ότι η συμφωνία δεν θα ερχόταν για ψήφιση στην Βουλή μας και θα κατέπεφτε νωρίτερα στα Σκόπια. Αν είχε άρει ο Καμένος την εμπιστοσύνη του νωρίτερα στην ανθελληνική κυβέρνηση του Σύριζα, τώρα ίσως είχε ακόμα πολιτική ύπαρξη, και δεν θα εξαφανιζόταν από το προσκήνιο. Η οργή του λαού μετά την ενδοτική κύρωση της ντροπιαστικής συμφωνίας ήταν τεράστια. Φάνηκε στις εκλογές του 2019 που επακολούθησαν. Ο Σύριζα καταποντίστηκε, ενώ απέναντί του είχε μια αναιμική ΝΔ η οποία ουσιαστικά είχε ίδια θέση με την Αριστερά για την χρήση του ανιστόρητου ονόματος «Βόρεια Μακεδονία», αλλά επικοινωνιακά χειρίστηκε πολύ πιο έξυπνα την κατάσταση τότε ο κ.Μητσοτάκης, και βγήκε κερδισμένος.
Ποια είναι η λύση να ξεπλυθεί η ντροπή για το έθνος μας; Να μην ξεχάσουμε ποτέ τους ενδοτικούς ανθέλληνες που χάρισαν κομμάτι της συλλογικής ψυχής μας, και να απαιτήσουμε δημοψήφισμα από επόμενη εθνοκεντρική κυβέρνηση με ένα και μόνο ερώτημα: «Αναγνωρίζουμε κράτος στην οικουμένη που να έχει παράγωγο στην ονομασία του, το όνομα Μακεδονία;».
