Όταν τον Δεκέμβριο του 1996 οι αστυνομικοί συνέλαβαν τον γιγαντώδη Τζο Μέθενι (Joe Metheny) με την κατηγορία της επίθεσης, περίμεναν ότι θα αντισταθεί. Ο θηριώδης άντρας ύψους 1.85 μέτρων και βάρους 230 κιλών, ήταν ήδη γνωστός για τα βίαια ξεσπάσματα του.
Αυτό που δεν περίμεναν να ακούσουν από εκείνον ήταν μια λεπτομερέστατη και άκρως περιγραφική ομολογία η βαρβαρότητα της οποίας τους συγκλόνισε, ειδικά όταν ο Μέθενι παραδέχτηκε: «Είμαι ένας πολύ άρρωστος άνθρωπος».
Στην ομολογία του, ο “Τοσοδούλης” (Tiny) όπως ήταν το παρατσούκλι του Μέθενι, περιέγραψε στην αστυνομία πώς βίασε, δολοφόνησε και διαμέλισε ιερόδουλες και αστέγους για να εκδικηθεί την κοπέλα του που τον παράτησε. Η φρικιαστική του υπόθεση όμως πήρε μια ακόμα πιο δαιμονική τροπή όταν ο Μέθενι ομολόγησε πως όχι μόνο έτρωγε κομμάτια από τα θύματα του ο ίδιος, αλλά… τα σέρβιρε και σε ανυποψίαστους άγνωστους από την πλανόδια καντίνα του.
Η Πείνα. Η ακόρεστη πείνα
Ο Τζο Μέθενι ήταν πάντα αυτό που λέμε “σκληρός άνθρωπος”. Ως συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, έζησε μια δύσκολη παιδική ηλικία. Παραμελημένος σε ένα σπίτι με έξι παιδιά, έναν απόντα, αλκοολικό πατέρα και μια μητέρα που εργαζόταν ολημερίς για να καταφέρει να τους συντηρήσει. Δεν είναι γνωστές πολλές άλλες λεπτομέρειες για τα νεανικά του χρόνια, αλλά η μητέρα του λέει ότι αφού ο Μέθενι πήγε στον στρατό το 1973 στα 19 του, έχασε κάθε επαφή μαζί του.
«Απλώς συνέχιζε να απομακρύνεται όλο και περισσότερο. Νομίζω ότι το χειρότερο πράγμα που του συνέβη ήταν τα ναρκωτικά. Είναι μια θλιβερή, θλιβερή ιστορία», θα δήλωνε η ίδια αργότερα.
Μετά την απόλυση του από τον στρατό, ο Μέθενι εργάστηκε σαν οδηγός φορτηγού σε ξυλουργεία, όταν και συνέβη το περιστατικό που ξύπνησε το κτήνος μέσα του και πυροδότησε την επιθυμία του για εκδίκηση.
Το 1994, ο Μέθενι ζούσε με την κοπέλα του και τον εξάχρονο γιο τους στη Νότια Βαλτιμόρη. Ως οδηγός φορτηγού, έλειπε από το σπίτι του για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Μια μέρα, επέστρεψε μετά από πολλές ώρες δουλείας στο σπίτι του για να το βρει άδειο και να ανακαλύψει ότι η κοπέλα του τον είχε εγκαταλείψει παίρνοντας μαζί της και το παιδί τους.
Μιας και εκείνη, όπως και ο Μέθενι, ήταν εξαρτημένη από τα ναρκωτικά, ο “Τοσοδούλης” συμπέρανε πως τον εγκατέλειψε για να ζήσει μαζί με έναν άστεγο που υποψιαζόταν πως την φλέρταρε. Έτσι, πήρε ένα τσεκούρι από το φορτηγό και άρχισε ένα διαρκές ανθρωποκυνηγητό χτενίζοντας τους δρόμους εισβάλλοντας σε εγκαταλελειμμένα σπίτια και τα στέκια αστέγων, ακόμη και κάτω από μια συγκεκριμένη γέφυρα όπου ήξερε ότι η σύντροφος του σύχναζε για να προμηθευτεί ναρκωτικά.
Κάτω από τη γέφυρα, δεν βρήκε τη γυναίκα του, αλλά δύο άτυχους άστεγους που πίστευε ότι τη γνώριζαν. Όταν εκείνοι δεν του έδωσαν καμία πληροφορία σχετικά με την σύντροφο του και το παιδί του, εκείνος χωρίς δισταγμό τους σκότωσε και τους δύο με το τσεκούρι.
Αμέσως μετά το διπλό φονικό, έπεσε στην αντίληψη του Μέθενι ένας περαστικός ψαράς. Ο Μέθενι φοβούμενος πως ο διερχόμενος άντρας είχε δει το έγκλημα, αποφάσισε να σκοτώσει και αυτόν για να βγάλει κάθε πιθανό μάρτυρα από τη μέση. Μόλις συνειδητοποίησε τι είχε κάνει, ο Τοσοδούλης πανικοβλήθηκε και πέταξε τα πτώματα στο ποτάμι στην προσπάθεια του να αποκρύψει τα στοιχεία.
«Έξι μήνες αργότερα έμαθα ότι αυτή είχε μετακομίσει στην άλλη άκρη της πόλης με κάποιον μαλάκα που την έβαλε να πουλάει τον κώλο της για ναρκωτικά. Συνελήφθησαν για ναρκωτικά και οι υπηρεσίες της πήραν τον γιο μου παραμέληση και κακοποίηση ανηλίκου», θα δήλωνε αργότερα στην αστυνομία απαντώντας σχετικά με την τύχη των προσπαθειών αναζήτησης της συντρόφου του.
Η αστυνομία συνέλαβε τον Μέθενι για τους φόνους των δύο ανδρών κάτω από τη γέφυρα και έμεινε έγκλειστος για ενάμιση χρόνο στη φυλακή της κομητείας περιμένοντας τη δίκη. Ωστόσο, ελλείψει ακλόνητων αποδεικτικών στοιχείων καθώς τα πτώματά των τριών ανδρών δεν βρέθηκαν ποτέ, αθωώθηκε από κάθε κατηγορία.
Τα χάμπουργκερ
Το πρώτο πράγμα που έκανε μετά την απελευθέρωση του ήταν να συνεχίσει την αναζήτηση για να βρει τη γυναίκα και το παιδί του. Αυτή τη φορά όμως, ήταν λίγο διαφορετικά τα πράγματα. Λίγο μετά την αποφυλάκιση του, ο Μέθενι δολοφόνησε δύο ιερόδουλες επειδή σύμφωνα με τον ίδιο, “δεν του έδωσαν πληροφορίες για την εξαφανισμένη κοπέλα του”. Αυτή τη φορά όμως, αντί να πετάξει τα πτώματα τους στο ποτάμι, τα μετέφερε στο σπίτι του. Εκεί τα τεμάχισε και αποθήκευσε τα πιο… σαρκώδη μέρη τους σε τάπερ. Όπως είπε ο ίδιος ό,τι δεν χωρούσε στον καταψύκτη του, το έθαψε σε μια μάντρα φορτηγών που ανήκε στην εταιρεία που εργαζόταν. Από αυτό το χρονικό σημείο και έπειτα, για τις αστυνομικές αρχές ο Τζο Μέθενι δολοφονούσε τόσο για εκδίκηση όσο και για… διασκέδαση.
Πέρασε αρκετές εβδομάδες αναμειγνύοντας τη σάρκα των άτυχων θυμάτων του με μοσχαρίσιο και χοιρινό κρέας, φτιάχνοντας μπιφτέκια. Στην συνέχεια θα τα πουλούσε από μια μικρή πλανόδια ψησταριά που είχε ανοίξει και περιφερόταν σε κεντρικούς δρόμους διαφημίζοντας την συνταγή για χάμπουργκερ του σαν “μυστική”. Όλο αυτό το διάστημα όλοι οι πελάτες του κατανάλωναν κομμάτια ανθρώπινης σάρκας, βοηθώντας τον παράλληλα να εξαφανίσει τα ίχνη των θυμάτων του. Και δυστυχώς, οι δουλείες πήγαιναν καλά…
«Το ανθρώπινο κρέας έχει πολύ παρόμοια γεύση με το χοιρινό», θα έλεγε αργότερα ο Μέθενι. «Αν το αναμίξετε, κανείς δεν μπορεί να διακρίνει τη διαφορά… οπότε την επόμενη φορά που θα δείτε στο δρόμο έναν πλανόδιο πωλητή κρέατος που δεν έχετε ξαναδεί, σκεφτείτε καλά αυτήν την ιστορία πριν αγοράσετε κάτι», ενώ στην διάρκεια της κατάθεσης του είπε ότι δεν έλαβε ποτέ παράπονα για την “περίεργη” γεύση του κρέατος που πουλούσε, ενώ κανείς δεν φαινόταν να προσέχει ότι τα μπιφτέκια του είχαν “κάτι παραπάνω”.
Όποτε χρειαζόταν περισσότερο “ειδικό κρέας”, ο Τοσοδούλης απλώς έβγαινε έξω και έβρισκε ένα νέο θύμα ανάμεσα στις ιερόδουλες και τους αστέγους.
Το τέλος του Τοσοδούλη
Ο Τζο Μέθενι συνελήφθη τελικά το 1996 όταν ένα θύμα του ονόματι Ρίτα Κέμπερ (Rita Kemper) κατάφερε να ξεφύγει από τα νύχια του και έτρεξε κατευθείαν στην αστυνομία.
Κατά τη διάρκεια της ανάκρισής του, ο Μέθενι έδειξε υποδειγματική πρόθεση για συνεργασία. Έδωσε λεπτομέρειες για κάθε φόνο του, αναφέροντας μάλιστα και τον φόνο του ψαρά αρκετά χρόνια πριν. Σύμφωνα με την ομολογία του, σκότωσε 10 ανθρώπους και οι αρχές λένε ότι δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουν ότι θα είχε σταματήσει εκεί αν δεν τον είχαν συλλάβει. Τελικά, το δικαστήριο τον έκρινε ένοχο και τον καταδίκασε σε θάνατο. Ωστόσο, στο εφετείο το 2000, ο δικαστής ανέτρεψε αυτή την ετυμηγορία και την μετέτρεψε σε δις ισόβια.
«Η λέξη “συγγνώμη” δεν θα βγει ποτέ από το στόμα μου, γιατί θα ήταν ψέματα. Είμαι περισσότερο από πρόθυμος να δώσω τη ζωή μου για ό,τι έχω κάνει, να με κρίνει ο Θεός και να με στείλει στην κόλαση για την αιωνιότητα… Απλά το απόλαυσα», είπε στη δίκη του.
«Το μόνο πράγμα για το οποίο αισθάνομαι άσχημα σε οτιδήποτε από όλα αυτά, είναι ότι δεν κατάφερα να δολοφονήσω τα δυο καθάρματα που κυνηγούσα πραγματικά», είπε. «Και αυτά είναι η πρώην σύντροφος μου και το κάθαρμα με το οποίο συνδέθηκε».
Το 2017, οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι θα έβρισκαν τον Μέθενι νεκρό στο κελί του στο Σωφρονιστικό Ίδρυμα στο Κάμπερλαντ. Ήταν 62 ετών.
Mε πληροφορίες από: All That’s Interesting
