Η νεανική βία δεν αντιμετωπίζεται με εξοντωτικές ποινές

Πρόληψη και όχι καταστολή

Όλοι μας, και κυρίως οι γονείς, σοκαριστήκαμε με την οργανωμένη επίθεση και ξυλοδαρμό 14χρονης μαθήτριας στην Γλυφάδα από συμμορία ανηλίκων, οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν αλλοδαποί. Η βάρβαρη επίθεση οργανώθηκε μέσα από κοινωνικά δίκτυα, για λόγους ερωτικής αντιζηλίας. Το κράτος για ακόμα μια φορά απαντάει με την «πανάκεια» που έχει ανακαλύψει τα τελευταία χρόνια: αυστηροποίηση ποινών για τους γονείς των εφήβων. Είναι όμως ενδεδειγμένη η συγκεκριμένη προσέγγιση;

Ένας κυβερνητικός μηχανισμός ο οποίος υποτίθεται ότι είναι «φιλελεύθερος» πως είναι δυνατόν να θεωρεί ότι την θεραπεία για κάθε παραβατική συμπεριφορά αποτελεί ένα αυταρχικό πλαίσιο; Έχει ευθύνες το Υπουργείο Παιδείας για τα ξέφραγα αμπέλια που έχουν μετατραπεί τα σχολεία χωρίς κανένα όριο και την διδαχή ελευθεριακών (στα όρια του αναρχισμού) νεοαριστερών αντιλήψεων που διαβρώνουν την νεολαία μας, ή απλά μετατοπίζει τις ευθύνες στους γονείς και τους στοχοποιεί με τέρμα εξοντωτικές ποινές οι οποίες είναι διαλυτικές προς τον οικογενειακό θεσμό; 

Προσωπικά δεν είμαι υπέρ της καταστολής, αλλά πάντα προάγω την πρόληψη. Πως μπορούμε να προλάβουμε τις αντικοινωνικές συμπεριφορές των εφήβων, οι οποίοι από την φύση της μεταβατικής σε ψυχοσωματικό επίπεδο ηλικίας τους, έχουν την τάση της «σκανδαλιάς» και της αντισυμβατικότητας; Όλοι μας υπήρξαμε έφηβοι, και θα θυμόμαστε πόσο βράζει το αίμα σε εκείνη την ηλικία, με έντονη την τάση της αμφισβήτησης των γονέων μας, του σχολείου, των κοινωνικών μηχανισμών. Η επαναστατικότητα έχει εφηβική ηλικία.

Η πρόληψη μπορεί να επιτευχθεί με την προαγωγή θετικών προτύπων και με ισχυρό πλαίσιο λειτουργίας στα σχολεία. Για να είμαι συγκεκριμένος, προτείνω συγκεκριμένα: υιοθέτηση ποδιάς μέχρι και το Γυμνάσιο στα πρότυπα της Ιαπωνίας, ενίσχυση του μαθήματος των θρησκευτικών με κατηχητική χροιά ώστε οι δισχιλιετείς ορθόδοξες αρχές μας να εμποτίσουν τα παιδικά μυαλά, απαγόρευση -σε συνεργασία με τους παρόχους τηλεπικοινωνίας- κάθε χρήσης κοινωνικών δικτύων και ακατάλληλου υλικού για παιδικές ψυχές για να προφυλάξουμε την αθωότητά τους, εκρίζωση της σεξουαλικοποίησης που έχει εισχωρήσει μέσω σοκαριστικών κειμένων στα σχολικά βιβλία, διδαχή των παραδόσεων μας και της λαογραφίας μας με έντονη προβολή θετικών προτύπων (Διγενής Ακρίτας,  Αχιλλέας, Μπουμπουλίνα, Μέγας Αλέξανδρος, Ιατρός Παπανικολάου κλπ), συχνός μηνιαίος εκκλησιασμός, ομιλίες Ιερών Πατέρων μας στα παιδιά μέσα στον σχολικό χώρο, κοινωνικές δράσεις των μαθητών (π.χ. επισκέψεις σε γηροκομεία, ή καθαρισμός παραλίας).

Οι εξοντωτικές ποινές δεν θα φέρουν κανένα αποτέλεσμα, και ιδίως σε ένα κρατικό μηχανισμό που η απόδοση δικαιοσύνης είναι διεθνώς, από τις πιο αργές στην ολοκλήρωση.  

Περισσότερα απο

Απόστολος Κρητικόπουλος

Είμαστε

ΠΑΝΤΟΥ