Γράφει, ο Δημήτριος Βαλής

Σε έναν Κόσμο, όπου η «Ιστορία είναι μια θάλασσα απέραντη, αεικίνητη και γεμάτη μεταλλαγές», μονάχα η Ελλάς έχει το προνόμιο να πει περήφανα πώς Ήταν – Είναι και Θα Είναι η «Πηγή του Φωτός» έως το Τέλος του Κόσμου.

Πώς όμως το ισχυριζόμαστε αυτό;! Μα φυσικά, μέσα από τον πλέον «Χρυσό Καρπό» μας, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι οποίοι ήδη από τον 7ο αι. π.Χ στην Αρχαία Ολυμπία εξέφραζαν το τρισυπόστατο ανέκαθεν Ιδανικό μας «ΩΡΑΊΟΝ – ΑΓΑΘΌΝ – ΑΛΗΘΈΣ».

Είναι Ιστορικό γεγονός, πώς αρχικά υπήρχαν και άλλες τέτοιες Αθλητικές Εκδηλώσεις, όπως τα Πείθια Παιχνίδια στους Δελφούς και οι Αγώνες της Νεμέας, όμως εν τέλει οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν αυτοί που εδραιώθηκαν στην συνείδηση του Αρχαίου Έλληνος, ως ορισμός της Τελειότητος, και για αυτόν τον λόγο ο «Νικητής» ήταν μονάχα Ένας, ο Πρωταθλητής, ο οποίος όμως λάμβανε ως βραβείο ένα κλαδί ελιάς (δάφνινο στεφάνι μετέπειτα), σύμβολο της Αρετής της Τελειότητος και στα μετέπειτα Χριστιανικά Χρόνια της «Θέωσης».

Έτσι, με την συγκεκριμένη Ιστορική Βάση, οι Ολυμπιακοί Αγώνες ξεκίνησαν στην Αρχαία Ελλάδα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα της σημαντικότητός τους, ο διάλογος μεταξύ του Δημάρατου και του Μαρδόνιου κατά τους Περσικούς Πολέμους, όταν ο πρώτος έκπληκτος ρώτησε τον Μαρδόνιο: «Μα Μαρδόνιε, ποιους ήρθαμε να πολεμήσουμε;! Άνδρες, που δεν ενδιαφέρονται για υλικά αγαθά, μα για την Δόξα;!»

Με το πέρασμα όμως των αιώνων και παρότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες, διήρκεσαν για 12 αιώνες έως τον 4ο αι. μ.Χ, όταν πλέον ο Αυτοκράτωρ Θεοδόσιος Α’ (ο επονομαζόμενος Μέγας) τους κατήργησε το 394μ.Χ. Εδώ όμως, οφείλουμε να δώσουμε μια σαφή εξήγηση ως προς την αμφιλεγόμενη αυτή απόφαση του Θεοδοσίου Α’, καθώς κατηγορείται από πολλούς για ανθελληνισμό και για θρησκευτικό φανατισμό! Η Αλήθεια όμως είναι πώς κατά την Ρωμαϊκή Περίοδο οι Ολυμπιακοί Αγώνες είχαν απολέσει το ελληνικό – εθνικό γνώρισμά τους και το νόημά τους (ήδη από την περίοδο Βασιλείας του Αυτοκράτορος Νέρων), όπως σημειώνεται και στην «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους»: «σύναξη Λαών χωρίς ταυτότητα εθνική και χωρίς φρόνημα!».

Συνεπώς, η κατάργησις των Ολυμπιακών Αγώνων από τον Θεοδόσιο Α’ δεν είχε καμία σχέση με θρησκευτικό φανατισμό, μα με την απώλεια της εθνικής ταυτότητος των Αγώνων. Εξάλλου, ο Ελληνισμός ουδέποτε υπήρξε Άθεος, καθόλη την Ιστορική του πορεία!

Παρόλα αυτά, το Αρχαιοελληνικό Φώς θα επανέλθει, όταν το 1892 ο Pierre de Coubertin (Γάλλος Φιλέλλην), μαζί με άλλους διανοούμενους θαυμαστές του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού, αποφάσισαν να επαναφέρουν του Αγώνες στην Νεότερη Εποχή του Κόσμου, στην «γενέτειρά» τους στην Ελλάδα, το 1896μ.Χ, έχοντας πλέον όμως «Νέα Ουσία» (δλδ το Τρίπτυχο της Γαλλικής Επαναστάεως ΕΛΕΥΘΕΡΊΑ – ΙΣΌΤΗΣ – ΑΔΕΛΦΌΤΗΣ), γεγονός όμως που δηλώνει τον Ανθελληνισμό των Δυτικών και το κόμπλεξ κατωτερότητός τους προς τον Ελληνικό Πολιτισμό!

Έτσι, θα παρέλθουν 112 χρόνια (έως το 2004), για να διεξαχθούν ξανά οι Αγώνες στην «Μητέρα Γή» τους, ενώ οι Ολυμπιακοί Αγώνες απώλεσαν πλέον κάθε επαφή και σχέση με την Ελληνική παράδοση και τις Ανθρώπινες Αξίες, που αντιπροσώπευαν στην Αρχαιότητα (ΩΡΑΊΟΝ – ΑΓΑΘΌΝ – ΑΛΗΘΈΣ) και πλέον αποτελούν «Τελετή» της Νέας Εποχής (δλδ του Σύγχρονου Κόσμου του Ανθρώπου), που ως «Ουσία» της έχει τον Υλισμό και τον Ανθρωποκεντρισμό!

Ακόμη πλέον όμως, μεγαλύτερη – τραγικότερη ήταν η αποκάλυψη που έκανε ο Billy Pain, σχετικά με την διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ατλάντα (1996),100 χρόνια μετά την επανέναρξή τους στην Αθήνα: «Γνωρίζαμε ότι για λόγους συναισθηματικούς οι Ολυμπιακοί του ’96 έπρεπε να γίνουν στην Αθήνα. Αλλά γνωρίζαμε επίσης ότι η Αθήνα δεν επρόκειτο να τους οργανώσει!», δήλωση που φανερώνει τον Ανθελληνισμό, που επικρατούσε στην Ελλάδα.

• 
  Διαγραφή Σαμαρά
• 
  Θρίαμβος Τραμπ
• 
  Οχι, δεν είναι ο Δένδιας υπεύθυνος για την μείωση κυριαρχίας στο Αιγαίο – Είναι όλοι τους

Εν τέλει, τι συμβολίζουν οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες; Στους φετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στην Γαλλία του 2024, ακούμε συνεχώς «ΕΛΕΥΘΕΡΊΑ – ΙΣΌΤΗΣ – ΑΔΕΛΦΌΤΗΣ», όμως για ποια Ελευθερία και κυρίως για ποια Ισότητα και ποια Αδελφότητα διεξάγονται;! Μήπως, τελικά πρόκειται για «Τεχνασμα» της Νέας Εποχής,με απώτερο σκοπό την αμαύρωση του Ολυμπιακού Ιδεώδους – Πνεύματος, αλλά και την απώλεση του Αρχαιοελληνικού Ιδεώδους (δλδ ΩΡΑΊΟΝ – ΑΓΑΘΌΝ – ΑΛΗΘΈΣ), ενώ παράλληλα πρόκειται για καθαρή επίδειξη δυνάμεως, μα ταυτοχρόνως και Πολιτιστικής Παρακμής της οικοδέσποινας Χώρας (δλδ της Γαλλίας), γεγονός που ξεκίνησε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του ’36 στην Χιτλερική Γερμανία, οπότε και το Αρχαιοελληνικό Ιδεώδες συνδέθηκε με την «Πολιτική Θρησκεία» της εκάστοτε Χώρας, που τους διοργάνωνε, δηλαδή στην συγκεκριμένη περίπτωση η «Πολυπολιτισμική Γαλλική Κοινωνία».

Βιβλιογραφία: 1) ΕΛΛΗΝΟΚΡΑΤΊΑ. Το Αίσθημα Παράγων της Ιστορίας. Σπυρίδων Χ. Σταυρόπουλος. (1970)
2)THE GLORY THAT WAS GREECE. J. C. Stobart (1933)
3) Αυτοκρατορικός Ελληνισμός (324 – 1081μ.Χ). Μάνος Ν. Χατζηδάκης (2022).
4) Εφημερίδα «ΕΛΛΗΝΟΚΡΑΤΙΑ» (Φύλλον Αγώνος 13, 23 Ιουλίου 1996).
5) Ιστορία του Ελληνικού Έθνους (Τόμος ΣΤ’) (2000).
6) Εγκυκλοπαίδεια Britannica