Δεν είμαι οικονομιστής. Δεν θεωρώ δηλαδή ότι η οικονομία είναι «πάνω από όλα», ακόμα και από την εθνική μας συνέχεια και ομοιογένεια. Πιστεύω ότι ο καπιταλισμός είναι το «καλύτερο από τα χειρότερα» συστήματα που υπάρχει (όπως ήταν το συμπέρασμα του πρόσφατου φιλοσοφικού debate μεταξύ των λόγιων Τζόρνταν Πήτερσον εναντίον του Σλάβοι Ζίζεκ), και απολαμβάνω τις ευκαιρίες που δίνει σε ανθρώπους να εξελιχθούν με την αξία τους. Είμαι σκεπτικιστής όταν ο καπιταλισμός δρα ανεξέλεγκτα με διεθνιστικό τρόπο καταργώντας παραδόσεις, θρησκείες και εθνικές ταυτότητες, «πολτοποιώντας» τα σε ένα γκρίζο μείγμα, αυτό του ανώνυμου καταναλωτή.
Παρόλα αυτά, δεν παραγνωρίζω το γεγονός ότι η Οικονομία αποτελεί κύριο δομικό στοιχείο ενός Έθνους, και κυρίως στους άκρως ανταγωνιστικούς καιρούς που ζούμε. Έθνη χωρίς σοβαρή οικονομία παρακμάζουν, με άκρως εκφυλιστικά φαινόμενα όπως η μαζική μετανάστευση σε άλλες πατρίδες, η έκπτωση των ηθών, η αδυναμία συντήρησης της εθνικής τους ταυτότητας.
Η απόλυτη καραντίνα και η ανάπτυξη είναι αντιστρόφως ανάλογες έννοιες
Η κυβέρνησή μας, έχει να διαχειριστεί ένα εκρηκτικό μείγμα αυτό τον καιρό: από την μία τον περιορισμό της εξάπλωσης του κινεζοϊού, και από την άλλη την προστασία της οικονομίας ώστε η επερχόμενη ζημιά να μην είναι δυσβάσταχτη ιδίως μετά την δεκαετή κρίση χρέους που υποστήκαμε ως Έθνος. Η απόλυτη καραντίνα και η ανάπτυξη είναι αντιστρόφως ανάλογες έννοιες, αφού η οικονομία μιας χώρας είναι σαν τον καρχαρία: αν δεν κινείται, θα πεθάνει. Αυτή την στιγμή ζούμε ένα πρωτοφανές σε κλίμακα lockdown, όπου το μεγαλύτερο ποσοστό των κλάδων που λειτουργούν είναι σε πλήρη παύση. Μετά τις αρχικές εκτιμήσεις κρατικών λειτουργών όπως του κ.Γιάννη Στουρνάρα για 0% ανάπτυξη το 2020 (στις 20 Μαρτίου η δήλωση του) και του κ.Χρήστου Σταϊκούρα για μέχρι 3% ύφεση το 2020 (στις 26 Μαρτίου η δήλωση του), ήρθαν οι «σφαλιάρες ρεαλισμού» από τον διεθνή έγκριτο οργανισμό ΟΟΣΑ για κατάρρευση του ΑΕΠ μας κατά 35% και από την UniCredit Research που περιμένει μείωση του ΑΕΠ μας κατά 18,6%.
Τα παραπάνω σενάρια όπως καταλαβαίνετε είναι εφιαλτικά και θα κάνουν την επώδυνη δεκαετή κρίση χρέους που περάσαμε να μοιάζει με παραθεριστικές ευχάριστες διακοπές. Η κυβέρνηση πρέπει να βρει άμεσα τρόπο να ανακόψει αυτή την πορεία που έχει πάρει η χώρα, και να συνυπολογίσει την τραγική ζημιά που θα υποστούμε (με μεταναστεύσεις νέων, ανέχεια και θανάτους) αν πάλι φτωχοποιηθούμε τόσο δραματικά.
