Πυρηνικό ολοκαύτωμα

Ξυπνάνε πικρές μνήμες

Μεγάλωσα στα 80s, τότε που η απειλή της παγκόσμιας πυρηνικής καταστροφής ήταν ορατή πιθανότητα, η οποία προκαλούσε πολύ μεγάλο άγχος και φόβο σε όλους μας, ακόμα και στα μικρά παιδιά. Θυμάμαι να βλέπω με δέος στην ασπρόμαυρη τηλεόραση τις φιγούρες των εμβληματικών Ρήγκαν και του Μπρέζνιεφ, καθώς κονταροχτυπιόντουσαν με ένα ιδιαίτερα υποκρυπτόμενο αλλά γεμάτο εκρηκτική ένταση τρόπο.

Το 1983 με πολύ φόβο είδα την ταινία «Η Επόμενη Ημέρα» (The Day After), που απεικόνιζε με σκληρή και ρεαλιστική απεικόνιση μια ολομέτωπη πυρηνική επίθεση μεταξύ του ΝΑΤΟ και του τότε Σοβιετικού Συμφώνου της Βαρσοβίας. Η αίσθηση φόβου, απόγνωσης και φρίκης που είχες μετά την θέαση της συγκεκριμένης ταινίας, ήταν ανείπωτη, και με στιγμάτισε ως παιδί. Ανακαλώ μνήμες, που στο σχολείο, μας είχε πει ο Δάσκαλος ότι τα πυρηνικά όπλα που υπάρχουν στον πλανήτη, φτάνουν για εξαφανίσουν την Γη μας πολλές φορές και όχι απλά μία φορά!

Το 1986, το πυρηνικό ατύχημα στο Τσέρνομπιλ επέφερε ραγδαίες εξελίξεις στην κυβερνητική αλυσίδα των Σοβιετικών, με αποτέλεσμα την πτώση του τείχους στο Βερολίνο το 1989 και την ολοκληρωτική αποδόμηση του υπαρκτού κομμουνισμού στην Ευρώπη, το οποίο είχε σαν συνέπεια και την λήξη του Ψυχρού Πολέμου.

Σήμερα δυστυχώς, συνειδητοποίησα ότι ο Ψυχρός Πόλεμος δεν έπαυσε πριν τρεις δεκαετίες, αλλά ο άσβεστος ανταγωνισμός που υπήρχε μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ, απλά είχε πέσει σε καθεστώς χειμερίας νάρκης, και τόσα χρόνια καρτερικά περίμενε την κατάλληλη στιγμή που θα πυροδοτούσε την ενεργοποίησή του. Αυτή η στιγμή –δυστυχώς για όλους μας- ήρθε με την κρίση στην Ουκρανία. Ο Πούτιν δήλωσε ρητά ότι η Ρωσία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πυρηνική δύναμη, πως «δεν θα υπάρχουν νικητές αν γίνει σύρραξη», και πραγματοποίησε ασκήσεις με υπερατλαντικούς (!!!) πυρηνικούς πυραύλους πριν λίγες ημέρες στα σύνορα με την Ουκρανία.

Που οφείλεται αυτή η αναζωπύρωση μίας τόσο τραγικής απειλής ολοκληρωτικού θανάτου; Προσωπικά πιστεύω ότι η Δύση περιθωριοποίησε την Ρωσία τις τελευταίες δεκαετίες, επαναπαύτηκε στις δάφνες της νίκης με το τέλος του ψυχρού πολέμου, στοχοποίησε συντηρητικές και παραδοσιακές αξίες των Ρώσων όπως την Ορθοδοξία και την σθεναρή αντίστασή τους στην υιοθέτηση μεταμοντέρνων και ακραία αποδομητικών δυτικών «προτύπων».

Εύχομαι για το καλό όλων μας να πάψει η κρίση στην Ουκρανία, να σταματήσουν οι απειλές για πυρηνικό ολοκαύτωμα οι οποίες ξυπνάνε πικρές μνήμες, και με ανοιχτό μυαλό η Δύση και οι ηγέτες της να ορίσουν μια νέα τακτική επαναπροσέγγισης με την Ρωσία, μια περήφανη χώρα που πραγματικά διατηρεί τους τρεις πυλώνες της ευρωπαϊκής κουλτούρας μας: την Αρχαία Ελλάδα, την Ρώμη (μέσω της επίδρασης του Βυζαντίου) και τον Χριστιανισμό.

Περισσότερα απο

Απόστολος Κρητικόπουλος

Είμαστε

ΠΑΝΤΟΥ