Τρεις λευκοί άντρες κρύβονταν πίσω από το ψευδώνυμο της πετυχημένης συγγραφέως της αστυνομικής λογοτεχνίας “Κάρμεν Μόλα”
Η επόμενη είδηση μας έρχεται από την Ισπανία και ίσως κάνει κάποι@ να ανέβουν στα βουνά και να ουρλίαξουν γυμν@ στο φεγγάρι “Καταραμένη Πατριαρχία γιατί να κρύβεσαι πίσω από καθετί σπουδαίο;”.
Μια από τις πιο πολυβραβευμένες και πετυχημένες συγγραφείς της αστυνομικής λογοτεχνίας, όχι μόνο της Ισπανίας αλλά και της Ευρώπης, η συγγραφέας με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο “Κάρμεν Μόλα” (Carmen Mola) και χαρακτηρισμένη σαν “το μεγαλύτερο εκδοτικό φαινόμενο των τελευταίων ετών” αποκαλύφθηκε τελικά πως ήταν τρεις μεσήλικες λευκοί άντρες.
Πρόκειται για τους Αγκουστίν Μαρτίνεθ (Agustín Martínez), Χόρχε Ντίαθ (Jorge Díaz) και Αντόνιο Μερσέρο (Antonio Mercero) οι οποίοι εργάζονται σαν σεναριογράφοι για αρκετές πετυχημένες τηλεοπτικές παραγωγές της χώρας και αποφάσισαν να συνεργαστούν για την συγγραφή αστυνομικών μυθιστορημάτων πίσω από την υπογραφή της “Κάρμεν Μόλα”, όνομα που στα Ισπανικά μεταφράζεται σε “Η γαμάτη Κάρμεν”.
Το τρίο αποφάσισε να αποκαλύψει την πραγματικότητα για έναν πολύ σημαντικό λόγο…ή μάλλον ενα εκατομμύριο λόγους. Η “Κάρμεν Μόλα” επρόκειτο να βραβευτεί με το βραβείο Planeta για την προσφορά της στον χώρο της αστυνομικής λογοτεχνίας το οποίο εκτός από ένα μουράτο μεταλλικό τρόπαιο συνοδευόταν από μια επιταγή ενός εκατομμυρίου ευρώ.
Όπως ίσως μπορείτε να φανταστείτε, το κοινό ανυπομονούσε να δει την μυστηριώδη συγγραφέα και όταν αντίκρισε το τρίο να αποδέχεται το βραβείο και να φεύγει από την αίθουσα με τις τσέπες γεμάτες καπιταλιστικό χρήμα, έμεινε άφωνο. Όπως πάλι μπορείτε να φανταστείτε οι φεμινίστριες δεν ενθουσιάστηκαν καθόλου με αυτή την εντυπωσιακή μεν αλλά καθόλου απροσδόκητη ανατροπή των εξελίξεων και μέμφονται τους τρεις καμπαλέρος πως εξαπάτησαν το αναγνωστικό κοινό προσποιούμενοι πως είναι γυναίκα, πράγμα που ίσως κάποιος που παίρνει στα σοβαρά αυτές τις θλιβερές υπάρξεις θα υπέθετε πως θα λειτουργούσε μόνο σαν εμπόδιο για την καριέρα τους μιας και είχαν να ανταγωνιστούν την φοβερή και τρομερή μπατριαρχία. Αλλά φευ, αν ήταν η συλλογιστική των φεμινιστριών συνεπής, ίσως και να τις πέρναμε στα σοβαρά.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η συγγραφέας και δηλωμένη εχθρός της Πατριαρχίας, Μπεατρίθ Χιμένο (Beatriz Gimeno), η οποία γεμάτη αυτοπεποίθηση και δύναμη τουίταρε:
“Πέρα από τη χρήση γυναικείου ψευδωνύμου, αυτοί οι τύποι έχουν περάσει χρόνια κάνοντας συνεντεύξεις. Δεν είναι μόνο το όνομα, είναι το ψεύτικο προφίλ που χρησιμοποιούσαν σε αναγνώστες και δημοσιογράφους. Απατεώνες”.
Από τη μεριά τους οι τρεις άρχοντες της λογοτεχνίας απαντούν στις κατηγορίες πως “δεν κρύφτηκαν πίσω από μια γυναίκα, αλλά πίσω από ένα ψευδώνυμο”, ενώ ο κύριος με τα όλα του Μερσέρο δήλωσε στην εφημερίδα El País «Δεν γνωρίζω αν ένα γυναικείο ψευδώνυμο θα ήταν πιο εμπορικό από ένα ανδρικό, δεν έχω την παραμικρή ιδέα, αλλά δεν το νομίζω”.
