Ιδού κυρίες και κύριοι το μεγάλο δίλημμα, μπροστά στο οποίο βρισκόμαστε από το τραγικό καλοκαίρι του 2018 και τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, η οποία στοίχισε 102 ανθρώπινες ζωές.
Τότε, ο περιβόητος αυτός αριθμός, το 112, δε λειτούργησε σωστά. Για να μην πούμε ότι δε λειτούργησε καθόλου. Τέλος πάντων, ούτως ή άλλως δε βοήθησε να εκκενωθούν έγκαιρα οι φλεγόμενες περιοχές. Και εκτυλίχθηκε μπροστά στα μάτια μας μια απερίγραπτη τραγωδία. Με ανθρώπους που απανθρακώθηκαν πριν φτάσουν στα αυτοκίνητά τους, ανθρώπους που έμειναν με τις ώρες μέσα στη θάλασσα, ανθρώπους που χάθηκαν σε μια στιγμή, ενώ είχαν ακόμη ζωή μπροστά τους…
Και κάπως έτσι, ακούσαμε το ανεκδιήγητο «Έκατσε στραβή στη βάρδια μου» από τα χείλη της ίδιας της τότε Περιφερειάρχου Αττικής. Το οποίο μας εξόργισε. Και ορκιστήκαμε να μην ξανασυμβεί.
Και φτάνουμε στον Αύγουστο του τρέχοντος έτους.
– 8 ή 9 Αυγούστου, λίγη σημασία έχει.
Πρωτόγνωρη σφοδρότατη βροχόπτωση για τέτοια εποχή. Απότοκος της κακοκαιρίας «Θάλεια». Για την οποία οι μετεωρολόγοι είχαν (ψιλο) προειδοποιήσει από μέρες.
Και από την οποία δυστυχώς (μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές τουλάχιστον) χάσαμε οκτώ συνανθρώπους μας (ελπίζουμε όλοι να μείνει εκεί ο αριθμός), ανάμεσά τους κι ένα μωρό 8 μηνών.
Και βγαίνει ο κύριος Χαρδαλιάς με τη μασκούλα του, αγέρωχος και ευθυτενής στις κάμερες και τα μικρόφωνα των δελτίων ειδήσεων, και λέει με περισσό θάρρος προκαλώντας μας πολλαπλά μικρά εγκεφαλικά:
«Αν λειτουργούσε το 112, θα είχαμε εκατόμβη νεκρών».
Ο κύριος Χαρδαλιάς έχει αποδείξει ότι είναι πολύ πιο σοβαρός από αυτή την ατυχέστατη δήλωση.
Σαφώς και μπορούσε να λειτουργήσει το 112.
Και θα έπρεπε να έχει λειτουργήσει.
Το 112 δεν (πρέπει να) είναι μόνο για εντολές εκκένωσης.
Πρέπει να δρα και ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ.
Ένα λιτό και σαφές μήνυμα που θα έφτανε στους κατοίκους και θα τους ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΣΕ για την έλευση της θεομηνίας, τύπου: «Μείνετε στο υψηλότερο σημείο του σπιτιού σας» ή «αναζητήστε καταλύματα για τη νύχτα σε υψηλούς ορόφους», θα αρκούσε για να μη χαθούν ανθρώπινες ζωές από το καταστροφικό πέρασμα της κακοκαιρίας «Θάλεια».
Ασφαλώς και ΔΕΝ υποστηρίζουμε με κανέναν τρόπο ότι ένα μήνυμα από τον αριθμό της Πολιτικής προστασίας θα μπορούσε να βγάλει τους κατοίκους από τα σπίτια τους την ώρα του χαλασμού. Και δεν θα το θέλαμε αυτό.
Φαίνεται όμως – όπως έχουν πει ήδη πολλοί- ότι με την πρόληψη δεν τα πηγαίνουμε καθόλου καλά. Ειδικά αν η κρίση που χρειάζεται διαχείριση είναι στα δικά μας χέρια.
Άλλη μία ατυχέστατη δήλωση που ακούστηκε από τον Υφυπουργό Πολιτικής Προστασίας ήταν: «Δεν είχαμε σωστή πρόβλεψη για την ένταση του φαινομένου, αλλιώς θα είχαμε ενεργήσει διαφορετικά.»
Ένας λόγος παραπάνω λοιπόν για να λειτουργήσει το 112 ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ (το τονίζω ξανά). Όσο έξω κι αν έπεσε η Ε.Μ.Υ στην ένταση του φαινομένου, οι κάτοικοι έπρεπε να έχουν ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΘΕΙ για να ΠΡΟΦΥΛΑΧΘΟΥΝ με όλους τους πιθανούς τρόπους.
Κι αν φταίει η Ε.Μ.Υ και οι λανθασμένες προβλέψεις της, το πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπιστεί τάχιστα, και η Υπηρεσία να εκσυγχρονιστεί.
Φυσικά, αντικαθιστώντας τους κατά τα φαινόμενα ανίκανους υπεύθυνους με πολύ πιο ικανά στελέχη.
Το «δε φταίμε εμείς, αλλά η Ε.Μ.Υ.», είναι τόσο πολύ κοντά στο «Έκατσε στραβή στη βάρδιά μου»…
Είναι τόσο άσχημο ένας σοβαρός άνθρωπος – όπως είπα και παραπάνω- να ολισθαίνει σε τέτοιες γλωσσικές πρακτικές, υποδεέστερες του πολιτικού του αναστήματος.
Κάποιος σε αυτή τη χώρα, πρέπει να αναλάβει μια ευθύνη για τα άσχημα πεπραγμένα.
Και να πληρώσει και το τίμημα που του αναλογεί.
Θέτοντας ακόμα και την παραίτηση του στη διάθεσή του Πρωθυπουργού.
- Διαγραφή Σαμαρά
- Δήλωση σοκ της Αστυνομίας του Βερολίνου: “Η πόλη δεν είναι ασφαλής για Εβραίους και ομοφυλόφιλους”
- Ο Ιλον Μασκ θα είναι ο Υπουργός Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας στην κυβέρνηση του Τραμπ
Ο οποίος Πρωθυπουργός είχε δηλώσει στον έντυπο τύπο (σ.σ: το 2019) ότι είναι αδιανόητο να χάνεται ζωή επειδή δε λειτουργεί το 112.
Μια δήλωση που μπορεί να φαντάζει μακρινή, αλλά που έπρεπε να ληφθεί πολύ σοβαρά υπ’ όψιν για το (εγγύτατο) μέλλον.
Πόσο λυπηρό είναι το γεγονός πως στην Ελλάδα του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος, είμαστε καταδικασμένοι είτε να πνιγόμαστε, είτε να καιγόμαστε…
