Το άρθρο αυτό αποτελεί μια απάντηση στο κουτί που σκορπάει όλα τα κακά και τις ασθένειες στην ανθρωπότητα. Θα μπορούσα απλά να γράψω “plaudite amici, comedia finita est” αλλά…

Η λογική στη Μόρια πέθανε από τη στιγμή που άνθρωποι εμφανώς κεντροασιατικής και αφρικανικής καταγωγής δηλωνόταν ως Σύριοι πρόσφυγες πολέμου. Βιάσθηκε πριν πεθάνει η λογική, από τη στιγμή που μουσάτοι – εμφανώς ενήλικες – περνούσαν ως ασυνόδευτα ανήλικα. Η λογική βιάζεται σίγουρα όταν προσπαθείς να πείσεις τον κόσμο πως είναι λάθος να λέει λαθραίο κάποιον που μπαίνει ΠΑΡΑΝΟΜΑ στη χώρα.

Η ΝΗΣΟΣ ΛΕΣΒΟΣ δε μετατράπηκε σε σύνορο. Ήταν σύνορο ανέκαθεν. Όσοι κάναν τη θητεία τους εκεί και δεν υπήρξαν αρνητές στράτευσης ή βύσματα ή Ι-άπειρο, μπορούν να το διαβεβαιώσουν. Είναι σύνορο ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ και νήσος με πλήρη ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ.

Οι εικόνες που βλέπουμε τόσο καιρό από τη Λέσβο, καμένα στρέμματα με ελιές, παραβιασμένες και βεβηλωμένες εκκλησίες, συμπολίτες μας να χάνουν το βιός τους, συμπολίτες να φεύγουν απ’το νησί τους γιατί «δεν υπάρχει ζωή για εμάς πια εκεί» όπως πρόσφατα άκουσα να λέει φίλος σε κοινή παρέα θα μας στοιχειώνουν όντως για πάντα. Ποιος μιλάει γι’αυτούς όμως; Αυτοί έχουν το «προνόμιο» να πληρώνουν μόνο φόρους. Είναι νοικοκυραίοι και φταίνε.

Ποιος θα γίνει η φωνή τους όταν έχουν πέσει πάνω τους ΜΚΟ, επαγγελματίες αλληλέγγυοι, κυβερνήσεις κι ο κάθε λογής ιδεολόγος της βούρτσας να τους δείχνουν με το δάχτυλο ως «φασίστες»; Ποιος θα γίνει η φωνή των δολοφονημένων σε όλη την Ελλάδα από ασυλούχους; Τα ξέρεις τα ονόματα άραγε; Τους ξέρεις αυτούς τους γονείς; Σε ενδιαφέρουν; Ποιος θα γίνει η φωνή των θυμάτων ληστειών και βιασμών από «ταλαιπωρημένους»; Ποιος θα γίνει η φωνή των κατοίκων της Κυψέλης, της Βικτώριας, του Άγιου Παντελεήμονα που φοβούνται να μιλήσουν και να δείξουν το πρόσωπό τους γιατί ξέρουν πως αν το κάνουν, θα έρθουν τα τάγματα εφόδου να τους σπάσουν τα αμάξια ή να τους τραμπουκίσουν;

Ποιος σας είπε τέλος πάντων ότι είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε έστω και ένα ευρώ για να παριστάνετε εσείς τους Ρομπέν των αστών; Τη Μόρια μπορούσαμε να τους παρέχουμε. Μέχρι εκεί φτάναμε. Πλήρωσε απ’την τσέπη σου και πάρε τους σπίτι σου. Εγώ δεν επιθυμώ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ από τους φόρους μου να διατίθεται για την προίκα του γαμπρού σου (θα φτάσουμε και εκεί).

Ξέρεις γιατί δε μας νοιάζει; Γιατί κουραστήκαμε να βλέπουμε τις γειτονιές μας -ρδέλα και κάτι πληρωμένες πένες να προσπαθούν να μας πείσουν πως έτσι είναι πιο όμορφες.

Ξέρεις τι μας έκανε να εξαγριωθούμε; Το «ηθικό πλεονέκτημα» που προβάλλετε. Στο δικό σας κόσμο όλα είναι καλά. Προφανώς όταν ζεις από αυτό όλα είναι καλά. Όλα είναι καλά με τα μαχαιρώματα στην Ομόνοια. Όλα είναι καλά με την πρέζα στην Αντωνιάδου. Όλα είναι καλά που γυναίκα δεν περπατάει μόνη της στο μεγαλύτερο ποσοστό του κέντρου της Αθήνας. Όλα είναι καλά που η Βικτώρια έγινε δημόσιο αποχωρητήριο. Ε κι όπου δεν είναι καλά, ξέρω, φταίω εγώ, επειδή είμαι νοικοκυραίος. Μάντεψε, για εμάς δεν είναι καλό. Δε μας αρέσει. Δεν το ανεχόμαστε. Δε το γουστάρουμε.

Επιθυμούμε το κράτος που το πληρώνουμε εμείς με τα λεφτά μας, ως ελάχιστη παροχή να μας έχει ΑΣΦΑΛΕΙΣ. Γιατί ναι, είμαστε ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΙ ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΓΙ ΑΥΤΟ. Ούτε κανέναν κλέψαμε, ούτε κανέναν βιάσαμε, ούτε κανέναν πήγαμε να σκοτώσουμε στο σπίτι του ή στη χώρα του. Αντιθέτως έχουμε ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ δικά μας προβλήματα για να αναλαμβάνουμε την ευθύνη των προβλημάτων των άλλων. Ειδικά από τη στιγμή που όποια βοήθεια και να τους δώσουμε θα δούμε στο τέλος εικόνες με πεταμένα τρόφιμα, κλειστούς δρόμους, φωτιές σε ΚΥΤ και ένα δάχτυλο μόνιμα στα μούτρα μας να μας λέει ΦΑΣΙΣΤΕΣ. Λοιπόν το δάχτυλο βάλτε το εκεί που ξέρετε. Το «φασίστας» πλέον θα εκλαμβάνεται ως tapout. Τελείωσες δεν έχεις άλλο επιχείρημα, άρα έχασες το διάλογο μόλις πετάξεις το safeword σου. Τόσο απλά.

Εκτός από νοικοκυραίοι όμως είμαστε και κάτι άλλο. Η προβοκάτσια σου ήταν να μπλέξεις τις οικογένειές μας. Κι αν για σένα οικογένεια δε σημαίνει τίποτα, για εμάς είναι τα πάντα. Εδώ να σε ενημερώσω πως έρχεται ένα χάπι που είναι δύσκολο να καταπιείς αν και έχει το αγαπημένο σου χρώμα. Διαβάζεις με δική σου ευθύνη από εδώ και πέρα.

Η ιστορία στην οποία κάνεις επίκληση λέει πως εμείς, οι νοικοκυραίοι, οι «φασίστες», οι περίεργοι, οι κακοί άνθρωποι και όποιο άλλο επίθετο ή ουσιαστικό επιθυμείς να κολλήσεις δίπλα στο ΕΛΛΗΝΕΣ είμαστε η ίδια η ιστορία.

Ερχόμαστε ξέρεις από χιλιάδες χρόνια πριν και είμαστε οι απόγονοι των πιο βίαιων και ανθεκτικών ανθρώπων που εμφανίστηκαν στον πλανήτη. Αντέξαμε κάθε είδους επιδρομή και ξεπεράσαμε κάθε είδους μετανάστευση. Πάντα χάναμε κάποια κομμάτια μας αλλά πάντα αντέχαμε και συνεχίζαμε. Οι ίδιοι οι πρόγονοί σου μερικά χρόνια πριν ήταν το ίδιο ανθεκτικοί με τους δικούς μου. Ήταν στην ίδια πλευρά της ιστορίας. Μέχρι που φτάσαμε σε εσένα και σε εμένα. Εσύ έσπασες. Χάθηκες. Φεύγεις. Εγώ θα μείνω εδώ.

Τον εγγονό μου θα το λένε όπως λένε εμένα και την εγγονή μου όπως λένε τη γυναίκα μου. Έτσι κάνουμε στην Ελλάδα. Το αγαπημένο τους φαγητό μάλλον θα είναι κάτι σε μακαρόνια με κιμά και πολύ κεφαλοτύρι ή χοιρινά σουβλάκια με τζατζίκι ή καμία περιποιημένη T-bone με πατάτες.

Θα ντύνονται Ευζωνάκια ή Σουλιώτισσες στις Εθνικές επετείους και θα μαθαίνουν από πολύ μικρά τι είναι. Θα τα πηγαίνω εκκλησία και μετά θα τους μαθαίνω σκάκι τις Κυριακές ενώ θα τους μιλάω για το Μεγαλέξανδρο. Εκεί θα μάθουν και για το Αφγανιστάν σίγουρα. Όπως έκανε και ο δικός μου ο παππούς και εγώ του έλεγα «δείξε μου τις σφαίρες σου παππού» και σήκωνε τη μπλούζα και μου έδειχνε τα «παράσημα» από το 731. Μιλώντας για ιστορία και φασισμό…

Από την άλλη δεν πιστεύω πως εσύ και οι όμοιοί σου θα βλέπετε τους εαυτούς σας στους απογόνους σας. Οι πιο πολλοί δε θα κάνετε καν. Κατά της οικογένειας είστε ούτως ή άλλως και άλλωστε ο πλανήτης έχει πρόβλημα υπερπληθυσμού. Έτσι δεν είναι; Στα πλαίσια της αλληλεγγύης σας με τους «μετανάστες» οι συντρόφισσες σίγουρα θα επιτελέσουν το απαραίτητο ανθρωπιστικό έργο άλλωστε κατευθυνόμενες από το καθήκον ανακούφισης των πονεμένων.

Εσάς απ’την άλλη ποια να σας διαλέξει και γιατί; Αδύναμοι θα εξαφανιστείτε. Καμιά γυναίκα δε σέβεται έναν οικειοθελώς κερατά άλλωστε. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως όσες συντρόφισσες ξυπνάνε νωρίς και αποφασίζουν να σεβαστούν τον εαυτό τους καταλήγουν με σκληρούς νοικοκυραίους και σας κάνουν να κλαίτε ακούγοντας Θ.Π.

Αυτοί είστε βρε καημένοι, διαγωνισμό μεταχειρισμένου κάνατε και κάνετε μια ζωή. Μη μιλάτε για απογόνους λοιπόν. Δε θα κάνετε οι πιο πολλοί. Η κακία σας θα κρατήσει όσο και η μίζερη νιότη σας και τα ακόμα πιο μίζερα γηρατειά σας. Αλλά έστω κι αν κάνετε, ας δούμε αν αντέχετε να το δείτε μέχρι τέλους το «ιστορικό όραμα» σας.

Πάντα τα μαραμένα φύλλα είναι αυτά που φεύγουν από το δέντρο…

Κι έτσι η φύση αναγεννιέται…

Κι αυτό είναι σίγουρα το πιο ελπιδοφόρο για εμάς…