Πάντα αντιμετώπιζα με σκεπτικισμό τον όρο «γεωπολιτική» και τις σχετικές αναλύσεις ειδικών. Ο λόγος είναι ότι σε ακαδημαϊκό επίπεδο προέρχομαι από τον κλάδο των θετικών επιστημών, όπου οι αριθμοί και τα μαθηματικά είναι η βάση για την κατάληξη σε συμπεράσματα. Σε αντίθεση με τις γεωστρατηγικές αναλύσεις όπου βάσει υποκειμενικών θέσεων για την ισχύ και τις προθέσεις του κάθε έθνους, υπάρχει κατάληξη με προβλέψεις για το κοντινό και μακρινό μέλλον σε μια ευρύτερη περιοχή.

Ήμουν από τους πρώτους που εξέφρασα επιφύλαξη όταν ο Πρωθυπουργός μας, έστειλε όπλα στην Ουκρανία στην αρχή της ρωσικής εισβολής. Ο λόγος της επιφύλαξής μου, ήταν ότι παραδοσιακά οι σχέσεις μας με την Ρωσία ήταν ιστορικά ισχυρές, και ένιωσα ότι κλονίζονται με βιαστικό τρόπο.

Όμως οι ραγδαίες εξελίξεις, απέδειξαν ότι είχα άδικο στις ανησυχίες μου. Εκείνη την στιγμή όντως ο κ.Μητσοτάκης έκανε “all in” όπως αποκαλείται στο παίγνιο των χαρτιών, τα πόνταρε όλα, θέλοντας να δείξει στην Δύση, το ΝΑΤΟ και τους συμμάχους, ότι είμαστε η πρώτη χώρα που τάσσεται στο ευρωατλαντικό πλευρό. Από την άλλη, σχηματιζόταν η ευρωασιατική συμμαχία με την Ρωσία να πρωτοστατεί και να απειλεί την ειρήνη σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ο Πρωθυπουργός προφανώς ήθελε πρώτος να στηρίξει την Ουκρανία ώστε να έχει προβάδισμα σε τοπικό επίπεδο, και να δείξει ότι διαφέρουμε από τον εχθρικό γείτονά μας, την Τουρκία. Ο Ερντογάν από την άλλη, παρόλο που προσπάθησε να μεσολαβήσει με ουδέτερο τρόπο αρχικά ως «εγγυητής» και ειρηνοποιός μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, όχι μόνο δεν τα κατάφερε, αλλά πλέον αποτελεί με την άρνησή του στην ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, να θέσει την Τουρκία εκ των πραγμάτων εκτός ευρωατλαντικής συμμαχίας.

Το αποκορύφωμα ήταν οι έντονες (έως και υστερικές!) αντιδράσεις του Ερντογάν στην άκρως πετυχημένη και ιστορική ομιλία του κ.Μητσοτάκη στο αμερικανικό Κογκρέσο, καθώς και η ανταλλαγή παλαιών στρατιωτικών οχημάτων με μοντέρνα που πέτυχε με τους Γερμανούς η Ελλάδα στα πλαίσια βοήθειας προς τον Ουκρανικό λαό.

Η πλάστιγγα νιώθω ότι γύρισε, η παντοδυναμία του Ερντογάν στην περιοχή κλονίζεται, οι κινήσεις που έχει κάνει ο ίδιος σε αντιδιαστολή με τις σωστές τοποθετήσεις της Ελληνικής κυβέρνησης, τον έχουν φέρει σε δύσκολη θέση.

• 
  Διαγραφή Σαμαρά
• 
  Θρίαμβος Τραμπ
• 
  Οχι, δεν είναι ο Δένδιας υπεύθυνος για την μείωση κυριαρχίας στο Αιγαίο – Είναι όλοι τους

Οι πατριώτες πάντα επιθυμούσαμε μια ισχυρή Ελλάδα η οποία θα στέκεται ατρόμητη απέναντι στον ανατολίτη επικυρίαρχο γείτονά μας. Αισθάνομαι, ότι αποκτάμε δύναμη, και πως η μιζέρια των τελευταίων δεκαετιών με την χώρα μας να είναι ο ουραγός στην περιοχή, ανατρέπεται δυναμικά με τις ακλόνητες συμμαχίες μας και τα λάθη του εχθρού μας.