Στην Ελλάδα του 2025, η πρόοδος εξαρτάται από συγκεκριμένες προϋποθέσεις:
Εάν έχεις συγγένεια με “νεκρό του Πολυτεχνείου” ή έστω σχέση με την ΕΡΤ, ανοίγονται πόρτες. Με διπλή ιδιότητα, η πορεία σου μπορεί να φτάσει μέχρι υπουργείο ή και πιο ψηλά.
Καθημερινά καταγγέλλεις ως φασίστα όποιον υποστηρίζει την εξολόθρευση της «gay ακρίδας του καλαμποκιού» ή αμφισβητεί τις οδηγίες της Έλενας Ακρίτα. Αν συνδυάσεις και τα δύο, εξασφαλίζεις θέση γραμματέα στη Μισέλ των «10 Μικρών Μήτσων» του Λαζόπουλου ή, τουλάχιστον, στον Κραουνάκη.
Έχεις φθείρει δέκα ζευγάρια παπούτσια σε διαδηλώσεις και ισάριθμα γάντια κατασκευάζοντας εκρηκτικά στην ΑΣΟΕΕ. Αν, επιπλέον, έχεις στείλει πακέτο με TNT σε υπουργό, η θέση συμβούλου στο Υπουργείο Δικαιοσύνης είναι δεδομένη.
Έχεις σαμποτάρει παρέλαση, αντικαθιστώντας τον Εθνικό Ύμνο με το «Ζάβαρα-Κατρανέμια». Αν συνοδεύσεις την πράξη σου με μολότοφ εναντίον αστυνομικών μοτοσικλετιστών και είσαι trans, εξασφαλίζεις θέση στο Επικρατείας κομμάτων όπως ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, τρΕΛΛΑ 25 και Πλεύση Σχιζοφρένειας.
Αγωνίζεσαι κατά της Πατριαρχίας μέσω της νεολαίας ΑΝ.ΤΑ.Ρ.ΣΥ.Α. στο Λονδίνο και, στις διακοπές σου εδώ, επικολλάς αφίσες της Γκρέτα στο Συγγρού, κατά προτίμηση με το σύνθημα: «Το γυναικείο σώμα δεν είναι άρρωστο, γυναικολόγοι σιωπήστε».
Ασκείς βία στη σύντροφό σου, αλλά όταν κοιμάται, δανείζεσαι τα εσώρουχά της. Όταν απουσιάζει, συμμετέχεις υπερήφανα σε πορείες ΛΟΑΤΚΙ.
Είσαι άθεος και ψήνεις σουβλάκια τη Μεγάλη Παρασκευή έξω από εκκλησίες. Ή, αντίθετα, παριστάνεις τον πιστό και βρίζεις με περισσότερα καντήλια απ’ όσα έχει η Μητρόπολη.
«Πατρίς, Ληστεία, Οικογένεια»: σύνθημα που καθιερώθηκε μετά τον Εμφύλιο από τύπους που στην Κατοχή αποκτούσαν ακίνητα για λίγο λάδι και αργότερα κατασπάραξαν την αμερικανική βοήθεια.
Έχεις καταστρέψει την πόλη σου, αλλά κατηγορείς το Αθηνοκεντρικό κράτος που ακύρωσε το Καρναβάλι σου εν μέσω πανδημίας. Ανήκεις, άλλωστε, σε «δημοκρατικό» νομό που γέννησε «ηγέτες»-καρνάβαλους και γέμισε την Ελλάδα με κοπρίτες δημοσίους υπαλλήλους, διαλύοντας την παραγωγή.
Συγκρούεσαι με τα ΜΑΤ, ντύνεσαι ναυτεργάτης τρεις φορές τον χρόνο και κλείνεις ναυπηγεία. Η
ανταμοιβή σου: καριέρα εφοπλιστή, με off-shore στην Κύπρο και ανασφάλιστα πλοία του σφυροδρέπανου.
Ανέχεσαι να καταστρέφουν και να βλασφημούν εικόνες της Παναγίας, του Χριστού και των Αγίων στους οποίους προσεύχεται η γηραιά μάνα σου, επειδή το παίζεις κοσμοπολίτης και δηλώνεις fan του Ντα Bίντσι, του Μιχαήλ Άγγελου, του Νταλί, του Πικάσο, του Μαρκήσιου ντε Σαντ, του Αϊζενστάιν, του Θόδωρου Αγγελόπουλου, του Ζαν Πωλ Σαρτρ και όλων αυτών που «δεν κλονίζουν» την δική σου πίστη. Οποιος προσβληθεί, είναι – τί άλλο;- φασίστας! Δεν μπορεί να είναι αγανακτισμένος για την ιεροσυλία που διαπράττεται. Όχι.
Και έχεις το θράσος να αποκαλείς ακτιβισμό «για την κλιματική αλλαγή» τη ντομάτα πάνω στη Μόνα Λίζα στο Λούβρο, και όχι φασισμό.
Δεν ξέφυγε κάτι, έτσι; Ελλάς 2025. Ζήτω η παράνοια.
Ξέρετε όμως τί μας πονάει πιο πολύ;
Οι προσδοκίες που είχαμε.
Ότι ασκώντας το εκλογικό μας δικαίωμα, θα είχαμε μια αξιοπρεπή εκπροσώπηση στο κοινοβούλιο. Ότι θα ακούγαμε τη φωνή μας. Που τείνει να καταλήξει σε μειοψηφία. Για χάρη του δικαιωματισμού και της «συμπερίληψης» ανθρώπων που – εκτός των άλλων- θέλουν να ασκήσουν επαγγέλματα χωρίς πτυχίο. Για να μην πούμε χωρίς βασικές δεξιότητες, ιδιότητες και γνώσεις.
Και ότι θα ερχόταν η μέρα που όλοι μαζί θα συμφωνούσαμε ότι έχει μεγαλύτερη αξία να είσαι ικανός, παρά «διαφορετικός».
Διαψευστήκαμε οικτρά.
Κι αν μη τί άλλο, μέρες σαν την 8η Μαρτίου δεν έχουν ιδιαίτερο νόημα αν οι ίδιες οι γυναίκες δυσκολεύονται να κατανοήσουν ότι έχουν λιγότερη μυική δύναμη και διαφορετικές δεξιότητες από τους άντρες.
Ότι δεν είμαστε ίδιοι, αλλά είμαστε ίσοι και γι’ αυτό αλληλοσυμπληρωνόμαστε.
Ίσως σας φαίνεται παράξενο, αλλά θλιβόμαστε όταν συνειδητοποιούμε πως οι Έλληνες αισθάνονται περισσότερο Έλληνες όταν διχάζονται κι όταν κατηγορούν ο ένας τον άλλον. Ακόμα και στην ένωσή τους για το έγκλημα των Τεμπών, κατάφεραν να διχαστούν.
Αυτό μάλλον είναι το ελιξήριο της Ελληνικής Επικρατείας. Παίρνει ζωή από το διχασμό και την αμφισβήτηση των πάντων.
Ποιός θα βάλει πλάτη για να σωθεί αυτή η χώρα; Οι ηλικιωμένοι και τα γυναικόπαιδα;
Μάλλον δεν έχουμε «σωσμό». Γιατί όλοι, στα δύσκολα, παίρνουν ένα αεροπλάνο. Και μην τους είδατε.
Και το κακό ξέρετε ποιό είναι;
Ότι με ξένα κόλλυβα, κηδεία κάνουμε κι εμείς.
