Στις 26 Οκτωβρίου του 899 μ.Χ. πεθαίνει ένας από τους σημαντικότερους βασιλείς των Άγγλων, ο Αλφρέδος, στον οποίο αποδόθηκε το προσωνύμιο ο «Μέγας».
Ο Αλφρέδος ανέλαβε την βασιλεία σε μία εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία για τους Άγγλους αφού είχαν προηγηθεί συνεχόμενες επιδρομές των Βίκινγκς τόσο από τον θρυλικό Ράγκναρ Λόθμπροκ όσο και από τους απογόνους του επικεφαλής των οποίων φέρεται να ήταν ο Ιβάρ ο Ασπόνδυλος.
Πριν αναλάβει την ηγεμονία, η απόβαση της «Μεγάλης Στρατιάς των Παγανιστών» (Great Heathen Army) οδήγησε στην κατάληψη των επαρχιών Northumbria, East Anglia και Mercia από τους Δανούς. Μόνο το Wessex παρέμενε στην κυριαρχία του Αλφρέδου και των Αγγλοσαξώνων. Η κατάσταση αυτή για έναν συνηθισμένο βασιλιά θα ήταν μη αναστρέψιμη. Μπορεί και να προσέφερε ένα υπόδειγμα για τους εγχώριους «διανοουμένους» ώστε να προτείνουν να «αγγλοποιηθούμε». Όχι για τον Αλφρέδο όμως.
Σε περιόδους της ιστορίας όπου ο ανδρισμός δεν θεωρείτο προπατορικό αμάρτημα έταξε το αδύναμο κορμί του – μιας και εικάζεται ότι έπασχε από την νόσο του crohn – και την ατσάλινη ψυχή του στην υπηρεσία μίας Μεγάλης Ιδέας : του δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού. Ένας από τους λόγους που οι Αγγλοσάξονες έφτασαν σε αυτό το τραγικό σημείο ήταν και η πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας όπου άφησε τον χώρο που σήμερα ονομάζουμε Αγγλία σε μία υπανάπτυκτη επαρχία, βορά στις ορέξεις βάρβαρων λαών όπως οι Βίκινγκς. Για να ενώσει τους διαιρεμένους και αλληλοσπαρασσόμενους Αγγλοσάξονες έπρεπε να τους κάνει να αντιληφθούν ότι είναι Χριστιανοί που αγωνίζονται ενάντια σε παγανιστές όπου η επικράτηση των δευτέρων θα συντελέσει στην εξαφάνιση της πίστης τους. Η εμβάθυνση στον Χριστιανισμό ως συνεκτικό στοιχείο ταυτότητας σε συνδυασμό με τις ιδιοφυείς στρατιωτικές τακτικές και τον ασυμβίβαστο αγώνα οδήγησε τον Αλφρέδο και τους απογόνους του σε αποφασιστικές νίκες. Κυρίως όμως ενστάλαξε στο πνεύμα και την ψυχή των υπηκόων του και των μελλοντικών γενεών κάτι σφόδρα σημαντικότερο : την Ιδέα της Αγγλικής Εθνικής Ταυτότητας.
Το υπόδειγμα του Μέγα Αλφρέδου καταδεικνύει δύο εξαιρετικά σημαντικά πράγματα που οφείλουμε να προσέξουμε. Πρώτον, η πτώση των Αυτοκρατοριών οδηγεί σε νέες τάξεις πραγμάτων τις συνέπειες των οποίων είναι αδύνατον να τις ελέγξει κανείς. Εάν δεν υπήρχε ο Αλφρέδος και δεν λάμβανε Δυτική και Χριστιανική παιδεία η Αγγλία πιθανώς δεν θα ήταν το σημερινό έθνος που γνωρίζουμε. Δεύτερον, η απόκτηση Εθνικής Ταυτότητας ανάμεσα σε έναν πληθυσμό δημιουργείται μέσα από πολλούς και αιματηρούς αγώνες. Το κράτος δικαίου εγγυάται την ειρηνική συνύπαρξη αλλά αυτή καθίσταται εύθραυστη εάν οι στόχοι και η αίσθηση του ανήκειν ανάμεσα στον γηγενή πληθυσμό διαταράσσεται.
Στην Ευρώπη το Έθνος – Κράτος έχει αρχίσει να αμφισβητείται. Ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός βασίστηκε στην Αθήνα, την Ρώμη και τον Χριστιανισμό. Το μεταπολεμικό οικοδόμημα όμως έχει αρχίσει να παρουσιάζει σοβαρές αναταράξεις. Οι αποφάσεις των ηγεσιών, τόσο κεντροαριστερών όσο και κεντροδεξιών, να δεχτούν την μαζική μετανάστευση έχουν συνέπειες. Ένα μεγάλο κομμάτι του Ισλάμ στην Δύση αρνείται πεισματικά να αφομοιωθεί. Ο πρόσφατος αποκεφαλισμός του καθηγητού όπως και η τρομοκρατική επίθεση στην Γαλλία καταδεικνύει του λόγου το αληθές. Η κουλτούρα της ανοχής που και αυτή είναι κατάκτηση του Δυτικού πολιτισμού δεν μπορεί να επιβιώσει δίχως μέτρο. Η κουλτούρα και οι ιδέες έχουν συνέπειες. Μπορεί η ηγεσία της Γερμανίας φερ’ ειπείν να έχει την ψευδαίσθηση ότι με το να χαϊδεύει τα αυτιά της Τουρκίας θα συνεχίσει απρόσκοπτα τις σημαντικές οικονομικές συνδιαλλαγές μαζί της αλλά ξεχνά ότι η Τουρκία επιδιώκει επίσης να ηγεμονεύσει σε όλο το Σουνιτικό Ισλάμ. Και όλη η Ευρώπη διαθέτει στους κόλπους της Σουνίτες Ισλαμιστές ο ρυθμός των γεννήσεων των οποίων είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν των δημογραφικά γηρασμένων γηγενών. Ενδέχεται ο Μακρόν να νομίζει ότι προβάλλοντας τα σκίτσα της Charlie Hebdo σε δημόσια κτήρια θα επιβάλλει την κουλτούρα της ανοχής στους ισλαμιστικούς πληθυσμούς της Γαλλίας αλλά αυτό δεν φτάνει.
Η Γαλλική Επανάσταση ορθά διατύπωσε το Ελευθερία – Ισότης – Αδελφότης. Όμως, όπως ο Αλφρέδος ο Μέγας δεν θα μπορούσε να κινητοποιήσει τους Αγγλοσάξωνες χωρίς Χριστό έναντι των παγανιστών έτσι και η ανεξιθρησκεία και το κοσμικό κράτος δεν μπορούν να εμπνεύσουν από μόνα τους τους Ευρωπαίους να αντισταθούν στο ακραίο Ισλάμ και την πολυπολιτισμικότητα. Υπό μία έννοια η Ελλάδα που στο Σύνταγμά της περιγράφει ως επικρατούσα θρησκεία αυτής της Aνατολικής Oρθόδοξης Eκκλησίας του Xριστού ευρίσκεται σε καλύτερη μοίρα. Οι εξελίξεις μετά τις αμερικανικές εκλογές θα έχουν συνέπειες είτε προς την μία κατεύθυνση είτε προς την αντίθετη. Το σκληρό διακύβευμα είναι αν μετά θα βρεθούμε σε ημέρες κατάρρευσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας αναζητώντας Αλφρέδους ή θα λάβουμε παράταση προσπαθώντας να αναστρέψουμε την παρακμή.
