Είναι πολύ λογικό η 17η Νοεμβρίου να εορτάζεται και από την Δεξιά και από την Αριστερά.

Η Αριστερά χάρις στο Πολυτεχνείο κέρδισε νέους “ήρωες”. Χάρις σ’ αυτό το γεγονός η εθνοπροδοτική παράταξη επανήλθε ξεπλυμένη από το εγκληματικό της παρελθόν, και πλασαρίστηκε πλέον ως θύμα. Συνδέθηκε εκ νέου με τους “λαϊκούς αγώνες”. Απέκτησε ηθικό πλεονέκτημα. Απέκτησε μια “δική της” γιορτή.

Δημιούργησε έναν “καμβά” πάνω στον οποίο ανέπτυξε το μεγαλύτερο ταλέντο της που δεν είναι άλλο από το ψέμα: 40 χρόνια διέσπειρε φήμες για εκατοντάδες νεκρούς, διέσπειρε την θέση πως το Πολυτεχνείο έριξε την “Χούντα”, πως τα “τανκς” του φασισμού γέμισαν με αίμα τα μάρμαρα του Μετσοβίου, ως ένα αντίθετο-αντισταθμιστικο αφήγημα από την πραγματικότητα που μέχρι τότε είχε βιώσει ο κόσμος κατά την Ουγγρική Άνοιξη του ’56 με τα 2.000 σοβιετικά άρματα και τους 2.500 νεκρούς, ή την Άνοιξη της Πράγας του ’68 στην Τσεχία, με εκατοντάδες νεκρούς και τραυματίες. ΑΥΤΟΣ ήταν ο σοβιετικός, κομμουνιστικός κόσμος ως τότε, κι όμως η Αριστερά εν Ελλάδι κατάφερε και όρθωσε το δικό της αφήγημα.

Όσο για την δόλια και σιχαμένη εθνοκτόνο Δεξιά, αυτή πήρε τη μερίδα του λέοντος. Μα… γιατί, θα αναρωτηθεί κανείς. Διότι έκτοτε πρωτίστως και σημαντικοτέρως έγινε (ξανά) ο κύριος και μοναδικός νόμιμος εκφραστής του πατριωτικού και εθνικού τόξου. Σκότωσε μονομιάς κάθε πολιτικό αντίζηλο στην διεκδίκηση των εθνικών θέσεων, ενώ κέρδισε μπόνους και μια επταετία ακόμη διακυβέρνησης, μέχρι να έρθει ο πασοκικός καρκίνος και η μόνιμη και ανεπιστρεπτί επιμόλυνση της χώρας από την νοητική, πολιτική και πνευματική παρακμή.

Το Πολυτεχνείο για την Δεξιά είναι ένας τόπος τον οποίο δεν αγγίζει μεν, αλλά τιμά δε, διότι πάνω σε αυτό το σκηνοθετημένο φιάσκο, δομήθηκε η επιστροφή της δια του φυτευτού (έκλεψε την νόμιμη σειρά του Κανελλοπούλου), απάτριδος, δοσίλογου, απόλεμου και φυγόστρατου ηγέτη της, άφησε “επιτέλους” πίσω της μια προδικτατορική 20ετία οικονομικών και εθνικών σκανδάλων, μία 20ετία απάτης και μειοδοσίας, που παραμονές της 21ης Απριλίου 1967 την είχαν πλέον φέρει σε δεύτερη πολιτική μοίρα.

• 
  Διαγραφή Σαμαρά
• 
  Θρίαμβος Τραμπ
• 
  Οχι, δεν είναι ο Δένδιας υπεύθυνος για την μείωση κυριαρχίας στο Αιγαίο – Είναι όλοι τους

Το Πολυτεχνείο είναι κοινός τόπος αθώωσης, εκ νέου νομιμοποίησης και θριάμβου για σύσσωμο το πολιτικό δημοκρατικό τόξο. Είναι η κολυμβήθρα του Σιλωάμ για ολόκληρο το μεταπολεμικό, πολιτικό σύστημα. Είναι μια συμπαιγνία εις βάρος του απλού λαού, εις βάρος του καταφρονημένου “νοικοκυραίου” τον οποίο αμφότερες παρατάξεις μισούν για τον δικό τους λόγο και αμφότερες επιτυχώς εκμεταλλεύονται.