Μας στέλνει ο Μιχάλης Δελλετέκος,
Ας ασχοληθούμε τώρα με την περίπτωση Αρσένη.
Βγήκε λοιπόν ο εκλεγμένος βολευτής και είπε ότι εφόσον είναι ντροπή (πως είπατε;) Να έχουμε φτωχούς γιατί να μην είναι ντροπή να έχουμε πλούσιους; Και μάλιστα πρότεινε ΓΙΑ ΑΡΧΗ κόφτη στα 100 χιλιάδες ευρώ. Έμφαση στο κομμάτι που λέει ΓΙΑ ΑΡΧΗ.
Κρίτωνα αγόρι(;) μου, [μπορεί να αυτοπροσδιορίζεσαι ως Subaru Impreza 10ετιας συγγνώμη που δεν γνωρίζω το κοινωνικό φύλο σου], τελικά τι δεν είναι ντροπή στον εγκέφαλό σου; Η φτώχεια είναι ντροπή λες, και ουσιαστικά προτείνεις κάτι που θα δημιουργήσει πολλαπλάσιους φτωχούς. Εγώ λέω πως ντροπή είναι ότι εσύ εκπροσωπείς δήθεν τους φτωχούς.
Άρα δύο είναι τα τινά: είτε θες περισσότερους φτωχούς και για αυτό προτείνεις “ελευθεριακές” πολιτικές που θα ζήλευε και ο Στάλιν, είτε δεν θες καθόλου φτωχούς και παίρνοντας τα όποια υπάρχοντα τους, να τους ωθήσεις στην μετανάστευση ή τον θάνατο. Όποτε αναθέσαμε σε κάποιον να διαμοιράσει πλούτο, απλά έκανε τη κλίκα του πλουσιότερη και τους άλλους φτωχότερους. Δεν είδα στον μεγάλο λιμό στη Κίνα κανένα ηγετικό στέλεχος του κόμματος να συμπεριληφθεί στους 40 εκατομμύρια νεκρούς που γενοκτόνησε δια της πείνας ο Μάο.
Ντροπή να είσαι πλούσιος, πάλι πρώτη φορά από σένα το ακούω. Εγώ νόμιζα ότι ως οπαδός του διαλεκτικού και ιστορικού υλισμού, ότι το μόνο πράγμα που σε ενδιέφερε ήταν τα χρήματα, καθώς πιστεύεις ότι αυτά διαμορφώνουν τα πάντα από εθνική ταυτότητα μέχρι κοινωνική οργάνωση. Φαντάζομαι ντρέπεσαι μαζί με τον εύπορο αρχηγό σου για την κατάντια του να είσαι μεγαλοαστός. Και μάλιστα πρέπει να ντρέπεσαι τόσο πολύ, που κανείς τα πάντα για να γίνεις ακτήμων, όπως για παράδειγμα να εκλεγείς στο κοινοβούλιο.
Διαβάζοντας δε, και τα “ενημερωτικά” σάιτ διαφόρων πολιτικών κατευθύνσεων, οι πιο επικριτικοί εξ αυτών χαρακτήρισαν τις δηλώσεις σου “στα όρια της ακρότητας”. Εφόσον ο κομμουνισμός αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του μεταπολιτευτικού “δημοκρατικού τόξου”, προφανώς και εσύ δεν είσαι ακραίος Κρίτωνα. Είσαι εντός ορίων, δεν πέρασες ακόμη στην αντίπερα όχθη, όπως αυτοί που κυνηγάς.
Το αστείο δε, είναι ότι στην ανεκτική τρίτη ελλαδική δημοκρατία μας, όπου η αριστερά κάνει κουμάντο στην κουλτούρα, και στα μίντια, η ανοχή είναι το μόνο που απουσιάζει. Άνθρωποι που μιξοκλαίγονταν για το πόσο άσχημα τους φέρθηκε το μεταπολεμικό ελληνικό κράτος και για την περιθωριοποίηση που βίωσαν, πλέον δεν έχουν κανένα πρόβλημα να σε αφήσουν να πεθάνεις. Δεν έχουν πρόβλημα με το να σε διαπομπεύουν στα κοινωνικά δίκτυα και να σε καταγγείλουν στον εργοδότη σου. Επειδή διαφωνείς αξίζεις κάθε είδους απαξίωσης και περιφρόνησης, ακόμα και το να πεθάνεις απ’ την πείνα γιατί κανείς δεν θα θέλει να σε προσλάβει. Αυτό θα πει λαοκρατία, που φώναζαν οι τότε “αρσένιδες” στις συγκεντρώσεις του Γεωργίου Παπανδρέου.
Αν θελήσετε ποτέ να φέρετε αριστερό σε δύσκολη θέση, απλά αναφέρετε μέσα στη πρόταση σας τις λέξεις αλήθεια, ευθύνη και συνέπειες…
Αν λοιπόν Κρίτωνα εσύ και το σινάφι σου, βγάλετε από τη μέση τους φτωχούς, τους πλούσιους, τους χριστιανούς, τους ομόφοβους, τους ξενόφοβους, τους άντρες, τους ιδιωτικούς υπαλλήλους, τους αστυνόμους, τους ανεμβολίαστους, τους μνημονιακούς, τους βενιζελικούς και τους αρνητές της κλιματικής αλλαγής, ποιος έχει σειρά μετά;
Αν για αρχή βάλεις κόφτη 100.000€ το χρόνο, πόσο γρήγορα λες θα βάλεις κόφτη στο 10ρικο;
Αν ξεμείνεις από αποδιοπομπαίους τράγους, ποιον θα ρίξεις την κιμαδομηχανή της θυματοποίησης, που βαφτίζεις πολιτική δράση, έπειτα;
Στη γαλλική επανάσταση που τόσο θαυμάζεις, στο τέλος το κεφάλι του Ροβεσπιέρου έκανε παρέα σε εκείνο του Λουδοβίκου. Και αυτή ήταν είναι και θα είναι η πολιτική παρακαταθήκη της αριστεράς. Διχόνοια, μίσος και εξαθλίωση.
Καθήκον κάθε ελεύθερου ανθρώπου είναι, άνθρωποι σαν εσένα Κρίτωνα Αρσένη, να επαγγέλλονται θηρευτές οχιάς σε τσίρκο ή πωλητές σανδαλιών σε υπαίθρια αγορά. Όχι πολιτευτές.
Γιατί προϋπόθεση για την “κοινωνική δικαιοσύνη” είναι να υπάρχει κοινωνία πρώτα.
