Ουδείς νουνεχής άνθρωπος πρόκειται να αρνηθεί ότι βιώνουμε μία δυστοπία, μία κατάσταση ολοκληρωτισμού και ελέγχου της σκέψης από την εξουσία. Στην παρούσα ανάλυση θα προσπαθήσουμε να δείξουμε τους μηχανισμούς με τους οποίους λειτουργεί η επιβολή στη σκέψη και τη συνείδηση του ανθρώπου και να καταλήξουμε στην αφετηρία από την οποία εκκινούν όσοι υπηρετούν με κάθε τρόπο αυτό το καθεστώς.
Η αφετηρία της ανάλυσής μας δεν θα μπορούσε να μην είναι η τρέχουσα υγειονομική τυραννία – χωρίς να μείνουμε μόνο εκεί –, η οποία κατέδειξε το πραγματικό πρόσωπο των φιλελεύθερων αστικών καθεστώτων της Δύσης, τα οποία αναγκαστικά απέβαλαν τα προσωπεία της ελευθερίας, της ισότητας και της αδελφότητας.
Ο τρόπος με τον οποίο επεβλήθη αυτή η τυραννία, πέραν των μέτρων, των απαγορεύσεων, των εκβιασμών και των υποχρεωτικών υγειονομικών πράξεων, ήταν με μία άκρως συντονισμένη προπαγάνδα από τους κύριους διαύλους της πληροφορίας, τα συστημικά ΜΜΕ, τα οποία γέμισαν πακτωλούς χρημάτων από τις κυβερνήσεις, αλλά και από τους θεσμούς του πολιτεύματος οι οποίοι ελέγχονται ή και εκπηγάζουν από το ίδιο το σύστημα.
Η απειλή είναι ωμή και χωρίς καμία κάλυψη· ή υιοθετείς απολύτως το αφήγημα της εξουσίας ή θα συντριβείς χωρίς έλεος με κάθε τρόπο και ασχέτως της θέσης την οποία κατέχεις. Δεν αρκεί δηλαδή να προβείς εκβιαστικά σε μία ιατρική πράξη, οφείλεις να θεωρείς όλους όσοι δεν το πράττουν ως ανεύθυνους και επικίνδυνους. Αν δεν το κάνεις αυτό, γίνεσαι αμέσως εχθρός της εξουσίας, κίνδυνος για την κοινωνία όπως ανερυθρίαστα δήλωσε ένας υπουργός της Ελληνικής Κυβέρνησης – το όνομά του δεν αξίζει ούτε να αναφερθεί – για όσους δεν προβαίνουν σε μία εκβιαστική ιατρική πράξη.
Προσοχή όμως, αυτή η υποταγή δεν απαιτείται μόνο στα υγειονομικά θέματα! Η διεθνής αυτή εξουσία απαιτεί – με αφορμή προφανώς τα γεγονότα της Ουκρανίας – να θεωρείς ως ήρωες και μαχητές για την ελευθερία αυτούς τους οποίους αυτή έχει χρίσει και αντιστοίχως ως απόλυτους εχθρούς σου αυτούς τους οποίους αυτή θεωρεί ότι είναι εχθροί της και ότι φταίνε επί παραδείγματι και για την καλπάζουσα ακρίβεια, την οποία οι ίδιες εξουσίες προκάλεσαν. Πρέπει δηλαδή κάθε φορά να αποδεικνύεις την πίστη σου και στην υποταγή σου στα κελεύσματα και τις επιθυμίες του συστήματος, αλλιώς κινδυνεύεις ανά πάσα στιγμή – όσο υποτακτικός και αν υπήρξες στο παρελθόν – να χρισθείς εχθρός του και να περιθωριοποιηθείς με κάθε τρόπο. Είναι μαθηματικά βέβαια ότι και στο μέλλον που θα προκύψει – και θα προκύψει – μία παρόμοια κατάσταση, η εξουσία αυτή θα λειτουργήσει κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο και θα απαιτήσει την ίδια ακριβώς υποταγή.
Πέραν όμως από τις όποιες επισημάνσεις, οφείλουμε να αναζητήσουμε και τους μηχανισμούς οι οποίοι λειτούργησαν ώστε να εγκαθιδρυθεί αυτή η τυραννία. Αυτό το οποίο λοιπόν παρατηρούμε είναι ότι η εξουσία πλέον προσδίδει στα κελεύσματά της ουσιαστικά μία μεταφυσική διάσταση. Αυτή όμως η μεταφυσική διάσταση δεν έχει αναφορά σε κάποια εκ Θεού παραδεδομένη διδασκαλία ούτε σε ένα πρόσωπο το οποίο περιβάλλεται με υπεράνθρωπη ισχύ και του οποίου η διδασκαλία είναι ιερή. Αντιθέτως, εδράζεται στην απόλυτη συγκέντρωση κοσμικής εξουσίας μέσω του χρήματος, του ελέγχου των κεντρικών διαύλων πληροφορίας, των θεσμών, της διανόησης, της επιστήμης αλλά και της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Έτσι λοιπόν το σύστημα αυτό φαντάζει ανίκητο και όποιος τολμήσει να το αμφισβητήσει υφίσταται τη συντριβή από αυτό όπως επί παραδείγματι έγινε στον Καναδά με την αυτοκινητοπομπή των φορτηγατζήδων.
Πώς όμως κοινωνίες όπως η ελληνική οι οποίες έχουν στο παρελθόν πολεμήσει την τυραννία αποδέχθηκαν τόσο εύκολα αυτόν τον ολοκληρωτισμό; Η απάντηση είναι ο σεκουλαρισμός, η εκκοσμίκευση, η οποία επικράτησε στις κοινωνίες είτε στον τρόπο ζωής είτε στη σκέψη. Αρχικά, η εκκοσμίκευση ξεκίνησε από τον τρόπο ζωής και ιδίως με τη μεγάλη ευημερία από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο κ.ε.· οι λαοί μάθαμε να ζούμε ωσάν να μην υπάρχει Θεός και μέλλουσα ζωή με αποτέλεσμα να απογυμνωθούμε σταδιακά από κάθε ηθικό σθένος για αντίσταση σε μία τέτοια τυραννία.
Έπειτα, αυτή η εκκοσμίκευση κατέλαβε και τη σκέψη η οποία πλέον εύκολα ελέγχεται από τις εξουσίες για τον εξής απλούστατο λόγο· όταν ο άνθρωπος δεν πιστεύει ότι υπάρχει Θεός ο οποίος κανονίζει τα ανθρώπινα πράγματα και κινεί τον ρουν της ιστορίας, όποιος συγκεντρώσει όλη την κοσμική ισχύ και εξουσία θα τον λατρέψει σαν έναν επίγειο θεό – αφού η ανάγκη τού θρησκεύεσθαι δεν έχει παύσει να υφίσταται ως αναπόσπαστο μέρος της φύσης του ανθρώπου – και έτσι τα κελεύσματά του και οι επιθυμίες του αμέσως αποκτούν ένα μεταφυσικό κύρος έστω και αν η αφετηρία τους είναι εξ ολοκλήρου κοσμική.
Πώς μπορούμε να αντισταθούμε σε αυτήν την τυραννία; Η απάντηση έρχεται από την ίδια την παραπάνω ανάλυση· αν παύσουμε και στη σκέψη αλλά και στον τρόπο ζωής να είμαστε άνθρωποι εκκοσμικευμένοι. Αν στραφούμε στην Ορθόδοξη Εκκλησία, στα Μυστήριά της και στον ένθεο τρόπο ζωής τον οποίο προτάσσει. Στη σκέψη προκειμένου να αποκαλύπτουμε και να αποκρούουμε τις πλάνες και τους εκβιασμούς αυτής της σατανικής εξουσίας, και στον τρόπο ζωής διότι, όσο αυτή η εξουσία εδραιώνεται και ισχυροποιείται, είναι αναπόφευκτο ότι θα έλθει η στιγμή κατά την οποία θα κληθούμε να πού με το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι κατά τον Καβάφη.
- Μητσοτάκης και Ανδρουλάκης
- Η Άνοδος των Πατριωτικών Κομμάτων στην Ευρώπη: Μια Νέα Εποχή Ελπίδας
- Η νεανική βία δεν αντιμετωπίζεται με εξοντωτικές ποινές
Από τη μία θα είναι η κοινωνική μας επιβίωσή, ακόμα και, βιολογική με τίμημα την απόλυτη υποταγή σε αυτό το τυραννικό καθεστώς· από την άλλη η πίστη στον Τριαδικό Θεό και η κοινωνία με αυτόν με τίμημα την απόλυτη περιθωριοποίηση ακόμα και τον βιολογικό θάνατο· τότε είναι ζήτημα πόσοι από εμάς – εμού συμπεριλαμβανομένου – θα έχουμε το ηθικό σθένος και τη δύναμη να κάνουμε τη σωστή επιλογή.
