Μέρος Α΄ – Υγειονομική Τυραννία

Με μία ομολογουμένως φιλοπερίεργη διάθεση παρακολούθησα την παρουσίαση του σχηματισμού με τίτλο «Εθνική Συμφωνία» από τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο. Η ανάλυση η οποία θα επακολουθήσει έχει ως στόχο να ιχνηλατήσει το κατά πόσον ο συγκεκριμένος σχηματισμός έχει στοιχεία ώστε να θεωρηθεί με οποιονδήποτε τρόπο «Πατριωτικός».

Για να μην κρατώ σε αγωνία αδίκως, εξαρχής ισχυρίζομαι ότι δεν ανήκει και θα το αποδείξω αποδομώντας συγκεκριμένες θέσεις οι οποίες εκφράσθηκαν κατά την παρουσίαση του σχηματισμού την Τρίτη 5 Απριλίου 2022 στην Αθήνα. Για να μην κουράσω τους αναγνώστες καθώς το άρθρο θα γίνει πολύ μακροσκελές, το πρώτο μέρος θα αναφερθεί στις θέσεις του για την υγειονομική τυραννία που υφιστάμεθα και στις οποίες αξίζει να σταθούμε με κριτικό τρόπο και εξετάζοντας εις βάθος τα επιχειρήματά του τα οποία, όπως θα καταδειχθεί παρακάτω, συνιστούν περισσότερο σοφίσματα και λιγότερο επιχειρήματα.

Πρώτα απ’ όλα, προτού γίνει καν η παρουσίαση, ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος σε συνέντευξή του λίγες ημέρες πριν, δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «Η Εθνική Συμφωνία ανακοινώνεται στις 5 Απριλίου που είναι η Παγκόσμια Ημέρα Συνείδησης». Προτού λοιπόν ανακοινωθεί ο σχηματισμός, ο κ. Μπογδάνος δίνει αμέσως ένα νεοεποχίτικο στίγμα αναφερόμενος σε μία «γιορτή» από αυτές που το διεθνές σύστημα με προεξάρχοντα τον ΟΗΕ καθιέρωσε για να καταργήσει τις θρησκευτικές γιορτές και να ενώσει έτσι τους λαούς του κόσμου κάτω από μία κοινή ομπρέλα πανθεϊσμού. Για έναν πιστό λοιπόν Χριστιανό Ορθόδοξο, η εξαγγελία δείχνει ότι έχει νεοταξικές αναφορές και ουδεμία ελληνοψυχία διαθέτει. Θα μπορούσε κάλλιστα να αναφερθεί στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή την οποία διανύουμε αλλά μάλλον το θεώρησε περιττό ένας άνθρωπος ο οποίος ζητεί την ψήφο και αυτών των ανθρώπων.

Ξεκινώντας την ανάλυση για τις θέσεις του για την υγειονομική τυραννία, να πω ότι και στο πρώτο μέρος καθώς και στο δεύτερο (ακόμα δεν γνωρίζω αν θα χρειαστεί και τρίτο) θα αναφερθώ σε σημεία της ομιλίας τα οποία είναι πέραν πάσης αμφισβήτησης και δεν εμπίπτουν σε πολιτική συζήτηση ιδεολογικού περιεχομένου.

Κατ’ αρχάς, στην ενότητα της ομιλίας του περί ισονομίας, αναφέρθηκε στα μέτρα τα οποία επεβλήθησαν στις εκκλησίες με απαγόρευση λιτανειών κλπ – τα οποία και ο ίδιος είχε στηρίξει ως βουλευτής της ΝΔ τότε – ενώ αντίστοιχα δεν τηρήθηκαν για την κούκλα της Αμάλ ή για τις παρελάσεις των κιναίδων. Αφού λοιπόν ο άνθρωπος αυτός συνεισέφερε στο να γυρίσουμε σε καταστάσεις οι οποίες παραπέμπουν στην Τουρκοκρατία, απλώς τον ενόχλησε η μη ολοκληρωτική τήρηση των μέτρων από την κυβέρνηση και όχι οι αποφάσεις που πήρε η κυβέρνηση καθ’ εαυτές τις οποίες και ο ίδιος στήριξε και ψήφισε.

Συνεχίζοντας σχετικά με την υγειονομική τυραννία και την εξ αυτής απορρέουσα υποχρεωτικότητα και τους εκβιασμούς – και εδώ είναι το σημαντικότερο μέρος του άρθρου –, αναφέρθηκε στο ότι δεν ψήφισε το πρόστιμο στους πολίτες άνω των εξήντα ετών, αποσιωπώντας πάντως το ότι είχε ψηφίσει να τεθούν οι υγειονομικοί σε αναστολή καθώς και όλους τους εκβιασμούς προς τους υγιείς πολίτες οι οποίοι συνιστούν έμμεση υποχρεωτικότητα, χρησιμοποιώντας ουσιαστικά ένα σόφισμα το οποίο μάλιστα οδηγεί σε επικίνδυνες ατραπούς· είπε χαρακτηριστικά ότι «για να φθάσουμε στο πρόστιμο, τα προηγούμενα μέτρα δεν απέδιδαν γιατί δεν περιφρουρήθηκαν». Πώς ακριβώς να περιφρουρηθεί κ. Μπογδάνε ο προηγούμενος εκβιασμός προς τους υγειονομικούς ή ο εκβιασμός για τα τεστ στην εργασία και οι απαγορεύσεις για τους κλειστούς χώρους; Η μόνη «περιφρούρηση» που μπορώ να φανταστώ είναι να μπαίνει μέσα η αστυνομία στο σπίτι και να αναγκάζει κάποιον να εμβολιασθεί με το ζόρι, αν μπορεί κάποιος να σκεφθεί κάτι διαφορετικό, ας μου το πει να το μάθω κι εγώ.

Έπειτα – και εδώ ζητώ την απόλυτη προσοχή του αναγνώστη – κάτι που σε μένα φαίνεται αντιφατικό και είναι και σκοτεινό, είπε χρησιμοποιώντας μάλιστα  και αιτιολογική πρόταση· «επειδή έκοψαν την κοινωνία σε ομάδες προνομιούχων και μη προνομιούχων ανθρώπων». Λέω ότι είναι σκοτεινό διότι αναφέρει πρότερον ότι δεν περιφρουρήθηκαν τα μέτρα ενώ φαίνεται να τα κατηγορεί για τον διχασμό που προκάλεσαν αφού ο σκοπός τους εξαρχής ήταν αυτός, να αποκλείσουν δηλαδή από δραστηριότητες ανθρώπους οι οποίοι αρνήθηκαν μία συγκεκριμένη ιατρική πράξη. Αν πάλι αναφέρεται – επαναλαμβάνω, είναι ασαφές – μόνο στα οριζόντια μέτρα τα οποία ελήφθησαν και δεν έχει αναφορά στους εκβιασμούς για ιατρικές πράξεις, τότε είναι ανέντιμος και δόλιος αφού με αυτήν την ασάφεια προσπαθεί να καλύψει την πρότερη στάση του και να μην αιτιολογήσει γιατί συνέργησε σε αυτές τις αποφάσεις· ο σκοπός υποθέτω είναι να μην προκαλέσει ολοκληρωτική ρήξη ούτε με τη μία ούτε με την άλλη πλευρά.

Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να το δηλώσει ρητά αλλιώς ισχύει ακέραιο για αυτόν το γνωστό ρητό της Αποκάλυψης· «Ὄφελον ψυχρὸς ἦς ἢ ζεστός. Οὕτως ὅτι χλιαρὸς εἶ, καὶ οὔτε ζεστὸς οὔτε ψυχρός, μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου». Για να μην θεωρήσει κάποιος ότι είμαι εγώ ανέντιμος, παραθέτω το βίντεο της ομιλίας και παραπέμπω συγκεκριμένα στο εικοστό πέμπτο λεπτό, ανάμεσα στα 24:14 και 24:58, ώστε να ακούσει κάποιος τι ακριβώς είπε ο κ. Μπογδάνος.

Ομολογώ ότι κατανάλωσα πολλή φαιά ουσία για να αποδομήσω επιχειρήματα ενός ανθρώπου που η δουλειά του είναι να κάνει ακριβώς αυτό, δηλαδή να μετέρχεται σοφισμάτων προκειμένου να προκαλέσει σύγχυση και να μην δώσει λόγο σε καμία πλευρά· ένα πράγμα όμως το οποίο απεχθάνομαι στη ζωή μου είναι να υποτιμούν τη νοημοσύνη μου και ως εκ τούτου θέλω την πονηριά και τη δολιότητα να τη φανερώνω σε όλο το μεγαλείο της.

Το συμπέρασμα το οποίο εξάγεται, είναι ότι ουσιαστικά πρόκειται για έναν έμμεσο απολογητή της πολιτικής της ΝΔ σε όλα τα μέτρα της υγειονομικής τυραννίας ασκώντας κριτική μόνο σε θέματα εφαρμογής τους. Εξαίρεση αποτελεί μόνο το πρόστιμο για τους άνω των εξήντα αλλά και εκεί με μία ρητορική η οποία προκαλεί – δεν θα ήθελα να πιστεύσω ότι γίνεται επί σκοπώ – σύγχυση και έχει μία ασάφεια η οποία καλύπτεται κάτω από την επικοινωνιακή εικόνα την οποία προφανώς ως έμπειρος δημοσιογράφος έχει καλλιεργήσει επιμελώς.

• 
  Διαγραφή Σαμαρά
• 
  Θρίαμβος Τραμπ
• 
  Οχι, δεν είναι ο Δένδιας υπεύθυνος για την μείωση κυριαρχίας στο Αιγαίο – Είναι όλοι τους

Στο δεύτερο μέρος του άρθρου θα αναφερθώ και σε άλλα σημεία της ομιλίας του τα οποία θεωρώ ότι χρήζουν αποδόμησης και ελπίζω να μην χρειαστεί τέτοια ανάλυση ώστε να υπάρξει και η ανάγκη τρίτου μέρους.