Η εκδίκηση της γυφτιάς.
Ημεδαπής και αλλοδαπής.
Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Κι εκεί που λες ότι θέλεις να περάσεις ήρεμα και ήσυχα Χριστούγεννα με την οικογένειά σου και τους αγαπημένους σου φίλους, σκάει η είδηση πριν περίπου ένα μήνα: Η είδηση που έλεγε ότι στη Θεσσαλονίκη, κάποιοι πεπειραμένοι αστυνομικοί καταδίωξαν έναν ανήλικο 16χρονο Ρομά που προσπάθησε να διαφύγει της σύλληψης, αφού δεν είχε πληρώσει το αντίτιμο των 20 ευρώ για τα καύσιμα που έβαλε στο αγροτικό αυτοκίνητο του πατέρα του.
Ο μικρός, πατέρας και ο ίδιος ενός 2χρονου αγοριού, έκανε την κλασσική κίνηση που έκανε και ο Νίκος ο Σαμπάνης. Ένας άλλος μακαρίτης Ρομά, 18χρονος, «οικογενειάρχης» κι αυτός με δύο παιδάκια, από τον Ασπρόπυργο, πριν από έναν χρόνο, όταν βρέθηκε να καταδιώκεται από αστυνομικούς στο Πέραμα, έχοντας στην κατοχή του κλεμμένο αυτοκίνητο. Προσπάθησε να εμβολίσει τα υπηρεσιακά οχήματα και να τραυματίσει ή ακόμη και να σκοτώσει τους αστυνομικούς.
Έτσι, και στις δύο περιπτώσεις, οι αστυνομικοί πυροβόλησαν σε αυτοάμυνα. Και οι σφαίρες που εξοστρακίστηκαν, αφαίρεσαν τη ζωή και από τους δύο Ρομά.
Μετά από 8 μέρες στην Εντατική, ο 16χρονος από έναν καταυλισμό της Θεσσαλονίκης, υπέκυψε στα τραύματά του.
Το τί επακολούθησε, το είδαμε στις οθόνες μας. Φωτιές, απειλές για θάνατο ενηλίκων και παιδιών ως αντίποινα. Από ανθρώπους που η λέξη “νομιμότητα” τους είναι παντελώς άγνωστη. Και δεν έχουν και κανέναν απολύτως φόβο, καθώς δε γνωρίζουν την αξία της ζωής, αν δεν είναι ζωή Ρομά.
Κάποιοι λένε ότι ο αστυνομικός κατέβηκε από το όχημά του, πήγε στο αγροτικό που οδηγούσε ο Ρομά, και τον πυροβόλησε εξ’επαφής στο κεφάλι. Κάτι που προφανώς δε συνέβη ποτέ, κρίνοντας από την τοποθεσία που βρέθηκε η μία από τις δύο σφαίρες που έφυγαν από το όπλο του έμπειρου αστυνομικού.
Κάποιοι άλλοι, θέλοντας να δικαιολογήσουν την πράξη της κλοπής προς τους βενζινοπώλες από τον 16χρονο Ρομά, υποστηρίζουν ότι είναι μια συνήθης πρακτική που συμβαίνει σε τέτοιες περιοχές με τέτοιους κατοίκους.
Και ότι κανονικά, θα έπρεπε να τον αφήσουν να φύγει, χωρίς να γίνει κάποια ιδιαίτερη φασαρία.
Εδώ βέβαια εγείρεται ένα ξεχωριστό ερώτημα με υποερωτήματα που κανείς ακόμη δεν έχει δώσει πειστικές απαντήσεις:
Γιατί χρειάστηκε να τηλεφωνήσει στο αστυνομικό τμήμα ο υπάλληλος του βενζινάδικου και να ζητήσει να μην καταδιωχθεί ο 16χρονος; Αφού οι αστυνομικοί ήταν κοντά τους και κάθονταν εκεί. Δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν μεταξύ τους για να μη συμβεί τίποτα; Από ποιόν και γιατί πήραν εντολές να δράσουν και να διακινδυνεύσουν τις ζωές όλων;
Εξάλλου, όπως συνεχίζουν να λένε αυτοί που καθημερινά χαϊδεύουν τα αυτιά του κάθε παραβατικού, έχουμε συνηθίσει αυτή τη μία μερίδα παραβατικών Ρομά, μια και όλη η ελληνική επικράτεια έχει γεμίσει τσιγγάνικους καταυλισμούς. Και μέσα στα τσαντίρια υπάρχουν όλων των ειδών τα κλοπιμαία. Τα περισσότερα, βέβαια, είναι κοσμήματα και άλλα τιμαλφή, που μπορούν να λιώσουν για να πιάσουν την τιμή του μετάλλου από το οποίο φτιάχτηκαν. Αλλά, σου λέει ο καθένας – που την έχει δει αυτόκλητος δικηγόρος αυτής της μερίδας ανθρώπων – ότι πρέπει να συνηθίσεις την κουλτούρα, τα ήθη και τα έθιμα ΚΑΙ αυτού του λαού. Και να υποχωρήσεις για να συμβιώσεις αρμονικά ΚΑΙ μαζί τους.
Κι επιπλέον, έχουν το θράσος και κλαίνε κάθε φορά για τη ζωή καθενός που αισθάνονται «δικό τους άνθρωπο» και που χάθηκε, και την κάνουν και σημαία. “Τον σκότωσαν για 20 ευρώ”, «Η ανθρώπινη ζωή μετρά για 20 ευρώ», διαβάζουμε και ακούμε παντού. Και κανένας από αυτούς που κλαίνε και οδύρονται δεν σκέφτεται [σ.σ: με τί μυαλό, άραγε;] ότι οι παραβατικές συμπεριφορές έχουν και βαριές συνέπειες που μπορεί να φτάσουν και στο θάνατο.
Απο την άλλη μεριά, βέβαια, οι υποστηρικτές αυτής της μερίδας παραβατικών ανθρώπων, θα χαίρονταν πάρα πολύ αν κάτω από τις ρόδες οποιουδήποτε αυτοκινήτου – κλεμμένου ή αγροτικού του πατέρα Ρομά – βρισκόταν και ψυχορραγούσε ένας αστυνομικός. “Μπάτσος”, όπως τον αποκαλούν περιπαικτικά. Και εύχονται κάθε μέρα την εξόντωση πολλών από αυτούς.
[Το ότι ουρλιάζουν σαν υστερικοί όταν δεν βρίσκουν «μπάτσους» να τους σώσουν από κάποια στραβή στη βάρδιά τους ή όταν οι «μπάτσοι» αργούν να φτάσουν στον τόπο του εγκλήματος, ίσως το αναλύσουμε σε άλλο κείμενο.]
Θέλουν διακαώς “έναν λιγότερο”. Γιατί προφανώς δεν πιστεύουν στην ασφάλεια και τη νομιμότητα. Τους αρέσει πάντα η αναρχία, η παρανομία και το μοίρασμα σε πράγματα που δεν τους ανήκουν.
Δεν μπορούν να διαχειριστούν το γεγονός πως για να αποφευχθεί ο, τιδήποτε άσχημο, οφείλουμε όλοι να είμαστε νομοταγείς.
Όλες αυτές οι σκέψεις μας, μάς γεννούν έναν καταιγισμό ερωτήσεων.
Ξεκινάμε:
Μα καλά, όταν μιλάνε αυτοί και οι υποστηρικτές τους, μιλάνε σοβαρά; Γιατί να είμαστε εμείς υποχρεωμένοι να συμβιώνουμε με μια μερίδα ανθρώπων που δεν έχουν κανένα σεβασμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ξένη περιουσία;
Γιατί να περιμένουμε να ενσωματωθούν ΚΑΙ αυτοί σε μια κοινωνία με νόμους που αποδεικνύουν έμπρακτα ότι δεν θέλουν; Και ότι το μόνο που θέλουν είναι να παραβατούν και να τη σκαπουλάρουν χωρίς επιπτώσεις;
Με τη δική μας κουλτούρα που τείνει να σβήσει, τί θα συμβεί; Γιατί δεν τη σέβεται κανείς; Γιατί της φορτώνουν όλα τα κρίματα εδώ και πολλά χρόνια, όπως «γυναικοκτονίες» και άλλα πολλά και άσχημα;
Και γιατί δεν καταλαβαίνουν το αυτονόητο; Ότι ένα κομμάτι κόπρανα, όσο μικρό κι αν είναι, μπορεί να χαλάσει ένα λίτρο γάλα;
Ποιός έκλαψε για το μικρό Μάριο, όταν το 2017 έχασε τη ζωή του από αδέσποτη σφαίρα στο κεφάλι, από ντουφεκιά η οποία έπεσε σε κάποιο γλέντι κάποιου Ρομά, μέσα στην τάξη του όταν έλεγε το ποίημά του;
Κανείς από αυτούς τους ευαίσθητους.
Έκλαψε κανείς όταν λαβώθηκε η μικρή Αλεξία το 2019 στη Βοιωτία, επίσης από αδέσποτη σφαίρα που προήλθε από παρακείμενο γλέντι Ρομά και έμεινε ανάπηρη κατά 95%;
Όχι.
Γι’ αυτό κι εμείς παλεύουμε να αναδείξουμε τις ανισότητες και τις επιλεκτικές ευαισθησίες που κατακλύζουν τον κόσμο, ο οποίος κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό χρησιμοποιεί το συναίσθημά του και κατά πολύ λιγότερο τη λογική του.
Ξέρουμε μετά βεβαιότητας ότι δυστυχώς είναι πολύ λίγοι οι “ημεδαποί” που θέλουν να ξεφύγουν από την παρανομία. Που θέλουν να σπουδάσουν και να είναι σύμφωνοι με το Νόμο. Και που θέλουν πραγματικά να ενσωματωθούν σε μια κοινωνία, χωρίς να συμπεριφέρονται νομαδικά.
Και μπορούμε να βάλουμε και στοίχημα για το ποιοί είναι οι “Έλληνες” που παρενόχλησαν σεξουαλικά και κατέληξαν να βιάσουν τον συμμαθητή τους σε σχολείο στο Ίλιον πριν λίγες ημέρες . Και βέβαια ποιές είναι οι “Ελληνίδες” που φρόντισαν να διαρρεύσει το υλικό της σεξουαλικής κακοποίησης και του βιασμού και σε άλλα κινητά. Γιατί ξέρουμε τί σημαίνει “ημεδαπός”. Και ποιός στ’ αλήθεια λέγεται έτσι.
Έχουν ταυτοποιηθεί 4 Ελληνοποιημένοι Αλβανοί, 2 Ρομά, και αυτοί που έχουν ήδη διαφύγει είναι ένας Βούλγαρος και ένας Αλβανός.
Μ΄αυτόν τον τρόπο, τα δύο θέματα συσχετίζονται.
- Την Kamala την προσέχει κανείς;
- Εσείς πόση Ματούλα φάγατε στη μάπα σήμερα;
- Παπάρα σε χωριάτικη σαλάτα
Το να αναφέρουμε κάτι ξανά για νομιμότητα και παραδειγματική τιμωρία παραβατών καθώς και των γονέων που τους άφησαν ανεξέλεγκτους , θα είναι σαν να κυνηγάμε χίμαιρες.
Το μόνο που μπορούμε να ευχηθούμε τώρα, περασμένα Χριστούγεννα, είναι να τα περάσατε όπως επιθυμούσατε.
Κι επίσης, να περάσετε το υπόλοιπο των ημερών το ίδιο.
