Ψηφίσατε;
Είχατε τη δυνατότητα να δώσετε το στίγμα σας;
Να εκφράσετε τη γνώμη σας;
Διότι αν απείχατε και πήγατε μόνο στην παραλία εκτοξεύοντας το νούμερο στο τεράστιο 60%, δώσατε το ελεύθερο στους άλλους που πήγαν, ώστε να διατηρηθούν τα πράγματα αναλλοίωτα.
Όπως τα ξέρετε και όπως -ίσως, ενδόμυχα – τα θέλετε.
Μας κάνουν πάρα πολύ μεγάλη εντύπωση οι γκρίνιες περί ανόδου της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην Ελλάδα, επειδή συγκεκριμένα κόμματα δεξιά της -κεντροαριστερής και αποδυναμωμένης πλέον- Νέας Δημοκρατίας μπήκαν στην Ευρωβουλή. Απορούμε για ποιά άνοδο της Ακροδεξιάς μιλούν, από τη στιγμή που οι 6 στους 10 που αδιαφόρησαν και απείχαν, έχουν σοβαρές αμφιβολίες για την ( εκάστοτε) εκλογική διαδικασία και το αδιάβλητό της.
Δεν υποχρεώθηκε κανείς να πάει να ψηφίσει. Πράγμα που μας δείχνει πως οι νόμοι μπορούν πολύ εύκολα να παρακαμφθούν ή και να καταστρατηγηθούν για χάρη ενός δικαιώματος πολύ πιο πάνω από το χρέος που έχουμε όλοι προς την Πατρίδα ως πολιτικά όντα.
Ζούμε εδώ και χρόνια σε μια τεράστια ισλαμοχαβούζα και το ξέρουμε. Μία ζούγκλα με ξύλο και θανάτους μεταξύ αιμοβόρων αλλοδαπών. Και ως Ευρωπαίοι, αλλά και ως Έλληνες. Το έχουν νιώσει στο πετσί τους ειδικά όσοι διαμένουν κοντά στο κέντρο της Αθήνας, όπου δεν πατάει Έλληνας ούτε για δείγμα. Και ο μοναδικός καημός είναι να μην ανέβει η Ακροδεξιά (και) στην Ελλάδα.
Το γελοίο του πράγματος είναι ότι αν ρωτήσεις κάποιον περαστικό «τί είναι Ακροδεξιά», είτε θα σου δώσει λανθασμένο ορισμό, είτε δε θα σου απαντήσει καθόλου.
Σας έχουμε νέα: Δεν ανεβαίνει, ούτε επικρατεί η Ακροδεξιά στην Ελλάδα. Σίγουρα τα έχετε μπλέξει. Αλλού στην Ευρώπη, ναι. Με τους αντίστοιχους πολιτικούς σχηματισμούς, που θέλουν να ισχυροποιήσουν τα σύνορα των χωρών τους. Έχει ανέβει, γιατί οι κώλοι έχουν σφίξει. Γιατί είδαν τη «γλύκα» και δε θέλουν άλλο. Δε θέλουν την Ευρώπη που κάποιοι υψηλά ιστάμενοι ευαγγελίζονται και που πάνε να μας μπουκώσουν σώνει και καλά. Το βλέπουμε κάθε μέρα στο εξωτερικό δελτίο ειδήσεων με τόσες σφαγές και μακελειά με θύματα αθώους πολίτες, από θυμωμένους «φιλοξενούμενους» συγκεκριμένης πολιτικής ιδεολογίας και θρησκείας. Που, παρεμπιπτόντως, έχουν σπίτια χωρίς να πληρώνουν ενοίκια και χωρίς να συνεισφέρουν στα πάγια έξοδα, εισπράττοντας πλουσιοπάροχα επιδόματα ανεργίας. Πρέπει λοιπόν κάτι να γίνει, ώστε να αντιστραφεί αυτό το κακό κλίμα. Δυστυχώς. Δύσκολοι καιροί, δύσκολες αποφάσεις.
Εδώ όμως, όχι. Δεν ανεβαίνει η Ακροδεξιά. Μάλλον φιμώνεται, στο όνομα του άκρατου δικαιωματισμού. Κι ας σταματήσουν τα ανόητα κλισέ, πριν εκνευριστούμε. Αν δεν εθελοτυφλούμε, βλέπουμε ποιος κάνει κουμάντο.
Κάνει κουμάντο οποιοσδήποτε άλλος, εκτός από τον ετεροφυλόφιλο, τον γηγενή έχοντας πίσω του πολλές γενιές, τον νομοταγή, τον φιλόπατρι Έλληνα. Αυτόν που δουλεύει για να ζει και ζει για να δουλεύει. Και να πληρώνει ακριβά τα πάντα. Όσα πληρώνονται και όσα δεν πληρώνονται. Χωρίς να παραπονιέται που του κλέβουν τα επιδόματα που θα έπρεπε να παίρνει σαν bonus παραγωγικότητας. Αυτόν που θέλει να πάει διακοπές σε ένα νησί το Πάσχα ή το καλοκαίρι, και το σκέφτεται διπλά και τριπλά.
Κάνει κουμάντο ο διεφθαρμένος δικαστής, που αφήνει ελεύθερο τον φυλακισμένο βιαστή και τον δολοφόνο, για να ξανακάνει έγκλημα σα να μη φυλακίστηκε ποτέ.
Κάνει κουμάντο ο διεφθαρμένος εφοριακός, ξαφρίζοντας τους χρηματικούς κόπους των πελατών του στα καλά καθούμενα. Ο εφοριακός που έχει παρασημοφορηθεί στο πρόσφατο παρελθόν από εν ενεργεία υφυπουργούς. Και σε συνεργασία με τον διεφθαρμένο δικαστή παραπάνω, αφήνεται ελεύθερος μετά από λίγο καιρό για να συνεχίσει το έργο του.
Κάνει κουμάντο ο έκφυλος ομοφυλόφιλος. Φανερός. Ή εν κρυπτώ, γιατί η αρσενική του αύρα κάνει εντύπωση στα κοριτσόπουλα, τα οποία μπορεί να χειριστεί όπως θέλει. Από υψηλά ιστάμενους σε εταιρείες, μέχρι τη showbiz και την τηλεόραση, μέχρι την καθημερινότητα, διαλύοντας πολυετείς σχέσεις ή γάμους με παιδιά και αρπάζοντας περιουσίες, έτσι για το βίτσιο. Και κάνοντας Prides κάθε τρεις και λίγο, επειδή αισθάνεται καταπιεσμένος εν έτει 2024, γιατί δεν μπορεί να επιδοθεί σε σεξουαλικές πράξεις στη μέση του δρόμου.
Δεν είναι τυχαίο που οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις και το «αν δεν κάνεις ό,τι σου λέω, (δεν) θα…» τείνουν να γίνουν κανονικότητα. Που βγαίνουν τραγουδάκια που λένε απροκάλυπτα: «Ερχόμαστε για τα παιδιά σας».
Δυστυχώς όμως, κάθε φορά, το μπαλλάκι πετιέται περίτεχνα στις «πατριαρχικές» οικογένειες που τα κάνουν όλα λάθος και γεμίζουν τους γύρω τους σωματικά και ψυχικά τραύματα.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που η πλύση εγκεφάλου περί ομοφυλοφιλίας μέσα από την εκπαιδευτική τηλεόραση και τα παιδικά προγράμματα ξεκινά από την ηλικία των 2 ετών που τα παιδιά αρχίζουν να εντυπώνουν εικόνες στο υποσυνείδητό τους.
Δεν είναι επίσης καθόλου τυχαίο που οι ομοφυλόφιλοι πέτυχαν να νομιμοποιηθεί ο γάμος τους, ώστε να μπορούν να τεκνοθετήσουν και να «πλάσουν» τις παιδικές ψυχές και συνειδήσεις όπως θέλουν.
Κάνει κουμάντο η κάθε μίσανδρη φεμινίστρια και εν δυνάμει ομοφυλόφιλη, που παραποιεί με το «έτσι θέλω» Εθνικά Σύμβολα που βάφτηκαν με αίμα για να είναι ελεύθερη να μας δείχνει το χαμηλό ΙQ της, που στοχοποιεί έναν ολόκληρο λαό για να έχει την απαραίτητη αληθοφάνεια το αφήγημά της, και που δεν έχει τους αδένες που χρειάζονται για να παραποιήσει αντίστοιχα Εθνικά Σύμβολα άλλων χωρών. Βλέπετε, αν χρειαστεί η μίσανδρη φεμινίστρια να αλλάξει τόπο διαμονής, θα αναγκαστεί να δηλώσει πίστη στη σημαία, στα ήθη και τα έθιμα της νέας της πατρίδας. Και υποταγή στον εθνικισμό και στα θέλω του άντρα που θα διαλέξει εκείνη για Πατριάρχη της.
Υπάρχουν και άλλα πολλά παραδείγματα σε πολλές εκφάνσεις της ζωής μας.
Για ποιά Ακροδεξιά μιλάτε, λοιπόν;
Δεν είναι Ακροδεξιά το να θέλουμε να προφυλαχτούμε εμείς και οι οικογένειές μας από κινδύνους θανάτου, κλοπής και βιασμού από δίποδα κατακάθια που τις περισσότερες φορές
εισέρχονται παράνομα στη χώρα. Κανείς δε λέει ότι δεν έχουμε κι εμείς τους δικούς μας εγκληματίες. Κάθε κοινωνία έχει και είχε παλαιόθεν τα «σάπια μήλα» της. Κι εμείς, αντί να τα απομονώσουμε μέχρι θανάτου γιατί είμαστε σίγουροι ότι δεν σωφρονίζονται, εισάγουμε «σάπια μήλα» από όλο τον κόσμο επειδή θέλουμε να είμαστε μέρος της «παγκοσμιοποίησης» και της «αδελφοσύνης των λαών».
Δεν είναι Ακροδεξιά το να θέλουμε να επιλέξουν τα παιδιά μας ποιό άτομο θα αγαπούν μόλις συνειδητοποιήσουν τα ίδια πώς νιώθουν, και σιγουρευτούν γι’ αυτό. Αντ’ αυτού όμως παρακολουθούμε έντρομοι τη λογική να βιάζεται ανελέητα στο όνομα μιας αρρωστημένης libido που θέλει να επιβληθεί σε αγνά και ανήλικα παιδάκια. Είτε μέσω Prides, είτε μέσω διαφημίσεων σε ώρες που παρακολουθούν.
Δεν είναι Ακροδεξιά το να έχουμε γκώσει από τον άκρατο δικαιωματισμό και να θέλουμε να επαναπροδιορίσουμε όρους και ρόλους όπως τους μαθαίναμε όταν μεγαλώναμε. Να θέλουμε να δούμε τη γυναίκα να αισθάνεται παραδοσιακή γυναίκα και να θέλει να προσφέρει αυτά που μπορεί στην οικογένειά της. Να θέλουμε να δούμε τον άνδρα να αισθάνεται παραδοσιακός άντρας. Να έχει ευθύνη για το σπίτι που έχει φτιάξει και προστασία τους ανθρώπους που έχει επιλέξει να βάλει μέσα. Και τα παιδιά να είναι ανέμελα, μέχρι να ενηλικιωθούν. Μα όχι ανεύθυνα.
Δεν είναι ομοφοβία και Ακροδεξιά όταν δε θέλουμε σαν 100 % παραδοσιακές γυναίκες να ενδώσουμε στις ορέξεις της γνωστής μας που θέλει να γίνει «φίλη» μας επειδή είμαστε η υγρή ονείρωξή της όταν κοιμάται τα βράδια. Το ίδιο ισχύει και για τους άντρες, που τις περισσότερες φορές έχουν πέραση στους gay όταν έχουν ήδη μία ετεροφυλοφιλική σχέση ή όταν έχουν ήδη δημιουργήσει μια οικογένεια.
Δεν είναι στη σφαίρα της Ακροδεξιάς να αισθανόμαστε περήφανοι για το χώμα στο οποίο γεννηθήκαμε. Και που θέλουμε να διατηρήσουμε τα ήθη και τα έθιμά μας, ώστε να περάσουν και στην επόμενη γενιά.
Αντίθετα, το να αισθάνεται κάποιος πληρότητα όταν υποτάσσεται στους Εθνικισμούς άλλων χωρών, έχει έναν ορισμό που θα τον αναλύσουμε σε κάποιο άλλο κείμενο. Όλα τα παραπάνω λοιπόν, εντάσσονται στην Κοινή Λογική και δεν έχουν καμία σχέση με τον φασισμό τον οποίον μας καταλογίζουν. Όμως, όπως έχουμε γράψει και σε παλαιότερο κείμενο, όσοι έχουν υπομονή με την ηλιθιότητα της woke ατζέντας καλούνται να δώσουν μάχη για να παραμείνουν λογικοί.
- Την Kamala την προσέχει κανείς;
- Εσείς πόση Ματούλα φάγατε στη μάπα σήμερα;
- Παπάρα σε χωριάτικη σαλάτα
Είμαστε εδώ και σας απλώνουμε το χέρι για να σας ανεβάσουμε ξανά στο στέρεο έδαφος το οποίο πατάμε πολύ γερά. Είναι δική σας η επιλογή. Χωρίς πίεση και χωρίς γκρίνια. Μόνο με επιχειρήματα που ανοίγουν καινούργιους ορίζοντες.
