Μετά από αρκετά χρόνια, μας απασχόλησε και πάλι η Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων.
Θέλετε πως είχαμε ακούσει ότι είναι η πρώτη Τελετή που θα γινόταν εκτός του Σταδίου; Θέλετε πως θα βλέπαμε τις ομάδες να παρελαύνουν μέσα σε πλοιάρια και βαρκούλες; Θέλετε πως περιμέναμε να δούμε το μουσικό μέρος; Ψηθήκαμε.
Εννοείται ότι δεν την παρακολουθήσαμε επισταμένα. Δεν είχαμε τον απαιτούμενο χρόνο. Το μέρος όμως που παρακολουθήσαμε, ήταν κάτι το ανεκδιήγητο για εμάς. Και λέμε «για εμάς», γιατί υπάρχουν και άνθρωποι που βρήκαν το όλο εγχείρημα φαντασμαγορικό, εντυπωσιακό, “συμπεριληπτικό” και λοιπά «όμορφα».
Μάλλον, το θέαμα τους «γαργάλησε» τα ιδιαίτερα ένστικτά τους…
Περί (ατομικής) ορέξεως ουδείς λόγος. Δεν επεμβαίνουμε και δεν κρίνουμε.
Ξέρουν, όμως, άραγε τί είδαν;
Ένα μείγμα που περιελάμβανε παιδικό πάρτυ, αποτυχημένο καρναβάλι, μια εσάνς από το 1980… Μια γενική αποτυχία. Στα πάντα.
Άσχημη και θολή εικόνα από το drone που το έπιανε η βροχή. Έκλαιγε και ο Θεός με αυτά που διαδραματίζονταν.
Πρόγραμμα βγαλμένο από τα βαριετέ και τα κλαμπ (γαλλικής «κουλτούρας»). Από γαλλική ιστορία, είδαμε μόνο το κομμένο κεφάλι της Μαρίας Αντουανέττας να άδει trademark γαλλικό επαναστατικό τραγούδι. Α! Και γυναίκες που συνεισέφεραν στον γαλλικό τρόπο ζωής και πολιτισμού, να αναδύονται από τον ποταμό εν είδη αγαλμάτων – ολογραμμάτων.
Τέλειο για τελετή έναρξης Eurovision. Ή καλύτερα για έναρξη Gay Pride. Τί το διαφορετικό θα δούμε, άραγε του χρόνου στα συγκεκριμένα θεάματα;
Πλοιάρια και βαρκούλες στα όρια των φουσκωτών, μέσα στα βρώμικα νερά του Σηκουάνα, να μεταφέρουν πολυπληθείς ή ολιγάριθμες ομάδες αθλητών. [Καλά, ο «Τιτανικός» των Η.Π.Α, το…κρουαζιερόπλοιο με τα άπειρα άτομα, άλλο πράγμα! Ασύγκριτο! Άλλο να σας το λέμε, και άλλο να το βλέπετε!]
Βεβαίως, μας έκανε τεράστια εντύπωση ότι συμμετέχουν χώρες εμπόλεμες όπως η Ουκρανία, το Ισραήλ και η Παλαιστίνη.
Είχαμε την ελπίδα ότι οι πόλεμοι θα σταματούσαν στο πνεύμα της συμφιλίωσης και του συλλογικού πνεύματος των Αγώνων. [Ώπα! Μάλλον ξεχάσαμε ότι σε ΑΥΤΟΥΣ τους Αγώνες, όλα είναι πρωτόγνωρα!]
Οι μισοί αθλητές αρρώστησαν από τη βροχή που έπεφτε από το μεσημέρι. Και όσοι δεν αρρώστησαν, είναι για να πάνε κατ’ ευθείαν στο Survivor.
Σχεδόν όλη η Ελλάδα να περιμένει να δει τον σημαιοφόρο Giannis στο ηγετικό πλοιάριο, και οι Γάλλοι οπερατέρ να χάνουν τα πλάνα, και τελικά να μην τον βλέπει κανείς.
Μίλησαν για συμπερίληψη, ξεχνώντας να συμπεριλάβουν τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο πριν από τον Ολυμπιακό Ύμνο. Ήτοι, κανένας σεβασμός για το Ελληνικό Ολυμπιακό Ιδεώδες. Στο οποίο είχαν βασιστεί οι πρότεροι Αγώνες.
Ο Καβαλλάρης της Αποκάλυψης, έτρεχε, έτρεχε, έτρεχε… Κι όλο στο ίδιο σημείο βρισκότανε. Όποιος είχε ψιλοκοιμηθεί από τη βαρεμάρα, όταν ξύπνησε, νόμιζε ότι είχε σταματήσει η μετάδοση.
Όλο το αδελφάτο, όλοι οι κατά γέννησιν άρρενες που όμως αισθάνονται γυναίκες και λιμπίζονται αποκλειστικά straight άντρες, όλα τα κατά γέννησιν θήλεα που αισθάνονται άντρες και ορέγονται αποκλειστικά straight γυναίκες, και όλα τα ανήλικα παιδιά που πιέζονται να αυτοπροσδιοριστούν, όλος αυτός ο συρφετός παρέλασε σε μια αυτοσχέδια επίδειξη μόδας.
Κάποια στιγμή, «τσιμπήσαμε» και τα γεννητικά όργανα ενός χορευτή. Που ήταν σε κοινή θέα, με ένα τρυπημένο καλσόν να τα καλύπτει (κατ’ ευφημισμόν η λέξη).
Μετά, βέβαια, μας είπαν πως τα μάτια μας δεν είδαν αυτό που είδαν. Αυτό που είδαμε, μας είπαν, ήταν ένα απλό, σκισμένο καλσόν.
Τονίζουμε ξανά πώς ήταν παρόντα ανήλικα παιδιά.
Αλλά το κερασάκι στην τούρτα ήταν ο εμπαιγμός της Χριστιανοσύνης. Ένας woke, ένας κοροϊδευτικός Μυστικός Δείπνος, που τα είχε όλα: Χωροταξία, αριθμό συμμετεχόντων, μια χοντρή λεσβία που και καλά ήταν DJ και είχε επιμεληθεί τη μουσική της βραδιάς, να παριστάνει το Χριστό. Και για να μας αποτελειώσουν εμάς τους πιστούς, βάλαν μπροστά από το τραπέζι ένα μπλε Στρουμφάκι που ήταν γυμνό και που υποτίθεται ότι παρίστανε τον θεό Διόνυσο.
Τον έβαλαν, που λέτε, σε μια πιατέλα με φρουτάκια γύρω- γύρω, υποννοώντας ότι το επιδόρπιο, το γλυκό, είναι…οι όρχεις του!
Κι αφού κίνησαν τη δημόσια αιδώ, και κορόιδεψαν το θρησκευτικό αίσθημα των 2,5 δισεκατομμυρίων Χριστιανών ανά τον κόσμο με περίσσιο θάρρος και κομπασμό, τους περιέλαβε η Καθολική Εκκλησία.
Πού τους πονεί και πού τους σφάζει, φίλοι μας. Αρχίσανε τις συγγνώμες. Κατέβασαν το βίντεο από το YouTube. Και τάχα, δεν ήταν ο Μυστικός Δείπνος αλλά το Συμπόσιο των Θεών.
Και το προοδευτικό μας (και πρωτίστως άθεο) lobby, μας σπάει τα νεύρα επίτηδες. Όπως πάντα.
«Δεν ξέρετε από Τέχνη, άνιωθοι!»
Γιατί; Εσείς, οι προοδευτικάτοι, ξέρετε ποιός αντιγράφει ποιόν, και πότε;
Και πότε κοροϊδέψατε κάποια άλλη θρησκεία χωρίς να χάσετε τα κεφάλια σας ή χωρίς να βουτήξετε στο κενό από κάποια ταράτσα;
Εν κατακλείδι: Πάλι καλά που το 2004 ο Παπαιωάννου έσωσε την κατάσταση και η τελετή έναρξης της Αθήνας είναι για πολλούς σημείο αναφοράς, και πάλι καλά που αυτή η τελετή έναρξης δεν έγινε στην Αθήνα, γιατί θα μας είχε πνίξει ο … Κηφισσός!
Ελπίζουμε οι ξενολάγνοι (που όλοι στο εξωτερικό κάνουν τα πάντα χωρίς ψεγάδι), να βγάλουν τα ροζ γυαλιά από τα μάτια τους. Και να καταλάβουν ότι ακόμη και στο εξωτερικό υπάρχουν αρκετοί κακοί «καλλιτέχνες», χωρίς αισθητική, που απλά θεοποιούνται χωρίς ιδιαίτερο λόγο.
Η παρουσία της εκθαμβωτικής και ανυπέρβλητης Celine Dion δεν ήταν αρκετή για να σώσει την παρτίδα. Παρ’ όλα ταύτα, ήταν το μόνο πράγμα που μας ένωσε όλους, καθώς κανένας δεν είχε να πει κακό λόγο γι’ αυτήν.
Και προφανέστατα, αφού όλο αυτό το άσχημο συνονθύλευμα –πλην της Celine Dion- ΑΡΕΣΕ στους Γάλλους, τους Γαλλοτραφείς, τους Γαλλόφιλους και το υπόλοιπο woke προοδευτικάτο, δεν πειράζει.
Ας ΜΗΝ ΑΡΕΣΕΙ στον υπόλοιπο κόσμο.
[Μήπως μίλησε κανείς για τοπικισμό και Εθνικισμό, ή μας φάνηκε;]
- Την Kamala την προσέχει κανείς;
- Εσείς πόση Ματούλα φάγατε στη μάπα σήμερα;
- Παπάρα σε χωριάτικη σαλάτα
Δεν τρέφουμε μεγάλες ελπίδες για το τί θα δούμε στην Τελετή Λήξης. Μπορεί να είναι ακόμη πιο άσχημη και ακαλαίσθητη. Το καλό είναι ότι αυτούς τους αγώνες θα τους αφήσουμε γρήγορα πίσω μας κρατώντας μόνο τα μετάλλια που ανεβάζουν το Ελληνικό Αθλητικό Ιδεώδες.
Πείτε το βίτσιο, αν θέλετε, αλλά τώρα, επιβάλλεται (για εμάς που σχολιάζουμε, τουλάχιστον) να ρίξουμε και μια ματιά στην Τελετή Λήξης των χειρότερων Αγώνων από καταβολής κόσμου. Κατά γενική ομολογία.
