Ορθοπολιτική ολιγαρχία αντί για Δημοκρατία

…και πολύ σας είναι

Ορθοπολιτική ολιγαρχία αντί για Δημοκρατία… και πολύ σας είναι, μικροαστικοί και συντηρητικοί Έλληνες-Ευρωπαίοι! Για πόσο όμως; Μήπως το επίπλαστο αυτό πολίτευμα δύει οσονούπω;

«Χαλάρωσε, κοριτσάκι μου, άραξε την πέτσα σου… Δημοκρατία έχουμε», μου είπε ο συνομιλητής και συνεργάτης μου. Φύσηξε τον καπνό από το τσιγάρο του. Ευτυχώς, όχι προς το πρόσωπό μου. Άφησε το τσιγάρο στο τασάκι.

Κάρφωσα τα μάτια μου επάνω στο τσιγάρο. Προσπάθησα να συγκρατήσω τα νεύρα μου. Δεν ξέρω αν σας το έχω πει, αλλά όταν κάποιος μου λέει ότι έχουμε Δημοκρατία, το φρύδι μου αποκτά δικό του μυαλό.

Σηκώνεται αυτόματα.

Σαν το βαμμένο και σχεδόν ανύπαρκτο φρύδι της φεμινίστριας ξινέγκλως όταν της λες ότι κάθε Κυριακή πας Εκκλησία για να κοινωνήσεις και να πάρεις αντίδωρο από το χέρι του παπά που σε ξέρει από παιδί στο Κατηχητικό και το συσσίτιο για τους απόρους, ενώ εκείνη περιμένει να της πεις ότι είσαι vegan και ότι λατρεύεις τον Χαιρετισμό στον Ήλιο.

Μα, ποιά Δημοκρατία ευαγγελίζεστε; Ποιά Δημοκρατία κλείνει το στόμα στην πλειονότητα και κάνει τα χατήρια σε όλες τις full συναισθηματικές και (με γεωμετρική πρόοδο) αυξανόμενες «ευπαθείς» μειονότητες, μην τυχόν και τους χάσει από πελάτες – ψηφοφόρους; Ποιά Δημοκρατία αφήνει τους γηγενείς πολίτες της εκτεθειμένους σε όλων των ειδών τους κινδύνους, μοιράζοντας διάφορα επιδόματα της πείνας; Ποιά Δημοκρατία βαφτίζει «Ναζί» έναν μικρό, αλλά λογικά σκεπτόμενο πληθυσμό της;

Γιατί πρέπει να ακούμε όλη μέρα και κάθε μέρα για το πάθος του Μήτσου και του Τάκη, που ΠΡΕΠΕΙ σώνει και καλά να επισφραγιστεί με γάμο και παιδιά (κυρίως αγόρια);

Γιατί πρέπει να παρακολουθήσουμε όλη μέρα και κάθε μέρα όλο το ιστορικό; Που ειρήσθω εν παρόδω, ξεκίνησε από το «Εμείς θέλουμε μόνο να ζήσουμε τον έρωτά μας, μη μας εμποδίζετε, μη σας νοιάζει τί κάνουμε στο κρεβάτι μας» και τώρα έχει φτάσει στο «κοιτάξτε μας πώς συνευρισκόμαστε στα έδρανα της Γερουσίας σας, μη μας μέμφεστε επειδή απλώς αγαπάμε» (a l’ americaine).

Το ίδιο βέβαια συμβαίνει με τη Μπία και τη Σούλα. Που θέλουν κι αυτές να επισφραγίσουν το πάθος τους με έναν γάμο και ένα ή δύο κοριτσάκια…

Τα ζευγάρια ομοφυλόφιλων γυναικών δεν αναφέρονται συχνά. Ίσως επειδή – οπτικά- η μία μοιάζει στον Μήτσο και η άλλη μοιάζει στον Τάκη…

Όπως μπορούμε όλοι να καταλάβουμε, τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια δεν αντιτίθενται στο θεσμό του γάμου. Δεν είναι ο γάμος που βρίζουν σαν αναχρονιστικό και πατριαρχικό κατάλοιπο. Αλλιώς, θα τους υπερκάλυπτε το σύμφωνο συμβίωσης που υπάρχει ήδη. Μια χαρά θέλουν να παντρευτούν. Απλώς, θέλουν να σπάσουν τα παραδοσιακά ζευγάρια.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο που βγάζουν φλύκταινες όταν βλέπουν μια συντηρητική και δεμένη οικογένεια, και που οι πιο πολλοί λιγουρεύονται να περάσουν νύχτες πάθους με τον straight παντρεμένο μήπως και του αλλάξουν τα γούστα. Γιατί αυτό, το θεωρούν μια μικρή τους νίκη. Ένα προσωπικό τους επίτευγμα για το οποίο νιώθουν ότι μπορούν να είναι πραγματικά υπερήφανοι.

[Ίσως αυτό να εξηγεί πολλά περισσότερα από όσα φανταζόμαστε, όσον αφορά τις δολοφονίες ή τα θανάσιμα ατυχήματα αντρών που κρύβονται περίτεχνα κάτω από το χαλί…Όσο λιγότεροι αυτοί που δεν τους υποστηρίζουν ή που δεν τους κάθονται, τόσο καλύτερα…]

Και φτάσαμε στην αρχή του 2024, να προσπαθούν να μας κάνουν πλύση εγκεφάλου στελέχη της παρούσας Κυβέρνησης (από τον Κυρανάκη, μέχρι τον Άδωνη – που κάποτε εμφανιζόταν ως υπερδεξιός και φανατικός πολέμιος όλων αυτών-), ώστε να περάσει ως νόμος του Κράτους ο γάμος των ομοφυλοφίλων και η «τεκνοθεσία».

Ήδη τα τηλεοπτικά κανάλια ασχολούνται σχεδόν όλο το 24ωρο με αυτό. Ήδη κάποιοι θιασώτες αυτής της νοσηρής πλύσης εγκεφάλου που επιχειρείται, μας λένε περιχαρείς ότι ετοιμάζουν το γάμο τους στη Μύκονο. Ή ότι έχουν να γίνουν πολλές προτάσεις γάμου. Χωρίς να έχει ψηφιστεί ακόμη το νομοσχέδιο. Μάλλον όμως είναι σίγουροι πώς με το κατάλληλο… μασάζ (βλ. πλύση εγκεφάλου) θα ψηφιστεί. Κάπου το Μάρτιο.

Και κάποιοι που θέλουν διακαώς και παιδιά με αυτήν την διαδικασία, μας λένε ότι τα «ομόφυλα» ζευγάρια (αλλάζουν και τις λέξεις σε μια προσπάθεια να περάσουν τα θέλω τους πιο απαλά στην ελληνική «συντηρητική» κοινωνία), θα δώσουν μόνο αγάπη στα παιδιά.

Κατ’ αρχάς, ζει ένα σπιτικό μόνο με αγάπη; Πόσα και πόσα σπιτικά δεν έχουν διαλυθεί όταν η αγάπη δεν έφυγε από το παράθυρο, επειδή μπήκε η φτώχεια από την πόρτα;

Αν και κάτι μου λέει πώς ξέρω ήδη τί είδους αγάπη θέλετε να δώσετε στα παιδιά και πόσο θέλετε να τα παραδώσετε ολοκληρωμένα στην κοινωνία… Ειδικά τα αγόρια.

Ας μη συνεχίσω με τα υπόλοιπα που θέλει και δε θέλει ένα παιδί…

Δεν ασχολείται κανείς με την ακρίβεια και την εγκληματικότητα από αποβράσματα της κοινωνίας. Περπατάς στο δρόμο και κινδυνεύεις να βρεθείς τραυματισμένος ή δολοφονημένος.

Η Αστυνομία όταν δεν κοιμάται τον ύπνο του δικαίου, κάνει συλλήψεις για τα μάτια του κόσμου. Λίγο μετά, τους αφήνει ελεύθερους.  Ό,τι βλέπουμε γύρω μας – ειδικά από την Αστυνομία- είναι απλά «μπαλώματα», που σπάνε με το επόμενο πιο μεγάλο κύμα ανομίας. Και όσο πιο μεγάλο το επόμενο κύμα ανομίας, τόσο πιο φρικιαστικά τα αποτελέσματά του.

Influencers της κακιάς ώρας έχουν επιστρατευτεί για να μας πείσουν ότι αν δεν υπήρχαν οι «κακοί άντρες με το «λευκό προνόμιο», οι γυναίκες δε θα χρειαζόμασταν προστασία γιατί δε θα κινδυνεύαμε από κανέναν.

Υποθέτω λοιπόν με το φτωχό μου μυαλουδάκι ότι αυτές θα τα κατάφερναν υπέροχα χωρίς την αντρική βοήθεια. Να κρεμάσουν κουρτίνες, να φτιάξουν τα ηλεκτρολογικά και τα υδραυλικά, να μην καταρρεύσουν ψυχολογικά και σωματικά σε μια ληστεία, σε μια φωτιά, μια πλημμύρα ή ένα σεισμό.

Και το αστείο της υπόθεσης είναι ότι σχεδόν όλες έχουν γίνει μητέρες. Από τους συζύγους τους.

Δε θα μπορέσω να καταλάβω ποτέ αν αυτές οι συγκεκριμένες -εν προκειμένω- νιώθουν ασφάλεια στη θέα ενός μαχαιριού που κρατά ένας Ρομά ή ένας υποσαχάριος.

Να μου πεις, αυτές δεν έχουν δει Ρομά και υποσαχάριο ούτε σε 100 χιλιόμετρα από τις βίλλες που μένουν. Και δίκιο θα έχεις.

Και καλά, το Κράτος ξέρουμε ότι θα γίνει προτεκτοράτο των ξένων Ευρωπαίων και των φιλοξενούμενών τους, εκτελώντας πιστά τις εντολές των ανωτέρων από τις Βρυξέλλες. Εντολές που μας αναγκάζουν -είτε θέλουμε είτε όχι – να ασχοληθούμε με «γυναικοκτονίες», και gay γάμους και παιδιά. Οι Βρυξέλλες πάλι, έχουν βάλει στοίχημα να αλλοιώσουν τον πληθυσμό της Ευρώπης εισάγοντας ορδές και εσμούς πληθυσμών από τον Τρίτο Κόσμο.

Για το τί θα γίνει με το Έθνος, τη συρρίκνωσή του, και την αντικατάστασή του, θα πρέπει να ανοίξει μια άλλη συζήτηση και να τα πούμε εκεί.

Μέχρι τότε, συνεχίστε εσείς οι woke να κλαίτε για «γυναικοκτονίες» εξισώνοντας τη ζωή της γυναίκας με τη διάρκεια χρήσης ενός άψυχου πράγματος, ή τη ζωή ενός προβάτου, ενός γαϊδουριού ή ενός αλόγου.

Να αφορίζετε τους Έλληνες άντρες επειδή δήθεν είναι «γυναικοκτόνοι» και να λέτε ότι είναι όλοι «Έλληνες ΧριστιανοΤαλιμπάν Π. Θ. Ο», χωρίς να δίνετε δεκάρα για το αν έχουν τα χιλιάδες κρυφά ανώμαλα βίτσια ή αν είναι ελληνοποιημένοι κακοποιοί 40 χρόνια.

Να σκούζετε δήθεν για θεοκρατικά καθεστώτα, για το ότι γίναμε Ιράν, ενώ εσείς οι ίδιοι φτιάχνετε σιγά – σιγά ένα θεοκρατικό μουσουλμανικό προτεκτοράτο.

Να χειροκροτάτε μια τυχάρπαστη Λαλέ που ζει στη Ν.Υόρκη – και που τη βαφτίσατε Ελληνίδα ενώ είναι Αραβο-Τουρκάλα- την ώρα που βάφει την ιερή μας Σημαία ροζ για να στοχοποιήσει έναν ολόκληρο λαό ως «γυναικοκτόνους». Και μάλιστα, όταν στις πατρίδες της γίνονται τα ίδια και χειρότερα. Την ιερή μας Σημαία, που βάφτηκε κόκκινη από το αίμα των προγόνων μας. Για να είμαστε εμείς τώρα εδώ. Και δε σας περνάει καν από το μυαλό ότι μπορεί να είναι βαλτή για να συμβάλλει περισσότερο στη διάλυση του κοινωνικού μας ιστού.

Τελικά, ίσως το θεοκρατικό μουσουλμανικό προτεκτοράτο που μας ετοιμάζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, να είναι μία λύση. Τέλος οι γάμοι των ομοφυλοφίλων, τέλος οι τεκνοθεσίες, τέλος τα gay prides, τέλος τα “my body my choice”.

Γενικά, δε θα υπάρχει επιλογή. Θα ψάχνουμε όλοι τρόπους να σώσουμε τις ζωές μας.

Σίγουρα, οι πιο τυχεροί ή τυχερές από εσάς που τώρα μάχεστε για τα δικαιώματά σας, ίσως καταλήξετε είτε παιδομηχανές με μπούργκες για χάρη του Αλλάχ, είτε γιουσουφάκια.

Αλλά ούτως ή άλλως δε σας νοιάζει, γιατί εσείς τον δικό μας Θεό τον έχετε γραμμένο εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι ένα σημείο εκεί πίσω. Κάτω από τη μέση σας… Και πώς θα το «γεμίσετε». Και όποιος άλλος θεός σας δείξει το πώς, αυτόν θα λατρέψετε. Χωρίς δισταγμό.

Και οι μόνοι που ΔΕ θα φταίμε, θα είμαστε εμείς. Οι συντηρητικοί νοικοκυραίοι. Που δεν ενοχλούμε κανέναν. Που τιμάμε το φύλο μας και δε θέλουμε να το αλλάξουμε με το ζόρι. Που δε βλέπουμε ποτέ ερωτικά το ίδιο φύλο ή τα παιδιά. Που απλά, κοιτάζαμε (και εξακολουθούμε να κοιτάζουμε) τα του οίκου μας. Που απλά κοιτάζουμε να βγάλουμε στην κοινωνία ευτυχισμένους, λογικούς και με συνείδηση απογόνους.

Εμείς προειδοποιήσαμε. Εσείς μας αγνοήσατε επιδεικτικά. Ας προσέχατε.

Για δες εδώ

Μπορεί να σε ενδιαφέρει

Είμαστε

ΠΑΝΤΟΥ