Οχι, δεν είναι ο Δένδιας υπεύθυνος για την μείωση κυριαρχίας στο Αιγαίο – Είναι όλοι τους

Οι κίνδυνοι έχουν αυξηθεί

Δεν συμφωνώ με την δήλωση του ΠΑΣΟΚ. Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας δεν είναι υπεύθυνος για την μείωση κυριαρχίας στο Αιγαίο. Αυτή οφείλεται συνολικά, σε όλες τις παρελθούσες κυβερνήσεις και συλλογικά στην νυν, δια ενός πλήθους ενεργειών, ή παραλείψεων. Ο ΥΠΑΜ είναι απλώς διαχειριστής κονδυλίων και αναδιανεμητής πόρων προς εξοπλισμό των ΕΔ και καλής λειτουργίας αυτών. Επ’ αυτών κρίνεται.

Και κρίνονται βεβαίως επί του παρόντος οι εξαγγελίες του περί αναδιαρθρώσεως των ακινήτων δομών των χερσαίων δυνάμεων, και ειδικά τα Στρατόπεδα με την δραστική μείωση αυτών (περίπου 15%). Όμως πριν αναφερθώ σε αυτά, δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ, πρωτίστως με ποια αφορμή ο ΥΠΑΜ βρίσκεται θεσμικά σε μια συνάντηση των Ρόταρυ, και δευτερευόντως γιατί εξαγγέλλει τους εν λόγω προγραμματισμούς πρώτα εκεί, πριν καλά καλά αναφερθούν στο Κοινοβούλιο; Θεωρώ πως είναι ατόπημα.

Τώρα, στην επιχειρηματολογία του, ουσιαστικά προβάλλεται ως επιχειρηματολογία για την σύμπτυξη μονάδων, η εξοικονόμηση πόρων. Είναι ένα επιχείρημα που εκ πρώτης ακροάσεως κερδίζει την συζήτηση.

Σε δεύτερη ανάλυση όμως, δεν έχουν απαντηθεί χρονίζοντα ερωτήματα όπως για παράδειγμα γιατί ακόμα δεν έχουν συστεγαστεί μονάδες με οργανική σχέση μεταξύ τους, όπως οι Πεζοναύτες με τα μεταγωγικά, ή γιατί τίθενται σε προτεραιότητα διάλυσης δομές που έχουν να κάνουν με την λειτουργία του στρατού (στρατόπεδα/υπηρεσίες) σε σχέση με δομές που έχουν κοινωνικό πρόσημο, όπως πχ τα Κέντρα Αναπληρώσεως Απωλειών Υγείας (ΚΑΑΥ), των οποίων η πρωταρχική λειτουργία είναι η αποκατάσταση της σωματικής και ψυχικής υγείας των μελών των Ενόπλων Δυνάμεων, που έχουν μετατραπεί εξ ολοκλήρου πλέον σε παραθεριστικά ιδρύματα, καθώς εξέλιπε ο αρχικός λόγος, ένεκα απουσίας στρατιωτικών επιχειρήσεων, απωλειών και τραυματισμών.

Όμως, η βασικότερη ένσταση για τον αφανισμό του 15% των υποδομών στρατοπεδίας του Ελληνικού Στρατού είναι πως αυτές οι εγκαταστάσεις δημιουργήθηκαν κατά κύριο λόγο σε μια εποχή όπου η Ελλάς αντιμετώπιζε εσωτερικούς κινδύνους από την φιλοκομμουνιστική Στάση, και αν και παρήλθαν σχεδόν 70 χρόνια, η Ελλάς αντιμετωπίζει ξανά σοβαρό εσωτερικό κίνδυνο, ένεκα άλλων παραγόντων και αιτιών σήμερα.

Όμως, εκτός από τους εσωτερικούς κινδύνους, πλέον έχουν αυξηθεί και οι εξωτερικοί κίνδυνοι καθώς ο εχθρός έχει αυξήσει εκθετικά τις ικανότητές του να επιφέρει πλήγματα σε χερσαίες σταθερές εγκαταστάσεις, συνεπώς η συγκέντρωση δυνάμεων σε λιγότερα και μεγαλύτερα στρατόπεδα δημιουργεί λιγότερους και πιο πολύτιμους στόχους, αντί να στρέφεται προς την τάση που υιοθετείται στο εν ενεργεία μεγαλύτερο πολεμικό μέτωπο του πλανήτη, στην Ουκρανία με διασπορά δυνάμεων, χρήση πολλών μικρών χωρών, αντί για μεγάλων που δήθεν φυλάσσονται δυναμικά.

Τα σύγχρονα μέσα τακτικού αλλά και ασύμμετρου πολέμου, πλέον διαπερνούν ακόμα και τις πολυστρωματικές αντιαεροπορικές άμυνες και αν προστεθούν και οι εσωτερικές απειλές, τότε, πρακτικά καμία μονάδα δεν είναι ασφαλής.

Όμως, όπως είπαμε, το οικονομικό επιχείρημα κερδίζει αναφανδόν την συζήτηση εξ αρχής. Ας πούμε λοιπόν πως είναι αναγκαίο και άνευ άλλης λύσεως, να απενεργοποιηθούν, διαλυθούν 100+ στρατόπεδα.

Θα πρέπει ο κύριος Υπουργός να εξηγήσει στην Διαρκή Επιτροπή Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής τι προτίθεται να κάνει με αυτές τις δομές που θα απενεργοποιήσει. Διότι αν είναι να αξιοποιηθούν μετατρεπόμενες π.χ. σε κατασκηνώσεις, σε χώρους πολιτιστικών δράσεων, αυτό δεν τις αποτρέπει από το να επανενεργοποιηθούν και να επιστρέψουν στην αρχική τους αποστολή σε περίπτωση εθνικής ανάγκης, αν όμως γίνουν φωτοβολταϊκά πάρκα, δομές φιλοξενίας λαθρομεταναστών ή ισοπεδωθούν πλήρως, τότε φοβάμαι πως καταστρέφεται ένας δυσαναπλήρωτος πόρος των ΕΔ που θα απαιτήσει πολύ μεγάλη δημόσια δαπάνη για να αναπληρωθεί εκ του μηδενός.

Περισσότερα απο

Σταμέλος Παπαβασιλείου

Και όμως πετάει

O πόλεμος δεν είναι μόνο ζήτημα ποιότητας αλλά και ποσότητας

Είμαστε

ΠΑΝΤΟΥ