Φεβρουάριο του ’15 δολοφονήθηκε ο Βαγγέλης Γιακουμάκης.

Λίγους μήνες μετά, οι ενδείξεις οδήγησαν στους δράστες, αλλά κατέδειξαν και αυτούς που ήταν υπεύθυνοι για να χειριστούν το θέμα όσο ο Βαγγέλης ήταν ζωντανός, αλλά και όταν δολοφονήθηκε προσπάθησαν να αποκρύψουν ή να ελαχιστοποιήσουν πτυχές της υπόθεσης.

Όσοι έχουν παιδιά μπορούν ίσως να φανταστούν (ελάχιστα), τον πόνο ενός γονέως τόσο για την ίδια την απώλεια, όσο και για την απόδοση Δικαιοσύνης. Όσοι δεν έχουν, ας φανταστούν το πώς είναι να χάνεις το πιο αγαπητό πρόσωπο στον κόσμο.

Όπως συχνά συνηθίζω να λέω, η κοινωνία μας είναι δομημένη πάνω στο “Κοινωνικό Συμβόλαιο”, έχουμε δηλαδή παραχωρήσει ελευθερίες στο κράτος, ώστε να προστατεύει τα δικαιώματά μας. Αυτός είναι ο λόγος που δεν προβαίνουμε σε αυτοδικία, και περιμένουμε από το Κράτος ως πληρεξούσιο και αποκλειστικώς κατέχον το δικαίωμα της βίας, να αποδώσει Δικαιοσύνη χρησιμοποιώντας τους κατάλληλους διαθέσιμους μηχανισμούς (αστυνομία, δικαστήρια, φυλακές).

Οι γονείς αυτού του παιδιού, έζησαν τον πόνο και το ψυχικό μαρτύριο να περιμένουν εξίμισι χρόνια την δικαίωση για την απώλεια του παιδιού τους. Eξίμισι χρόνια για κάτι που έπρεπε να έχει τελειώσει μέσα σε 2-3 μήνες!

Και μετά από αυτό το ψυχικό μαρτύριο, η ποινή που υπεβλήθη τελεσιδίκως στους ενόχους είναι 30 μήνες φυλάκιση με αναστολή! 30 μήνες, δηλαδή 2,5 χρόνια φυλακή. Με αναστολή. Δηλαδή δεν θα πάνε ποτέ φυλακή για το έγκλημά τους. Αυτή είναι η Δικαιοσύνη της Ελλάδος, της Ευρωπαϊκής Μπανανίας.

Αυτή είναι η “Δικαιοσύνη” ενός κράτους με εισαγγελείς “Παναθηναϊκάκηδες”, με εισαγγελείς που οι υπουργοί τους γνωρίζουν και τους φωνάζουν με το μικρό τους όνομα, (Ελένη ακούει; ), αυτή είναι η “Δικαιοσύνη” ενός Κράτους που η Νομοθεσία βγαίνει με υπουργικά διατάγματα χωρίς να περάσει από την έγκριση του κοινοβουλίου, και κρίνεται η συνταγματικότητα από Δικαστές διορισμένους από τις ίδιες τις κυβερνήσεις, Δικαστές που προΐστανται των ανωτέρων θεσμών της Θέμιδος και μεταπηδούν σε κομματικές θέσεις (Θάνου ακούει; ).

Αυτή είναι η Δικαιοσύνη που σχεδόν μια δεκαετία πριν, αποφάνθηκε πως η παραχώρηση της κυριαρχίας της χώρας δεν είναι αντισυνταγματική, αυτή είναι η Δικαιοσύνη που διδάσκεται από Πανεπιστημιακούς Καθηγητές Νομικής όπως ο “Λίνος”, που ηγούνται επιτροπών για την ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ, αλλά ακόμα κανείς δεν ηγήθηκε για τα δικαιώματα των πατέρων στην συνεπιμέλεια και στην ίση μεταχείριση των ανδρών στο θέμα της επιμέλειας των τέκνων και άλλα πολλά, πολλά, πολλά…

• 
  Διαγραφή Σαμαρά
• 
  Θρίαμβος Τραμπ
• 
  Οχι, δεν είναι ο Δένδιας υπεύθυνος για την μείωση κυριαρχίας στο Αιγαίο – Είναι όλοι τους

Εγώ αυτή την Δικαιοσύνη την κρίνω ενοχή.

Το θέμα είναι πως δεν βρίσκεται ένας άνθρωπος να την καθίσει στο σκαμνί. Και ποιος να βρεθεί άλλωστε να θεσπίσει Συνταγματικό Δικαστήριο στην Ελλάδα;