Μας στέλνει ο Αττικός από την σελίδα Ελλάδος Ανόρθωσις,

Το 1821 το Ελληνικό έθνος επαναστάτησε ενάντια στον Οθωμανικό ζυγό. Μετά από πολλές εθνικές περιπέτειες, κατάφερε να δημιουργήσει το πρώτο ανεξάρτητο Ελληνικό κράτος. Ο καλύτερος τρόπος να τιμήσουμε την επανάσταση είναι να θυμηθούμε γιατί πολεμήσαμε, ειδικά στην σημερινή εποχή που η ιστορία ξαναγράφεται με ταχείς ρυθμούς και προσπαθούν να σβήσουν την συλλογική μνήμη.

Η επανάσταση του 1821 δεν ήταν η πρώτη. Από την άλωση της Κωνσταντινούπολης του 1453 μέχρι το 1821 έχουν γίνει περί τις 20 με 30 μικρότερες ή μεγαλύτερες επαναστάσεις, σχεδόν δύο ανά κάθε γενιά. Το Ελληνικό έθνος χρειάστηκε να εκμεταλλευτεί ένα πλήθος από ιστορικές συγκυρίες και να δράσει ομόψυχα, για να αποκτήσει την ελευθερία του. Οι θρησκευτικές και γλωσσικές διαφορές κατέστησαν τους Έλληνες σε υποδεέστερη θέση. Οι προσβολές και η καταπίεση ήταν καθημερινό φαινόμενο. Δεν είναι τυχαίο το πλήθος των εξεγέρσεων και των επαναστάσεων, ενώ ταυτόχρονα το κλίμα στις υπόλοιπες κτήσεις της αυτοκρατορίας ήταν ήρεμο, κυρίως λόγω της κοινής θρησκείας.

Οι Έλληνες χρειάστηκε να χύσουν αίμα για να ζήσουν ελεύθεροι. Εκείνη την εποχή δεν υπάρχει καν η ψευδαίσθηση του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εκείνη την εποχή, η επιτυχία της Ελληνικής επανάστασης έδωσε ελπίδα σε όλα τα έθνη υπό τον ζυγό της  αυτοκρατορίας, ακόμα και στους ίδιους τους Τούρκους (κίνημα Νεότουρκων). Αυτή η ελπίδα και η δίψα για ελευθερία οδήγησε στις επόμενες επαναστάσεις στα Βαλκάνια και εν τέλει στην απελευθέρωσή τους. Διακόσια χρόνια μετά, η Ελλάδα, παρά τους πολέμους και την οικονομική κρίση, παραμένει ακόμη και σήμερα το πρότυπο ελευθερία και ελπίδας σε όλα τα Βαλκάνια και την Τουρκία. Μάλιστα, μετά τον οχετό επαναστάσεων στην περιοχή, στην Ελλάδα ήρθαν κατά δεκάδες χιλιάδες κάτοικοι αυτών των εθνών, για να ζήσουν ελεύθεροι.

Η σκλαβιά φαινόταν σε όλα τα επίπεδα, όπως το οικονομικό, το κοινωνικό και το πολιτιστικό πεδίο. Δεν είναι τυχαία η πολιτιστική ανάπτυξη που άνθιζε στην Ελλάδα ακριβώς πριν την άλωση και επανήλθε μετά την επανάσταση. Στην Ελλάδα η ποίηση, η πεζογραφία ακόμα και η φιλοσοφία υποτυπωδώς είναι ευρέως διαδεδομένα. Έπαυσαν μόνο επί Οθωμανικού ζυγού. Ούτε οι Ρωμαίοι ή οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν διανοήθηκαν να τα καταπιέσουν. Οι Έλληνες έμειναν αιώνες πίσω σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, η βιομηχανική επανάσταση δεν ήρθε στην Ελλάδα. Η Ελλάδα χρειάστηκε πολλές δεκαετίες, για να πλησιάσει το επίπεδο ανάπτυξης του υπόλοιπου κόσμου, και τρέχει να φτάσει τις υπόλοιπες χώρες ακόμη και σήμερα.

Σε όσους αμφισβητούν την επανάσταση ας αναλογιστούμε ποια στην πραγματικότητα είναι η εναλλακτική. Όπως σε κάθε διακρατική διένεξη, θυσιάστηκαν άνθρωποι. Όμως όλοι αυτοί οι άνθρωποι, παρά τις διαφορές τους και τα διαφορετικά οικονομικά και κοινωνικά υπόβαθρά τους επέλεξαν εξοπλισμένοι με ηθικό μεγαλείο να πολεμήσουν για την Ελλάδα. Ώστε σήμερα εμείς να είμαστε ελεύθεροι να επιλέξουμε πώς θα ζήσουμε την ζωή μας. Όπως απέδειξαν οι ήρωες του 1821, η ελευθερία δεν είναι αυτονόητη. Έχουμε ευθύνη των πράξεων μας, όπως και όσων λέμε και διαδίδουμε. Ό,τι κάνουμε και λέμε παράγει τετελεσμένα. Κάποτε, για να κατακτηθεί η ελευθερία χρειαζόταν να αυτοθυσιαστείς, ώστε το παιδί σου να έχει ελπίδα να ζήσει ελεύθερο. Σήμερα τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Αν θέλουμε να παραμείνουν έτσι, αρκεί να εκτελέσουμε την υποχρέωσή μας, να τιμούμε τους προγόνους μας, για να ξέρουμε από πού ήρθαμε και να καταλάβουμε πού πάμε.