Κι εκεί, ρε φίλε, που έχεις γυρίσει από τις διακοπές σου και τα μπάνια σου…
…και περιμένεις μετά την παραίτηση του Αλέξη να δεις την Έφη να ηγείται του ΣΥΡΙΖΑ, συντρίβοντας για ακόμη μια φορά το πατριαρχικό πρότυπο μετά την αείμνηστη Φώφη…
…τσουπ, στην κάνει γυριστή ο Αλέξης από την καπιταλιστική Αμερική όπου βρίσκεται εδώ και κάτι μήνες. Και σου στέλνει (ή επί το ορθότερον, σου… φυτεύει) τον άνθρωπο που -φαινομενικά τουλάχιστον- αποτελεί την ενσάρκωση της επιτυχίας του καπιταλισμού.
Ό,τι μισεί ο ΣΥΡΙΖΑ, προφανώς.
Κι εκεί που λες: «Ωραία θα περάσουμε» γιατί θα φαγωθούν μεταξύ τους, βλέπεις μία τάση να τον πουσάρουν όλοι προς τα πάνω. Να τον κάνουν φαβορί για την αρχηγία του κόμματος, δηλαδή. Ακόμα και μερικοί αντίπαλοί του.
Και τώρα η Έφη, στα ξεκούδουνα, θα δώσει μάχη «για την τιμή των όπλων»…
Μα ποιός είναι τελικά αυτός που μας «φορέθηκε καπέλο» κυριολεκτικά εν μία νυκτί, μετά την ένατη (μη εκλόγιμη) θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ στις πρόσφατες εθνικές εκλογές; Τί ισχυροποιεί την υποψηφιότητά του έναντι όλων των άλλων;
Για να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, το ότι εκ πρώτης όψεως είναι αντικειμενικά ωραίος, φαίνεται. Το έχουμε διαπιστώσει από τις φωτογραφίες του και τις εμφανίσεις του. Τον ευγνωμονούμε πρωτίστως για τη συστηματική χρήση σαμπουάν και οδοντόκρεμας. Έχουν δει τα μάτια μας ουκ ολίγα. Και για να πούμε και του στραβού το δίκιο, είναι ένας πολύ υπολογίσιμος αντίπαλος για τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Τουλάχιστον στην εμφάνιση. Κάποιοι «δικοί του» λένε ότι είναι και πιο μορφωμένος από τον Πρωθυπουργό, αλλά αυτό θα το δούμε εν ευθέτω χρόνω… Ακόμα δεν ξέρουμε.
Εν συνεχεία, το βιογραφικό του φαίνεται εντυπωσιακότατο. Με τις απαραίτητες πινελιές βέβαια. Και τις καλές, αλλά και τις κακές. Τις μπαρουτοκαπνισμένες. Τις «τόσο, όσο», για να εμπνευστούν και άλλα «παλικάρια» που θέλουν να… τσαλακωθούν, και που τυχαία έχουν γεννηθεί στο Μαρούσι και έχουν μεγαλώσει στην Εκάλη.
Από μικρή ηλικία λοιπόν, με μια υποτροφία βρέθηκε μόνος- όπως μας είπε- στην Αμερική. Αφού πρώτα, βεβαίως, παρακολούθησε με πόνο καρδιάς το παραδικαστικό κύκλωμα να παίρνει την περιουσία που είχε χτίσει ο πατέρας του.
Εδώ αρχίζουν οι δικές μας ενστάσεις.
Διότι η καρδιά του γονιού, και ιδιαίτερα της μάνας, κυρίες και κύριοι, πονάει για το ξενιτεμένο της παιδί. Και το ακολουθεί όπου και να πάει. Πόσο μάλλον αν έχει δύο παιδιά στην ίδια ξενιτιά. [Πληροφορίες που ελέγχονται λένε ότι και ο άλλος γιος της οικογένειας κατοικοεδρεύει στην Αμερική].
Έτσι λοιπόν, η κυρία Κασσελάκη, εκτός από το προσωπικό της Ιατρείο στη Μασαχουσέτη, βρέθηκε να είναι ομότιμη καθηγήτρια οδοντιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Pennsylvania. Στο ίδιο Πανεπιστήμιο που σπούδασε ο Στέφανός της. “Παράλογο; Δεν απαντάει, άρα λογικό”, που έλεγε κάποτε και ένα από τα παλιά πουλέν της Αριστεράς, ο Λάκης Λαζόπουλος.
Στη συνέχεια, διαβάσαμε και ακούσαμε πιο… ονειρεμένα πράγματα για τη σταδιοδρομία του Στέφανου. Εργάστηκε, λέει, στα 21 του για τη Goldman Sachs. Πέρα από το ότι είναι σχεδόν σίγουρο ότι στην Goldman Sachs δεν πιάνεις δουλειά στα 21, αν θεωρήσουμε καλή τη πίστει ότι αυτό το σημείο του βιογραφικού του είναι αληθινό και όντως έπιασε δουλειά εκεί στα 21, δεν μπορούμε παρά να απορήσουμε. Για τη Goldman Sachs, ρε φίλε… Την εταιρεία που μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια μας έχει πιει το αίμα όχι με το καλαμάκι, αλλά με το μπουρί της σόμπας. Και που αν δε γουστάρει την οικονομία ενός κράτους μετά από αξιολόγηση, το υποβάλλει στο βάσανο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου…
Επιπλέον, μας είπε ότι από αυτή τη δουλειά μίσησε τον Καπιταλισμό. Μα, αναμενόμενο δεν είναι, όταν από την κορφή μέχρι τα νύχια ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΦΩΝΑΖΕΙΣ με κάθε κύτταρο του κορμιού σου: «THE FUCKING CAPITALISM IS ME»;
Δε θα ξεχάσουμε, βεβαίως να αναφέρουμε τη θητεία του δίπλα στον «sleepy Joe» Biden. Όπως και το δάνειο που πήρε με … προσωπική εγγύηση από κοντινό του πρόσωπο (…σαν κάτι να καταλάβαμε…) για να αρχίσει την … «αυτοδημιούργητη» εφοπλιστική του καριέρα στην ποντοπόρο ναυτιλία.
Στην προσωπική του ζωή δε θα αναφερθούμε με λεπτομέρειες. Ό,τι χρειάζεται να ξέρουμε, είναι ήδη γνωστό. Στην εφηβεία του ανακάλυψε την έλξη του για το ίδιο φύλο, αλλά το προσωπικό του coming out το έκανε πριν από τέσσερα χρόνια. Δηλαδή στα 31 του. Όταν δηλαδή γνώρισε τον τωρινό του σύντροφο.
Εμείς δε θα τον κρίνουμε από αυτό. Δε μας ενδιαφέρει κιόλας. Αν όμως χτυπήσει τη δική μας πόρτα με… φόρα, καθώς και με μια διάθεση να μας το επιβάλλουν στη δική μας καθημερινότητα, έχουμε κάθε δικαίωμα να αντιδράσουμε. Ως και με βίαιο τρόπο.
[Το γράφουμε μετά λόγου γνώσεως, και ξέροντας ότι «τα γραπτά μένουν».].
Εμείς, θα τον κρίνουμε από τα πολιτικά του πεπραγμένα . Όπως και από το αν θα κάνει τα στραβά μάτια σε πράγματα που βολεύουν τον ίδιο νομιμοποιώντας τα. Δυστυχώς όμως ,από τα πρώτα δείγματα γραφής, έχουμε ήδη αρχίσει να απογοητευόμαστε.
Εκτός του ότι ο κύριος Κασσελάκης ΕΧΕΙ προσωπική ατζέντα, αφού τον ενδιαφέρουν περισσότερο τα θέματα της… ιδιότυπης οικογένειας που θέλει να φτιάξει στην Ελλάδα τη στιγμή που ο γάμος εδώ δεν αναγνωρίζεται (και θέλοντας παιδιά με το σύντροφό του από παρένθετη μητέρα), φέρνει…αέρα συμφιλίωσης με τους επεκτατικούς και εχθρικούς γείτονές μας. Προτείνει κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας. Φυσικά επειδή ο ίδιος λόγω Αμερικής και…ΛΟΑΤΚΙΣΜΟΥ plus , την απέφυγε με μεγάλη ευκολία.
Κι εμείς, δεν μπορούμε να μην cringeάρουμε, γιατί οι δικοί μας πρόγονοι δεν πέρασαν καθόλου καλά όταν για 400 χρόνια η χώρα ήταν ένα Προτεκτοράτο υποδουλωμένο στους Οθωμανούς… Ξέρουμε ότι η νοοτροπία δεν αλλάζει. Και αυτό φαίνεται από την επικράτηση του Ερντογάν για πολλά χρόνια. Ίσως κάποιοι όμως να θέλουν να εξοικειωθούν με τη συγκεκριμένη νοοτροπία, και ο κύριος Κασσελάκης να φαντάζει στα μάτια τους ως ο Μεσσίας που θα τους βοηθήσει.
Ο Στέφανος Κασσελάκης, με την ομορφιά ενός μοντέλου, με τον αέρα ενός κοσμοπολίτη, με Αμερικάνικη προοδευτική νοοτροπία περί ΛΟΑΤΚΙΣΜΟΥ plus – γιατί άλλωστε είναι και η ζωή του, και με ένα όνειρο να μεταμορφώσει τον Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς σε ένα Αμερικάνικο Δημοκρατικό Κόμμα, ήρθε -όπως φαίνεται- για να μείνει. Ούτως ή άλλως.
Ακόμα κι αν δεν κερδίσει την αρχηγία του αντιπολιτευτικού κόμματος, πράγμα απίθανο για εμάς, σίγουρα έχει πολλά κοινά με τη Νέα Δημοκρατία. Με τον κύριο Πατέλη, τον κύριο Γιατρομανωλάκη, τον κύριο Καιρίδη και ένα σωρό άλλο κόσμο που συμφωνεί με το συγκεκριμένο modus vivendi ή ζει με αυτόν ακριβώς τον τρόπο.
Πράγμα που βέβαια μας κάνει να αναρωτιόμαστε γιατί αυτός ο εφοπλιστής, ο αυτοδημιούργητος άνθρωπος, ο τόσο χαρούμενος με το αγορίνο του, άφησε τη Γη Της Επαγγελίας για πάρα πολλούς, και ήρθε στην Ελλάδα για να…ηγηθεί, την ώρα που οι περισσότεροι επιθυμούν διακαώς να φύγουν και να ρίξουν μαύρη πέτρα πίσω τους, πηγαίνοντας να ζήσουν κάπου που να είναι ασφαλείς και οικονομικά εύρωστοι.
Για να φωνάζει «Φονιάδες των λαών, Αμερικάνοι» όντας επικεφαλής στις αντι-Αμερικανικές πορείες στην Πρεσβεία;
- Πόσο ασφαλείς είμαστε στη χώρα μας;
- Πόσο προοδευτικός νιώθεις;
- Ορθοπολιτική ολιγαρχία αντί για Δημοκρατία
Κάτι, βέβαια, μας λέει ότι η απάντηση είναι ρητορική και περιλαμβάνει την ευκολία του μέσου Έλληνα να…θαμπώνεται από καθρεφτάκια και χαντρούλες, σαν τους Ινδιάνους.
Έχουμε να δούμε ακόμη πολλά και να ευχηθούμε να… μην έχει λάκκο η φάβα.
Και για να μην το ξεχάσουμε, ας μην κάνει λόγο για …καθαρά χέρια.
Άλλος ένας το είπε, και κατέληξε να βρίσκεται στη φυλακή…
