Γράφει ο DarkEgo
Για να θυμηθώ…πριν 22 χρόνια, ήταν το 1999. Η εποχή που το ίντερνετ ήταν ακόμα σε εμβρυακή μορφή και η κατάκτηση της δημοσιότητας από wannabe ηθοποιούς, τραγουδιστές, μοντέλα, εικαστικούς, και κάθε λογής τηλεμαϊντανούς και ψώνια, ήταν καθαρά στα χέρια της τηλεόρασης, και των περιοδικών.
H δεκαετία των 90s ήταν ένα μεγάλο κρεβάτι.
Ήταν τότε που ακόμα και η Σοφία Βέμπο να ζούσε θα έκανε γυμνή φωτογράφηση στο ΚΛΙΚ, στο ΜΑX, στο Down Town στο Playboy. Kαι αυτά περνιόντουσαν για ‘περιοδικά ποικίλης ύλης’, όχι πορνοπεριοδικά. Θαυμάσαμε από τα κάλλη της Μαστροκώστα, μέχρι και της σιτευμένης Λάσκαρης.
Σε εβδομαδιαία βάση, θαυμάζαμε τις καμπύλες, των θηλυκών «αθώων» ξένων και Ελληνίδων, καλλονών. Και φυσικά σχολιάζαμε όλοι – άντρες, γυναίκες- κατά το πόσο πουτάνα είναι η μία και πόσο τσούλα είναι η άλλη. Βλέπετε, τότε ο σεξισμός ήταν μια άγνωστη λέξη. Δεν υπήρχε κακή πατριαρχία, που έχει τη γυναίκα αποκλειστικά για την μπουγάδα της, φτιάξε φρικασέ και μετά σήκωσε και τη σημαία στο μπαλκόνι… Τότε όλα αυτά ήταν φυσιολογικά. Δεν υπήρχαν τσοντοκάναλα, ούτε πορνοφυλλάδες, όλα αυτά ήταν κάτι το φυσιολογικό. Και να μην επεκταθώ τι γινόταν σε μικρές και μεγάλες κυρίως ιδιωτικές εταιρίες…όσοι έχουν δουλέψει στη πιάτσα τους εκείνα τα χρόνια σίγουρα θα ξέρουν τουλάχιστον μια περίπτωση κρεβατώματος υφισταμένης, ή υφισταμένου ενώ οι όποιες φήμες δίνανε και πέρνανε χωρίς αναστολές.
Μιλάω για το «ω καιροί, ώ ήθη» που διέτρεχε την εποχή. Τα κοινώς αποδεκτά… Την έστω, σεξουαλική ελαφρότητα με σκοπό την κοινωνική και επαγγελματική άνοδο.
H δεκαετία των 90s ήταν ένα μεγάλο κρεβάτι. Η ατάκα παρμένη από σήριαλ της εποχής στην τηλεόραση. Για θυμηθείτε πόσες ταινίες και σειρές είχαν ξεκάθαρα σεξουαλικό περιεχόμενο. Δε μπορεί να το αρνηθεί κανείς.
Γι’ αυτό δεν πιστεύω ότι όλες αυτές οι καταγγελίες στέκουν 100%. Έτσι το κρίνω εγώ. Μπορεί και να κάνω λάθος. Αλλά επειδή τα έζησα τότε, δε τις πιστεύω.
Κάποια στιγμή πρέπει να ξεχωρίσουμε κάπως -γιατί πλέον εκεί φτάσαμε- τι είναι βιασμός, τι είναι σεξουαλική παρενόχληση, τι είναι φλερτ, τι είναι παιδοφιλία/παιδεραστία και ποιο από αυτά είναι αξιόποινο. Παίζουν πολλά ρόλο, όπως ο τόπος πχ…άλλο να στη πέσει στο μπαρ, κι άλλο στο γραφείο, ναι, αλλά εκεί του “προέκυψε” το ενδιαφέρον, τι να κάνουμε τώρα; Να γεμίσουμε πινακίδες “Απαγορεύεται το Πέφτειν”;
Εντάξει, θα περιμένουμε κάθε Ανάσταση μετά τον Κινεζοϊό, μπας και μας κάψει με κανά κερί καμιά να της πιάσουμε κουβέντα…ή θα βάλουμε αγγελία στα ΝΕΑ.
Γιατί σήμερα ένα άσχημο φλερτάρισμα λεκτικά επιτηδευμένο ή ατυχώς, μπορεί να εκλαμβάνεται συνοπτικά ως βιασμός ή παρενόχληση σύμφωνα με τη πολιτική ορθότητα, αλλά δε μπορεί να κρίνεται με τα σημερινά δεδομένα κάτι τέτοιο που έγινε τότε που όλα ήταν «διαφορετικά».
Αμ το άλλο; …Στην εποχή μας, θεωρείται ανήθικο, το να σφυρίξεις κλέφτικα σε μια γκομενάρα απ’ το αμάξι, ένα αθώο δηλαδή καφριλίκι, ενώ το ότι τα ανήλικα σεξουαλικοποιούνται από τα 13 τους θεωρείται φυσιολογικό, που το πάτε; Πως το βλέπετε…;
Ξυπνήσανε μετά από 22 χρόνια όλες…άστε μας κάτω ρε κορίτσια, στη πανδημία μας… Μα καμιά να μην μιλήσει και τώρα που έγινε της μόδας, μιλήσανε… Μπορεί και να το φάω, αλλά όχι όλο και ούτε αμάσητο.
