…και μάλιστα μπροστά στα μάτια μας… Ο έλεγχος έχει χαθεί. Ειδικά τον τελευταίο χρόνο. Κι εν μέσω του τρίτου κύματος της πανδημίας. Κι ενώ παρακολουθούμε ενεοί τα τεκταινόμενα στη χώρα, ψάχνουμε αγωνιωδώς να δούμε αν το βαρέλι έχει πάτο.
Το ελληνικό #metoo έχει προφανέστατα ξεφουσκώσει. Οι φταίχτες είτε ήδη πληρώνουν το τίμημα, είτε ψάχνουν τρόπο για να ξεφύγουν, είτε να πέσουν στα μαλακά. Υπάρχουν όμως και αυτοί που τη γλύτωσαν. Και που ανήκουν στο γνωστό και μη εξαιρετέο φάσμα που όλοι αγαπούν. Και το κανακεύουν σε κάθε ευκαιρία (μη και το χάσουν από πελάτη…). Δε μίλησε κανείς γι’ αυτούς. Πράγμα που με κάνει να αναρωτιέμαι για πόσο ακόμα θα τη γλυτώνουν.
Η παρουσία της ελληνικής αστυνομίας, μετά τα γεγονότα της Ν. Σμύρνης, έχει ατονήσει σημαντικά. Οι έλεγχοι για τα μέτρα κατά του ιού έχουν λιγοστέψει. Έτσι, για να δούμε λίγο πώς είναι η «χούντα Κούλη».
Και ασφαλώς, για να μην μπλεχτούν σε καμιά ΕΔΕ οι αστυνομικοί και χάσουν τη δουλειά και το μισθό τους. Ειδικά τέτοια εποχή.
Κι όταν υπάρχει λόγος για να προστατευθεί από το θάνατο μια γυναίκα και ο αδερφός της για να προστατευθεί το ανήλικο παιδί της και η οικογένειά της από έναν ψυχολογικά διαταραγμένο και ασταθή άνθρωπο που κατά τύχη έγινε πατέρας και κατ’ ευφημισμόν λέγεται έτσι…άντε ψάξτε τους. Κατά προτίμηση, στην πολυτελή βίλα καμιάς non – binary «τηλεπερσόνας». Μη και πάθει τίποτα ένα τόσο… σπάνιο πουλί…
Σχεδόν απούσης λοιπόν της Αστυνομίας από τους δρόμους μην τυχόν και σοκαριστούν οι φιλελεύθεροι προοδευτικοί από τη «Χούντα Κούλη», έχουμε ένα lockdown που δεν τηρείται από τους περισσότερους. Ο κόσμος έχει κουραστεί. Δεν αντέχει την απραξία και βγαίνει στους δρόμους χωρίς να τηρεί απαρέγκλιτα τους κανόνες της μάσκας και του social distancing, με αποτέλεσμα τα κρούσματα και οι θάνατοι από επιπλοκές του ιού να ανεβαίνουν αντί να πέφτουν.
Μιλώντας για τη μάσκα, δοκιμάστε να την κρατήσετε πάνω από υδρατμούς, αφού την χρησιμοποιήσετε. Το τί θα δείτε και αν θα μπορέσετε να μείνετε ψύχραιμοι, έγκειται στη δική σας ιδιοσυγκρασία.
Έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τα self tests. Που δεν ξέρουμε πού να τα πετάξουμε αν είναι θετικά, για να μη μολύνουμε το χώρο που είναι τα σκουπίδια μας.
Θα μας δώσει κανένας κάποιες οδηγίες γι’ αυτό; Ή πρέπει να τους δείχνουμε το βουνό κι αυτοί να έχουν καρφωμένα τα μάτια τους στο δάχτυλό μας;
Γκρίνια και οικονομική ανέχεια από καταστηματάρχες και υπαλλήλους, που είναι αντιμέτωποι με το σκωτσέζικο ντους «ανοίγω – δεν ανοίγω, γιατί δεν ανοίγω, κι αν ανοίγω, για πόσο θα ανοίξω;»
Οι πελάτες των καταστημάτων πάλι, είναι υποχρεωμένοι να στείλουν μήνυμα και στο 13032, αλλά και στο κατάστημα στο οποίο θέλουν να ψωνίσουν. Το ερώτημα παραμένει: Αν κάποιος δεν έχει κινητό ή αν δεν μπορεί για χίλιους λόγους να στείλει μήνυμα για να ψωνίσει, τί μπορεί να κάνει;
Κεφάλαιο λαθροέποικοι: Με σημαία τα «δικαιώματά» τους, έχουν εγκατασταθεί στο κέντρο της Αθήνας. Έχουν δημιουργήσει το δικό τους ghetto στις γύρω περιοχές «μαρκάροντάς» τις (ενίοτε με περιττώματα). Kαι διώχνοντας τους νόμιμους κατοίκους από τις περιουσίες τους, «αναγκάζουν» την Κυβέρνηση να μεταφέρει τις δομές εννιά υπουργείων στους πρόποδες του Υμηττού, στο παλιό κτήριο της ΠΥΡΚΑΛ.
Κι αυτό πρέπει να μας χαροποιεί, γιατί θα γίνει «σύγχρονο Κυβερνητικό Πάρκο».
Αυτό, και το ότι βρέθηκαν αδιάσειστα στοιχεία για τον ψηλό και την κοπέλλα που πέταξαν τις μολότοφ στη Marfin, πνίγοντας ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. Και ένα ΑΓΕΝΝΗΤΟ ΠΑΙΔΙ.
Αλήθεια, γι’ αυτές τις ψυχές, γιατί δεν είχαμε τις κλασσικές «μοιρολογίστρες»;
Γιατί δε μίλησε κανέν@ για γυναικοκτονίες;
Δυο μέτρα και δυο σταθμά, που λέμε. Και είμαστε πολλοί που το λέμε…
Μας ακούει κανείς;
Επίσης, «να σε κάψω, Γιάννη, να σ’ αλείψω μέλι».
[No pun intended για κανέναν Γιάννη που μπορεί να διαβάζει…]
Και τί νομίζετε δηλαδή ότι γίνεται χωρίς παραδειγματικές τιμωρίες; Γαληνεύουν οι ταραγμένες ψυχές αυτών που έφυγαν μέσα στο άδικο;
Λίγο δύσκολο το θεωρώ…
Το κερασάκι στην τούρτα; Οι εκβιασμοί και οι απειλές του Μένιου Φουρθιώτη σε κυβερνητικά στελέχη με πρακτικές Μαφίας, επειδή ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη του αφαίρεσε τους 14 αστυνομικούς που είχε στη μισθοδοσία του για να νιώθει ασφαλής. Κι επειδή ο τέως Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ξεσκέπασε την οικονομική κομπίνα που είχε στήσει σχετικά με το Πρόγραμμα «Συν- Εργασία». Οι μηνιαίες αποδοχές για τον ίδιο τον Φουρθιώτη αλλά και για συνεργάτες του κυμαίνονταν από 60.000 έως 80.000 ευρώ.
Το μόνο πράγμα που δε θα πιστέψω για το Μένιο με τα τηλεοπτικά, αλλά και ραδιοφωνικά πεπραγμένα στον Party FM (μου διαφεύγει εάν έχει αλλάξει όνομα ή αν δεν είναι δικός του πλέον, ή ακόμα κι αν ο ίδιος έχει αλλάξει στέγη), είναι ότι ως άλλος Ρομπέν των Δασών, έκλεβε τα χρήματα από τους πλούσιους και τα δώριζε στους φτωχούς. Δεν μπορώ να ξεχάσω τα κουπόνια για ψώνια στο supermarket που μοίραζε από την εφημερίδα του, τα «Αποκαλυπτικά» που τελικά δεν ήταν έγκυρα…
Και έχει και το θράσος να ζητάει την επανατοποθέτηση της φρουράς του προσφεύγοντας στο Συμβούλιο της Επικρατείας, επειδή «απειλείται η ζωή του»…
Τι λέγαμε παραπάνω; Σπάνιο πουλί.
Η δική μας ζωή -δήθεν- δεν απειλείται καθημερινά από τον κάθε μουρλό που μας βλέπει στο δρόμο και που αποφασίζει να μας «δολοφονήσει» επειδή δεν του μοιάζουμε…
Είμαστε αναλώσιμοι προφανώς. Και δεν το ξέρουμε.
Και το μαθαίνουμε με το χειρότερο τρόπο.
Για να σωθούμε και να προστατευθούμε, θα πρέπει μάλλον να αποκτήσουμε ραδιοφωνικούς σταθμούς, εφημερίδες, να βγούμε στο γυαλί.
Και πάνω από όλα, να μπορούμε να εκβιάζουμε την εκάστοτε Κυβέρνηση.
Φοβάμαι ότι η απάντηση στην ερώτηση «Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;», δεν είναι αυτή που περιμένουμε, αλλά αυτή που απευχόμαστε.
- Για μας τα ντόρτια κι οι διπλές και γι’ άλλους οι εξάρες
- Σκέψεις μιας συντηρητικής (και θυμωμένης) Αθηναίας
- Πόσο ασφαλείς είμαστε στη χώρα μας;
Κι εμείς;
Παρ’ όλο που συνέχεια λέμε ότι όταν βλέπουμε τυράκι στο δρόμο μας, πρέπει από κάποια γωνιά να περιμένουμε και τη φάκα, όλο τα ίδια λάθη κάνουμε.
Κι όλο στη φάκα πιανόμαστε.
Και πονάμε…
